دانشمندان کاندیدای بالقوه واکسن کووید-19 بینی را کشف کردند که محافظت بهتر و طولانی تری ارائه می دهد

تیمی از دانشمندان به سرپرستی دانشکده پزشکی Duke-NUS، یک نامزد بالقوه واکسن داخل بینی را کشف کرده‌اند که ایمنی بهتر و ماندگارتری در برابر ویروس‌های SARS-CoV-2 نسبت به زمانی که به صورت تزریقی تزریق می‌شود، ایجاد می‌کند. با تحریک پاسخ ایمنی مستقیماً در نقطه ورود، نامزد واکسن داخل بینی حافظه ایمنی طولانی مدت ویروس را تقویت کرد که می تواند به کاهش نیاز به تزریقات تقویت کننده ترجمه شود.

شواهد رو به رشدی وجود دارد که نشان می‌دهد واکسن‌های داخل بینی محافظت بیشتری در سطوح مخاطی ایجاد می‌کنند، و این یک مسیر واکسیناسیون است که می‌تواند عفونت‌های پیشرفت و انتقال بعدی ویروس را کاهش دهد.

برای بررسی این موضوع، تیم تحقیقاتی که شامل همکارانی از دانشگاه‌های مادر دوک-NUS (دانشگاه دوک و دانشگاه ملی سنگاپور) در میان دیگران است، پاسخ‌های ایمنی ناشی از تزریق بینی و زیر جلدی واکسن و همچنین مصونیت ناشی از تزریق واکسن را مقایسه کردند. واکسن با و بدون استفاده از ادجوانت – موادی که برای تقویت پاسخ ایمنی بدن به واکسن ها اضافه می شود.

منتشر شده در eBioMedicineیافته ها نشان داد که تجویز بینی واکسن کاندید پاسخ آنتی بادی مخاطی را همانطور که انتظار می رفت افزایش داد. علاوه بر این، و مهمتر از آن، از طریق القای ترجیحی سلول‌های T ساکن راه هوایی و سلول‌های T حافظه مرکزی، محافظت طولانی‌مدت مخاطی و ایمنی سیستمیک را افزایش داد.

پروفسور اشلی سنت جان، از برنامه بیماری‌های عفونی نوظهور دوک-NUS، توضیح داد: «داده‌های ما نشان می‌دهد که در مقایسه با واکسیناسیون زیر جلدی، مسیر داخل بینی پاسخ سلول‌های ایمنی خاص، معروف به سلول‌های T را بهبود می‌بخشد که شدت بیماری را کاهش می‌دهد». که نویسنده اصلی مطالعه است.

نه تنها این، بلکه منجر به تعداد بیشتری از سلول‌های حافظه مرکزی T در مقایسه با واکسیناسیون زیر جلدی شد که می‌تواند منجر به محافظت طولانی‌تر شود.»

سلول های حافظه مرکزی T نقش حیاتی در محافظت از بدن در مواجهه مجدد با ویروس ایفا می کنند. آنها حافظه سیستم ایمنی را تقویت می کنند و باعث ایجاد پاسخ های ایمنی محافظتی طولانی مدت می شوند. این توانایی برای حفظ این حافظه بلندمدت ویروس نشان می‌دهد که نیاز کمتری به چالش پاتوژن برای دستیابی به همان سطح محافظت در برابر ویروس وجود دارد که به طور بالقوه به تقویت‌کننده‌های کمتری تبدیل می‌شود.

تیم تحقیقاتی همچنین دریافتند که استفاده از ادجوانت‌ها در واکسن برای ارتقای پاسخ ایمنی بر ویژگی‌های سلول‌های T و همچنین فعال‌سازی و تولید سیتوکین‌ها (پروتئین‌های کوچکی که ارتباطات سلولی را تنظیم می‌کنند و التهاب را کنترل می‌کنند) تحت تأثیر قرار می‌دهد و کمک‌های مختلف منجر به متفاوت می‌شود. پاسخ سلول های T

یکی دیگر از یافته های قابل توجه این مطالعه این بود که نوعی آنتی بادی به نام IgG که به طور گسترده در جریان خون گردش می کند، در خنثی کردن انواع ویروس، از جمله انواع تازه ظهور یافته، زمانی که از طریق واکسن بینی القا می شود، موثرتر است. این اکتشافات شواهد علمی مهمی را ارائه می‌کنند که نشان می‌دهد بهبود پاسخ‌های ایمنی از سلول‌های T و آنتی‌بادی‌های IgG به محافظت بیشتر و طولانی‌مدت از واکسن‌های داخل بینی در برابر COVID-19 کمک می‌کند.

«در حالی که ممکن است مرحله حاد بیماری همه گیر پشت سر ما باشد، ظهور انواع جدید، از جمله JN.1، که باعث افزایش پذیرش در بیمارستان ها به صورت محلی شده است، نشان می دهد که ما در زرادخانه واکسن ها و درمان های خود برای ابزارهای حتی بهتر جا داریم. پروفسور پاتریک تان، معاون ارشد تحقیقات در Duke-NUS، گفت: این مطالعه نشان می دهد که واکسیناسیون مخاطی نویدبخش بهبود کارایی واکسن کووید-19 با تقویت کننده های بالقوه کمتر است.

یک حق ثبت اختراع در مورد این کشف ثبت شده است که اختراع ترکیب واکسن فرموله شده برای تحویل مخاطی را پوشش می دهد و راه را برای مشارکت صنعتی برای توسعه بالقوه واکسن های مخاطی علیه COVID-19 و سایر عوامل بیماری زا که سطوح مخاطی را نیز هدف قرار می دهند، هموار می کند.