سه سال بعد و هیچ کس نمی خواهد در مورد آن صحبت کند. در اینجا این است که چرا ما باید

سه سال پیش، بوریس جانسون یک سخنرانی منحصر به فرد برای مردم بریتانیا انجام داد. جانسون که پشت میزی در خیابان داونینگ نشسته بود، دست‌ها را محکم به هم بسته بود و موهایش را بیشتر از حد معمول نگه داشت، به ملت گفت: «شما باید در خانه بمانید».

اولین قرنطینه شروع شده بود.

امروز هیچ کس نمی خواهد در مورد کووید صحبت کند. تمرکز به سایر بحران‌ها، مانند افزایش هزینه‌های زندگی، فروپاشی NHS و جنگ در اوکراین، تغییر کرده است.

عدم تمایل به فکر کردن یا صحبت در مورد این همه گیری زمانی قابل درک است که بسیار طاقت فرسا بوده است. چه کسی ترجیح نمی دهد که فقط از بین برود؟ اما درد، اندوه، دردسر و تاثیر اقتصادی هنوز بسیار واقعی است.

به عنوان رهبری تحقیقاتی برای رصدخانه بین‌المللی سیاست عمومی (یک گروه تحقیقاتی مشترک که به سیاست‌گذاران در مورد بهترین راه‌های رسیدگی به آسیب‌های اجتماعی در بریتانیا اطلاع می‌دهد)، کار من بر نحوه برخورد دولت‌ها با بهبود جامعه از همه‌گیری متمرکز است. سیاست‌گذاران به من می‌گویند که در حالی که جهان از نظر ذهنی از همه‌گیری خارج شده است، تجربیات آن دوره همچنان به مکالمات آن‌ها در مورد انعطاف‌پذیری جامعه و نحوه برخورد ما با همه چیز، از روزهای برفی مدرسه گرفته تا تغییرات آب و هوایی، ادامه می‌دهد.

اگرچه ما دیگر نمی خواهیم در مورد COVID صحبت کنیم، بسیار آشکار است که پیامدهای آن گسترده است.

بیماری هنوز با ما همراه است و حدود 2 میلیون نفر علائم کووید طولانی را گزارش کرده اند. یک مطالعه اخیر در اسکاتلند نشان داد که تقریباً نیمی از افراد آلوده به کووید گزارش کردند که شش تا 18 ماه بعد تنها تا حدودی بهبود یافته اند (4٪ واکسینه شده بودند). و با وجود کاهش استقبال از مرگ و میر، بسیاری از مردم همچنان به کووید مبتلا می شوند.

من یکی از کسانی هستم که علائم کووید طولانی مدت دارم. اما در حالی که من به اندازه کافی خوش شانس هستم که قادر به شخم زدن هستم، بسیاری دیگر نمی توانند به کار ادامه دهند. شخم زدن بدون توجه به آن نه یک سیاست شخصی خوب است و نه یک سیاست ملی خوب. با نادیده گرفتن علل زمینه‌ای کووید، نادیده گرفتن مسائل عمیق طولانی‌مدت که با ما روبرو هستیم بسیار آسان است.

در وسط مشکلات بسیار

ریشی سوناک در اولین سخنرانی خود به عنوان نخست وزیر بریتانیا، ابعاد بحران اقتصادی و اینکه “عواقب کووید هنوز ادامه دارد” را تشخیص داد. اما این کار بسیار بیشتر از معطل کردن است. این در میانه بسیاری از مشکلات فعلی ما است.

علیرغم تمام تأثیرات دیگر بر اقتصاد، بریتانیا همچنان از مقیاس رکود ناشی از همه‌گیری در حال فروپاشی است. این یک بحران اقتصادی بی‌سابقه در دوران مدرن بود، با کاهش 11 درصدی تولید ناخالص داخلی زمانی که قرنطینه در سال 2020 به شدت تحت تاثیر قرار گرفت – شدیدترین کاهش از زمان شروع رکوردهای ثابت در سال 1948.

به گفته صندوق بین‌المللی پول، زیان‌های ناشی از همه‌گیری هم برای تولید اقتصادی و هم برای اشتغال در سال‌های آینده قابل توجه خواهد بود.

همچنین جای تعجب نیست که وضعیت مالی در وضعیت بدی قرار دارد. دولت بریتانیا 330 میلیارد پوند اضافی در طول سال‌های 2020-21 و 2021-2022 وام گرفت.

انکار مرکزیت کووید نیز مهم است زیرا مشکلات منحصر به فردی در بریتانیا وجود دارد که هنوز زمان برای رسیدگی وجود دارد. کشورهای دیگر سریعتر از کووید بهبود می یابند.

بریتانیا یکی از معدود کشورهایی است که عدم فعالیت اقتصادی در میان گروه‌های سنی مسن‌تر هنوز بیشتر از قبل از همه‌گیری است. اگرچه دلیل دقیق این “استعفای بزرگ” نامشخص است، این بیماری همه گیر روند بریتانیا را به سمت وخامت وضعیت سلامت تشدید کرده است.

برای بهبودی از کووید، بریتانیا می‌تواند از کشورهای دیگر بیاموزد. ظهور یک بحران فزاینده سلامت روان توجه فزاینده ای را از سوی سیاست گذاران در سراسر جهان جلب کرده است.

به عنوان مثال، در نروژ، دولت بودجه ای را به سلامت روان جوانان اختصاص داده است تا درمان هایی با دسترسی آسان تر ایجاد کند. و در هند، یک سرویس ملی بهداشت روانی از راه دور راه اندازی شده است، با 23 مرکز که پشتیبانی تلفنی را در همه ساعات به چندین زبان ارائه می دهند.

یادآوری کووید نیز اهمیت دارد زیرا بحران فرصتی برای بازنشانی بسیاری از چیزها در جامعه و اقتصاد فراهم کرد. آیا بخشی از آن خوش بینی اولیه در آغاز قرنطینه ها را به خاطر دارید؟ در مورد دیگر رفت‌وآمد نکردن، در مورد تعامل مجدد با پارک‌ها و فضاهای سبز محلی‌تان، در مورد کف زدن کارکنان کلیدی بیرون درب ورودی خانه‌تان؟ این یک خاطره بسیار دور به نظر می رسد. اما برخی از کشورها تغییراتی را اعمال کرده اند که پاندمی را بیشتر کرده است.

در استرالیا، خدمات بهداشت از راه دور برای درمان سلامت روان، که به طور موقت در طول همه‌گیری معرفی شدند، در ژانویه 2022 دائمی شدند تا به شهروندان امکان دسترسی بهتر به گزینه‌های راه دور را بدهد.

من شخصاً سعی می کنم با کووید طولانی مدت خود روبرو شوم. انجام آزمایش‌های بیمارستانی بیشتر، گفتن بیشتر در مورد آن به مردم و استفاده از برنامه آنلاین بهبودی NHS پس از کووید. بهبود جهانی پس از همه گیری هنوز به پایان نرسیده است، اما هنوز زمان برای ایجاد تغییرات وجود دارد. مرحله بازیابی فرصت هایی را برای بررسی، تنظیم مجدد و تغییر چشم انداز بریتانیا برای دهه های آینده فراهم می کند.

این مقاله از The Conversation تحت مجوز Creative Commons بازنشر شده است. مقاله اصلی را بخوانید.