انجام 9000 تا 10000 قدم در روز ممکن است خطر مرگ و بیماری قلبی عروقی را در افراد بسیار کم تحرک خنثی کند.

یک مطالعه بزرگ مبتنی بر جمعیت که به صورت آنلاین در سایت منتشر شده گزارش می دهد که هر گام اضافی تا حدود 10000 گام در روز، خطر مرگ و بیماری قلبی عروقی (CVD) را کاهش می دهد، صرف نظر از اینکه چه مدت زمان باقیمانده برای بی تحرکی سپری می شود. مجله پزشکی ورزشی بریتانیا.

برخی از مطالعات قبلی نشان داده اند که تعداد گام های روزانه بیشتر با سطوح پایین تر مرگ و میر و CVD مرتبط است، در حالی که برخی دیگر سطوح بالای رفتار بی تحرک را با افزایش خطرات CVD و مرگ مرتبط می دانند. با این حال، هیچ یک از این مطالعات بررسی نکردند که آیا سطوح بالای فعالیت بدنی ممکن است خطر بالای مرگ و میر و CVD مرتبط با زمان بی تحرکی را جبران یا کاهش دهد.

برای پرداختن به این موضوع، نویسندگان این مطالعه جدید، به رهبری مرکز دانشگاه سیدنی/چارلز پرکینز، به داده‌های مربوط به 72174 فرد (میانگین سنی 61 سال؛ 58 درصد زن) که در مطالعه بیوبانک بریتانیا (یک پایگاه داده بزرگ زیست‌پزشکی) ثبت نام کرده بودند، دسترسی پیدا کردند. یک دستگاه شتاب سنج روی مچ دست آنها به مدت هفت روز برای اندازه گیری فعالیت بدنی آنها.

داده‌های شتاب‌سنج برای تخمین تعداد گام‌های روزانه و زمان صرف شده برای بی‌حرکتی، یعنی نشستن یا دراز کشیدن در هنگام بیداری استفاده شد.

میانگین تعداد گام‌های روزانه برای شرکت‌کنندگان 6222 گام در روز بود و 2200 قدم در روز (کمترین 5 درصد گام‌های روزانه در بین تمام شرکت‌کنندگان) به عنوان نقطه مرجع برای ارزیابی تأثیر افزایش تعداد گام‌ها بر مرگ و حوادث CVD در نظر گرفته شد.

میانگین زمان بی تحرکی 10.6 ساعت در روز بود، بنابراین شرکت کنندگان در مطالعه که 10.5 ساعت در روز یا بیشتر بی تحرک بودند، زمان کم تحرکی در نظر گرفته شد در حالی که افرادی که کمتر از 10.5 ساعت در روز بی تحرک بودند، زمان کم تحرکی داشتند.

طی یک میانگین پیگیری 6.9 ساله، 1633 مرگ و 6190 رویداد CVD رخ داد.

پس از در نظر گرفتن سایر عوامل بالقوه تأثیرگذار، نویسندگان محاسبه کردند که تعداد بهینه گام‌ها در روز برای مقابله با کم تحرکی بالا بین 9000 تا 10000 قدم در روز است که خطر مرگ و میر را تا 39 درصد و خطر ابتلا به CVD را تا 21 درصد کاهش می‌دهد.

در هر دو مورد، 50 درصد از سود در بین 4000 تا 4500 قدم در روز به دست آمد.

این یک مطالعه مشاهده ای است بنابراین نمی توان علت و معلول را تعیین کرد. و اگرچه حجم نمونه بزرگ و پیگیری طولانی امکان کاهش خطر سوگیری را فراهم کرد، نویسندگان این احتمال را تایید می‌کنند که سایر عوامل اندازه‌گیری نشده ممکن است بر نتایج آنها تأثیر گذاشته باشد. آنها اضافه می کنند که از آنجایی که مراحل و زمان بی تحرکی در یک نقطه زمانی واحد به دست آمد، این نیز می تواند منجر به سوگیری شود.

با این وجود، آنها نتیجه گرفتند: “هر مقدار گام روزانه بالاتر از 2200 قدم در روز مرجع با مرگ و میر کمتر و خطر ابتلا به CVD برای زمان کم و زیاد کم تحرک همراه بود.

جمع آوری بین 9000 تا 10000 گام در روز به طور مطلوب خطر مرگ و میر و بروز CVD را در میان شرکت کنندگان بسیار کم تحرک کاهش داد. حداقل آستانه مرتبط با مرگ و میر و خطر CVD به میزان قابل توجهی بین 4000 تا 4500 قدم در روز بود.

آنها می‌افزایند: «نتایج آینده‌نگر ما یافته‌های مرتبطی را ارائه می‌کند که می‌تواند برای تقویت پیام‌های سلامت عمومی و اطلاع‌رسانی به اولین نسل از دستورالعمل‌های فعالیت بدنی مبتنی بر دستگاه و رفتار بی‌تحرکی مورد استفاده قرار گیرد، که احتمالاً شامل توصیه‌های خاصی در مورد قدم گذاشتن روزانه است.»