تجزیه و تحلیل بریتانیا نشان می دهد که از هر 10000 بیمار 3 نفر دچار ایست قلبی می شوند که نیاز به احیا در حین بیهوشی دارند.

یک مطالعه جدید که تمام ایست‌های قلبی را که در طول یا بلافاصله پس از جراحی در بیش از 300 بیمارستان بریتانیا در یک دوره یک ساله اتفاق می‌افتد، بررسی کرده است، مشخص کرده است که این رویداد بسیار خطرناک و اغلب کشنده در 3 مورد از هر 10000 جراحی که نیاز به بیهوشی دارند، رخ می‌دهد.

این مطالعه – هفتمین پروژه ملی حسابرسی کالج سلطنتی بیهوشی (NAP7) منتشر شده در بیهوشی– شامل داده‌های تمام بیمارستان‌های NHS و برخی از بخش‌های مستقل و حمایت بیش از 11000 متخصص بیهوشی در سراسر بریتانیا بود.

این احتمالاً بزرگترین و مطمئناً عمیق‌ترین مطالعه در مورد ماهیت، علل و پیامدهای ایست قلبی بعد از عمل است، شاید عارضه‌ای که بیماران، متخصصان بیهوشی و جراحان از آن می‌ترسند. این مطالعه شامل بررسی دقیق بیش از 900 مورد ایست قلبی بعد از عمل بود که 881 مورد در مطالعه قرار گرفتند.

این دو مقاله تحقیقاتی با همکاری گسترده متخصصان بیهوشی در سراسر بریتانیا، از جمله دکتر ریچارد آرمسترانگ، دانشکده بیهوشی Severn و دانشگاه بریستول، بریستول، انگلستان، انجام شده است. دکتر Jasmeet Soar، مشاور در بیهوشی و مراقبت های ویژه، North Bristol NHS Trust، بریستول، انگلستان. و پروفسور تیم کوک، مشاور بیهوشی و مراقبت های ویژه، بیمارستان سلطنتی یونایتد حمام NHS Trust، باث، انگلستان و استاد افتخاری، دانشکده پزشکی، دانشگاه بریستول، انگلستان. گزارش کامل یک همکاری است که توسط کالج سلطنتی بیهوشی (RCoA) رهبری می شود.

نویسندگان نتایج رجیستری 12 ماهه را از ژوئن 2021 تا ژوئن 2022 با تمرکز بر اپیدمیولوژی و ویژگی های بالینی گزارش می کنند. آنها 881 مورد ایست قلبی را در میان حجم سالانه 2.71 میلیون داروی بیهوشی مورد بررسی قرار دادند که نشان دهنده بروز 3 مورد در هر 10000 بیهوش کننده بود که کمتر از سایر مطالعات انجام شده در ایالات متحده (5.7 در هر 10000) و برزیل (13 در 10000) تخمین زده شده بود.

بروز با عوامل بیمار و جراحی متفاوت بود. در مقایسه با تمام جراحی‌ها، بیمارانی که ایست قلبی داشتند بیشتر مرد بودند (56%) در حالی که تنها 42% از کل جراحی‌ها در مردان بود. افزایش خطر برای افراد بسیار مسن و بسیار جوان نیز نشان داده شد: 25٪ از ایست قلبی در افراد بالای 75 سال رخ داد، در حالی که تنها 13٪ از بیماران در این گروه سنی بودند. و 8 درصد از ایست قلبی در کودکان زیر 1 سال رخ داده است، در حالی که تنها 1 درصد از کل بیماران در این گروه سنی بودند.

در مقایسه با کل جمعیتی که تحت بیهوشی قرار می‌گیرند، افرادی که ایست قلبی را تجربه می‌کنند، اغلب بیمار یا سایر شرایط پزشکی مهم و کمتر سالم بودند. بیمارانی که بیمار بودند یا شرایط پزشکی قابل توجهی داشتند (وضعیت فیزیکی ASA 4-5) 37٪ از ایست قلبی را به خود اختصاص دادند، اما فقط 4٪ از جمعیت جراحی را تشکیل دادند، در حالی که بیماران سالم (وضعیت فیزیکی ASA 1-2) 26٪ از این موارد را به خود اختصاص دادند. که ایست قلبی داشتند و 73 درصد از جمعیت جراحی شده بودند.

در مقایسه با کل جمعیت تحت بیهوشی، بیمارانی که ایست قلبی داشتند بیشتر تحت عمل جراحی اورژانسی قرار گرفتند (65% ایست قلبی در حین عمل جراحی اورژانسی اتفاق افتاد اما تنها 30% موارد اورژانسی بودند). به طور مشابه، 60٪ از ایست های قلبی در طول جراحی پیچیده اتفاق افتاد، در حالی که تنها 28٪ موارد به عنوان پیچیده طبقه بندی شدند. زمان جراحی نیز مهم است: 14 درصد از ایست قلبی در آخر هفته (شنبه/یکشنبه) رخ داده است، در حالی که تنها 11 درصد از کل جراحی ها در آخر هفته بوده است. و 19٪ از ایست قلبی خارج از ساعت (از 6:01 بعد از ظهر تا 07:59 صبح) رخ داده است، در حالی که تنها 10٪ از تمام جراحی ها خارج از ساعت بودند.

بیشترین تعداد ایست قلبی در حین جراحی ترومای ارتوپدی (12% از کل ایست قلبی)، جراحی بزرگ شکم (10%)، جراحی قلب (9%) و جراحی عروقی (8%) رخ داده است. هنگامی که برای حجم مورد سالانه در هر تخصص تنظیم شد، مواردی که بالاترین خطر ایست قلبی را داشتند عبارتند از: جراحی قلب (خطر بیش از 9 برابر)، روش‌های قلبی که نیاز به مراقبت بیهوشی (8 برابر) و جراحی عروقی (4 برابر) داشتند.

شایع ترین علل ایست قلبی، خونریزی شدید (باعث 17 درصد ایست قلبی)، ضربان قلب بسیار آهسته (9 درصد)، و ایسکمی قلبی (کمبود اکسیژن به قلب) (7 درصد) بود. نویسندگان بررسی کردند که آیا ایست قلبی به دلیل بیماری مزمن و فعلی بیمار است یا به دلیل بیهوشی یا جراحی، و دریافتند که عوامل کلیدی وضعیت بیمار در 82٪ موارد، بیهوشی در 40٪ و جراحی در 35٪ بود. نمونه هایی از عوامل بیمار شامل ضعف، بیماری زمینه ای شدید و خونریزی است. نمونه هایی از عوامل جراحی عبارتند از: جراحی پیچیده با خونریزی. و نمونه های بیهوشی شامل واکنش آلرژیک شدید به داروهای تجویز شده است.

نویسندگان توضیح می‌دهند که داده‌های مطالعه «برهمکنش پیچیده‌ای از عوامل بیمار، جراحی و بیهوشی را در بسیاری از ایست‌های قلبی بعد از عمل برجسته می‌کنند» و همچنین خاطرنشان می‌کنند که «علت ایست قلبی در تخصص‌های مختلف جراحی بسیار متفاوت است». این مطالعه همچنین میزان بالایی از درگیری کارکنان ارشد را در موارد ایست قلبی نشان داد.

با اطمینان، در بیماران سالم (وضعیت فیزیکی ASA 1) که تحت عمل جراحی معمول قرار می‌گیرند، این مطالعه نادر بودن ایست قلبی را نشان داد که این رویداد در کمتر از 1 مورد در 10000 مورد و مرگ در 1 در 132000 رخ می‌دهد.

پروفسور کوک می‌گوید: «این یافته که در بیش از 80 درصد موارد و سه چهارم مواردی که در شب اتفاق می‌افتد، یک مشاور در حین القای بیهوشی در مواردی که ایست قلبی داشتند، حضور داشت، نشان می‌دهد که تلاش‌هایی برای تطبیق کارکنان بالینی پیچیدگی و خطر بیمار و مورد. هنگامی که یک مشاور حضور نداشت، متخصص بیهوشی ارشد دیگری که می‌توانست به طور مستقل کار کند معمولاً درگیر می‌شد.”

پیامدهای بعد از ایست قلبی بعد از عمل

مقاله دوم به نتایج مربوط به بیمارانی می‌پردازد که ایست قلبی بعد از عمل داشتند.

میزان احیای موفقیت آمیز برای ایست قلبی بعد از عمل به طور قابل توجهی بالاتر از ایست قلبی بود که در خارج از بیمارستان یا در بیمارستان ها در محیط های دیگر مانند بخش بیمارستان اتفاق می افتد. از بین 881 بیمار که ایست قلبی داشتند، 665 مورد با موفقیت احیا شدند و از 742 بیمار که نتیجه بیمارستان آنها مشخص بود، 384 نفر (52%) زنده مانده بودند. میزان بهبود عملکردی خوبی در 284 نفر از بازماندگان با استفاده از مقیاسی به نام نمره رنکین اصلاح شده (mRS) گزارش شد که 249 نفر (88%) دارای نمره عملکردی خوب (0-3) بودند.

عوامل متعددی بر میزان موفقیت احیاء تأثیر گذاشتند، از جمله سن بیمار، سلامت از قبل موجود، تخصص جراحی، ضربان قلب در ایست قلبی و مدت زمان احیا. بقا تا ترخیص از بیمارستان در بیماران در سنین بالا بدتر بود و 40 درصد از بیماران بالای 75 سال و 45 درصد از نوزادان زیر 1 ماه زنده مانده بودند. بقای بیمارستان نیز زمانی که جراحی فوری بود ضعیف تر بود، به طوری که 88٪ بیماران تحت عمل جراحی معمول و 37٪ موارد اورژانسی زنده مانده بودند تا ترخیص شوند.

زمانی که مرگ اتفاق افتاد، در 31 درصد موارد این فرآیند غیرقابل پیشگیری بود. کیفیت مراقبت به طور کلی با مراقبت در طول و بعد از ایست قلبی خوب بود که در 80٪ خوب و در کمتر از 2٪ ضعیف ارزیابی شد. با این حال، عناصر مراقبت ضعیف قبل از ایست قلبی در 32 درصد موارد شناسایی شد و کانون فرصت هایی برای بهبود مراقبت است.

دکتر سوار می‌گوید: «از آنجایی که بیماران تحت عمل جراحی در دهه گذشته مسن‌تر شده‌اند و از سلامتی کمتری برخوردار شده‌اند و مراقبت‌های جراحی بیش از پیش ارائه می‌شود، اجتناب‌ناپذیر است که عوارض بزرگی از جمله ایست قلبی رخ دهد. از این مطالعه مشخص است که نتایج ایست قلبی بعد از عمل به طور قابل ملاحظه ای بهتر از سایر علل ایست قلبی است. بیشتر بیماران از ایست قلبی جان سالم به در می برند و اکثریت قریب به اتفاق کسانی که به خانه می روند بهبودی خوبی پیدا می کنند.

پروفسور کوک می افزاید: «قابل توجه است که 80 درصد از بیماران با موفقیت احیا شدند و بیش از نیمی از آنها موفق به ترک بیمارستان شدند. برای قرار دادن این موضوع، تنها 23 درصد از بیمارانی که در جای دیگری در بیمارستان دچار ایست قلبی شده اند زنده می مانند و کمتر از آن 10 درصد از بیمارانی که در خارج از بیمارستان دچار ایست قلبی می‌شوند، یک ماه بعد زنده می‌مانند. احتمال بقای بالاتر احتمالاً با حضور در یک محیط بسیار تحت نظارت و حضور یک متخصص بیهوشی آموزش دیده است که می‌تواند به سرعت علل را شناسایی و به آن پاسخ دهد. ایست قلبی.”

دکتر آرمسترانگ نتیجه گیری می کند: “این مطالعه برای پزشکان و بیماران مهم است. برای پزشکان بینشی منحصر به فرد از فراوانی، علل، عوامل موثر و پیامدهای ایست قلبی بعد از عمل فراهم می کند. همچنین زمینه هایی برای بهبود مشخص شده است. برای بیماران، پروژه منبعی غنی از اطلاعات را فراهم می کند که می تواند برای اطلاع رسانی بهتر آنها استفاده شود، بنابراین آنها می توانند خطرات و مزایای انجام عمل جراحی و اقدامات مداخله ای که نیاز به بیهوشی دارند را درک کنند.”

دکتر فیونا دونالد، رئیس کالج سلطنتی بیهوشی، گفت: “برای اولین بار، ما تصویر واضح، جامع و دقیقی از ایست قلبی بعد از عمل در تمام بیمارستان های NHS در بریتانیا داریم. سالانه چندین میلیون بیمار تحت عمل جراحی قرار می گیرند. این تحقیق نشان می دهد که آنها می توانند اطمینان داشته باشند که خطر ایست قلبی در آنها بسیار کم است.از هر 3000 بیمار 1 نفری که آن را تجربه می کنند، کیفیت مراقبت بالا است.

“NAP7 پتانسیل بسیار زیادی برای بهبود مراقبت های حین عمل دارد. در کنار انبوهی از داده های عمیق، این گزارش همچنین شامل توصیه های عملی و قابل دسترس است که به ما در بهبود پیشگیری و درمان ایست قلبی بعد از عمل کمک می کند.”

توجه داشته باشید که این مقاله شامل نتایج NAP7 است که به طور کامل در 17 نوامبر 2023 منتشر خواهد شد. پروژه های حسابرسی ملی کالج سلطنتی بیهوشی عوارض نادر اما بالقوه جدی مربوط به بیهوشی را مطالعه می کند. آنها برای بررسی، گزارش و هدایت پیشرفت ها در عمل در نظر گرفته شده اند و توسط مرکز تحقیقات و بهبود کالج سلطنتی بیهوشی ارائه می شوند. هر NAP بر موضوع متفاوتی که برای بیماران و متخصصان بیهوشی مهم است، تمرکز دارد. NAP7 ایست قلبی بعد از عمل را بررسی می کند.

ارائه شده توسط AAGBI