تحقیقات نشان می‌دهد کلمات آرامش‌بخشی که در هنگام خواب شنیده می‌شوند می‌توانند قلب را کند کنند

مرکز تحقیقات Cyclotron در دانشگاه لیژ نشان می‌دهد که بدن خواب نیز در طول خواب به دنیای بیرونی واکنش نشان می‌دهد و توضیح می‌دهد که چگونه برخی اطلاعات از محیط حسی می‌توانند بر کیفیت خواب تأثیر بگذارند.

محققان ULiège با دانشگاه فریبورگ در سوئیس همکاری کردند تا بررسی کنند که آیا بدن واقعاً در طول خواب با دنیای بیرونی ارتباط ندارد یا خیر. برای انجام این کار، آنها بر چگونگی تغییر ضربان قلب با شنیدن کلمات مختلف در طول خواب تمرکز کردند. آنها دریافتند که کلمات آرامش بخش، فعالیت قلبی را به عنوان بازتابی از خواب عمیق تر و در مقایسه با کلمات خنثی که چنین اثر کندی ندارند، کند می کند.

این کشف در ارائه شده است مجله تحقیقات خواب و نور جدیدی بر تعاملات مغز و قلب در طول خواب می اندازد.

ماتیو کوروما (صندوق تحقیقات علمی-پژوهشگر فوق دکتری FNRS)، کریستینا اشمیت، و آتنا دمرتزی (هر دو صندوق تحقیقات علمی- همکار پژوهشی FNRS) از مرکز تحقیقات GIGA Cyclotron در ULiège با همکاران دانشگاه فریبورگ در یک مقاله قبلی همکاری کردند. مطالعه تجزیه و تحلیل داده‌های مغز (الکتروانسفالوگرام) نشان می‌دهد که کلمات آرامش‌بخش مدت خواب عمیق و کیفیت خواب را افزایش می‌دهند و نشان می‌دهد که می‌توانیم با استفاده از کلمات معنادار بر خواب تأثیر مثبت بگذاریم.

نویسندگان این فرضیه را مطرح کردند که مغز همچنین می‌تواند اطلاعات حسی را به گونه‌ای تفسیر کند که پس از شنیدن کلمات آرامش‌بخش در طول خواب، بدن ما را آرام‌تر کند. در این مطالعه جدید، نویسندگان این فرصت را داشتند که فعالیت قلبی (الکتروکاردیوگرام) را برای آزمایش این فرضیه تجزیه و تحلیل کنند و دریافتند که قلب تنها پس از ارائه کلمات آرام بخش، اما نه کلمات کنترل، فعالیت خود را کاهش می دهد.

سپس نشانگرهای فعالیت قلبی و مغزی برای تفکیک میزان کمک آنها به تعدیل خواب توسط اطلاعات شنوایی مقایسه شد. فعالیت قلبی در واقع برای کمک به درک مستقیم ما از جهان پیشنهاد شده است، اما چنین شواهدی تاکنون در بیداری به دست آمده است.

با این نتایج، محققان ULiège نشان دادند که در خواب نیز صادق است و دیدگاه جدیدی در مورد نقش اساسی واکنش‌های بدن فراتر از داده‌های مغز برای درک ما از خواب ارائه می‌دهد.

دکتر اشمیت می گوید: «بیشتر تحقیقات خواب بر روی مغز تمرکز می کنند و به ندرت فعالیت بدنی را بررسی می کنند.

با این وجود فرض می‌کنیم که مغز و بدن حتی زمانی که نمی‌توانیم به طور کامل با هم ارتباط برقرار کنیم، از جمله خواب، به هم مرتبط هستند. اطلاعات مغز و بدن باید برای درک کامل نحوه تفکر و واکنش ما نسبت به محیط خود در نظر گرفته شوند. دکتر دمرتزی.

دکتر کوروما از طرفدارانش می‌گوید: «ما روش‌شناسی خود را آزادانه با پیروی از اصول علم باز به اشتراک گذاشتیم، امیدواریم که ابزارهایی که به این کشف کمک کردند، الهام‌بخش سایر محققان برای مطالعه نقش قلب در سایر عملکردهای خواب باشند.

این کار رویکرد جامع تری برای تعدیل عملکردهای خواب توسط اطلاعات حسی ارائه می دهد. برای مثال، با بررسی واکنش های قلبی به صداها، ممکن است در آینده نقش بدن را در تأثیر صداها بر پردازش احساسی خاطرات در طول خواب مطالعه کنیم.