در انگلستان، پزشکان اقلیت قومی کمتر احتمال دارد پست های آموزشی تخصصی NHS را دریافت کنند. برخی از تخصص ها سوگیری جنسیتی را نشان می دهند

محققان کمبریج نشان داده‌اند که اکثر گروه‌های قومی اقلیت نسبت به همتایان بریتانیایی سفیدپوست خود در هنگام درخواست برای برنامه‌های آموزشی تخصصی در خدمات بهداشت ملی (NHS) موفقیت کمتری دارند. تجزیه و تحلیل آنها، که امروز در BMJ Open، همچنین دریافت که در حالی که متقاضیان زن به طور کلی موفق تر هستند، تخصص های خاص تمایل به جذابیت برای جنسیت های مختلف دارند.

محققان دانشگاه کمبریج و بیمارستان‌های دانشگاه کمبریج NHS Foundation Trust داده‌های متقاضیان پست‌های آموزشی تخصصی از طریق آموزش بهداشت انگلستان را برای چرخه استخدامی 2021-2022 بررسی کردند تا تفاوت‌های بالقوه در موفقیت متقاضیان را بر اساس جنسیت، قومیت و ناتوانی بررسی کنند.

در این دوره، فقط کمتر از 12500 متقاضی موفق به آموزش بهداشت انگلستان برای پست های آموزشی وجود داشت – نرخ موفقیت یک نفر از هر سه (32.7٪). به طور کلی، زنان موفق تر از مردان بودند (37.0٪ در مقابل 29.1٪).

محققان شواهد روشنی یافتند که نشان می‌دهد برخی از تخصص‌ها برای زنان یا مردان جذاب‌تر هستند. شایان ذکر است، رشته های جراحی و رادیولوژی بیشترین نسبت متقاضیان مرد (به ترتیب 65.3 و 64.3 درصد) و زنان و زایمان و بهداشت عمومی (به ترتیب 72.4 و 67.2 درصد) دارای بیشترین نسبت متقاضیان زن بودند.

پروفسور شارون پیکوک، نویسنده ارشد، از دپارتمان پزشکی دانشگاه کمبریج، گفت: “موفقیت متقاضیان زن در بسیاری از تخصص ها گامی مثبت به سوی تعادل جنسیتی است و شاید نشان دهنده تلاش های موجود برای رسیدگی به نابرابری ها باشد. اما کج بودن در درخواست ها و استخدام بعدی بر اساس جنسیت، به ویژه در میان تخصص های جراحی، نگران کننده است.”

نابرابری های جنسیتی به عنوان اثرات پایین دستی شناخته شده است. به عنوان مثال، فقدان نمایندگی زنان به فرهنگ تحت سلطه مردان کمک می کند، که می تواند منجر به الگوهای کمتر زن برای الهام بخشیدن و تشویق پزشکان زن مشتاق شود.

محققان می گویند دلایل متعددی برای این نابرابری ها وجود دارد. به عنوان مثال، در تخصص های جراحی، فرهنگ محل کار تحت سلطه مردان، قلدری و آزار، الگوهای کمی زن و انعطاف ناپذیری شغلی به عنوان عواملی پیشنهاد شده است که زنان را از درخواست باز می دارد. جراحان زن کیفیت زندگی و ساعات غیراجتماعی کمتر را به‌عنوان توضیحی در مورد اینکه چرا زنان دیگر تخصص‌های بالینی را ترجیح می‌دهند، گزارش کرده‌اند، علاوه بر این ترس از اینکه کار کمتر از تمام وقت یا وقفه‌های شغلی منفی تلقی می‌شود.

تقریباً نیمی (50.2٪) از متقاضیان فارغ التحصیل غیر انگلستان بودند. میزان موفقیت کلی فارغ التحصیلان بریتانیا 44.5 درصد بود، در مقایسه با 22.8 درصد برای فارغ التحصیلان غیر بریتانیا.

وقتی نوبت به گروه‌های قومی اقلیت می‌رسد، پس از تطبیق با کشور محل فارغ‌التحصیلی، متقاضیان از یازده گروه از پانزده گروه (73.3%) در مقایسه با بریتانیایی سفیدپوست به طور قابل توجهی کمتر موفق بودند. آنهایی که بدترین وضعیت را داشتند، آنهایی بودند که از قومیت مختلط سفیدپوست و سیاهپوست آفریقایی بودند، که احتمال موفقیت آنها نصف (52٪) بیشتر از متقاضیان سفیدپوست بریتانیایی بود.

دکتر دینش آگاروال، نویسنده اول این مطالعه، همچنین از وزارت پزشکی، گفت: “داده ها نشان می دهد که نیاز به بازنگری در سیاست ها و فرآیندهای استخدام از منظر تنوع و گنجاندن وجود دارد. اما مسائل فراتر از استخدام – پزشکان از اقلیت های قومی است. گروه‌ها می‌توانند برای پیشرفت در NHS تلاش کنند و سطوح بالای تبعیض را از سوی همکاران گزارش کنند.

“بیش از چهار نفر از هر ده نیروی کار پزشکی و دندانپزشکی در تراست های NHS و گروه های راه اندازی بالینی در انگلستان از یک گروه قومی اقلیت هستند، و اطمینان از اینکه آنها قادر به کار در یک محیط فراگیر هستند، که به آنها اجازه رشد و پیشرفت می دهد، باید در اولویت باشد.”

اگرچه تنها بخش بسیار کمی از متقاضیان موفق (1.4٪) ناتوانی خود را اعلام کردند، اما احتمال موفقیت آنها بیشتر بود (38.6٪ در مقایسه با 32.8٪ از متقاضیان غیر معلول). با این حال، برای 22.4 درصد از تخصص ها هیچ متقاضی معلولی وجود نداشت و برای 36.2 درصد دیگر از تخصص ها، هیچ متقاضی معلولی پذیرفته نشد.

دکتر آگاروال افزود، “مشاهده نسبت بالایی از پذیرش در میان افرادی که ناتوانی را فاش می کنند، دلگرم کننده است. NHS باید اطمینان حاصل کند که فرآیندهای درخواست و استخدام برای همه ناتوانی ها قابل دسترسی و باز است، هر گونه ترس از تبعیض را از بین ببرد، و اطمینان ارائه کند. همه محل‌های کار NHS تنظیمات معقولی را برای اطمینان از اینکه پزشکان معلول می‌توانند کار خود را انجام دهند، در نظر خواهند گرفت. این نه تنها به تشویق متقاضیان معلول بیشتر کمک می‌کند، بلکه به پزشکان معلول اجازه می‌دهد تا با افشای این اطلاعات احساس راحتی بیشتری داشته باشند.”

پروفسور Peacock افزود: “NHS بزرگترین کارفرما در بریتانیا است و بسیار مهم است که استعدادهای متنوعی را برای بهره مندی از مراقبت از بیمار پرورش دهد. افراد با پیشینه های مختلف تجربیات و دیدگاه های متفاوتی را به ارمغان می آورند که به نوبه خود باعث تقویت دانش و مهارت ها در داخل می شود. NHS: فقدان تنوع نیروی کار می تواند برای مراقبت از بیمار مضر باشد و تحقیقات نشان می دهد که سوگیری های ذاتی می تواند بر نحوه رفتار پزشکان با بیماران تأثیر بگذارد.

دکتر آگاروال دکترا است. دانشجوی کالج چرچیل پروفسور پیکاک عضو کالج سنت جان است.