روش های درمان زگیل تناسلی یا ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و نکات بسیار مهم

روش های درمان، واکسیناسیون، بیماری ها و سرطان مرتبط، درمان و کنترل، پیشگیری، علائم و انتشار زگیل تناسلی یا ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)

زگیل تناسلی یا ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) چیست؟

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) نام یک گروه بسیار رایج از ویروس ها است. آنها در اکثر افراد مشکلی ایجاد نمی کنند، اما برخی از انواع آن می توانند باعث زگیل تناسلی یا سرطان شوند.

HPV روی پوست تأثیر می گذارد. بیش از ۱۰۰ نوع مختلف وجود دارد.

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) شایع ترین عفونت مقاربتی (STI) در ایالات متحده است. واکسن های HPV می توانند از برخی از اثرات بهداشتی آزار دهنده ناشی از HPV جلوگیری کنند.

زگیل تناسلی در صورت ایجاد بر روی پوست یه صورت زائده‌ گوشتی و نرمی است که در اطراف ناحیه تناسلی یا مقعد ایجاد می‌شود و می‌تواند باعث درد، ناراحتی و خارش شود.

در واقع نوعی عفونت مقاربتی است که در اثر انتقال ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شود.

زگیل تناسلی (که به طور عامیانه به عفونت خارج از راسته قارچی تناسلی معروف است) می‌تواند موجب تغییر رنگ، خارش، سوزش و التهاب در منطقه تناسلی شود.

درمان زگیل تناسلی معمولاً شامل استفاده از داروهای ضد قارچ است که به توصیه پزشک متخصص پوست یا ژنیکولوژیست صورت می‌گیرد.

آما و ارقام درباره ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)

HPV شایع ترین STI است. در سال ۲۰۱۸ حدود ۴۳ میلیون عفونت HPV وجود داشت که بسیاری از آنها در اواخر نوجوانی و اوایل ۲۰ سالگی بودند.
انواع مختلفی از HPV وجود دارد. برخی از انواع می توانند باعث مشکلات سلامتی در بدن شوند، از جمله زگیل تناسلی و سرطان.

اما خوشبختانه واکسن هایی وجود دارند که می توانند از بروز این مشکلات سلامتی جلوگیری کنند. HPV ویروسی متفاوت از HIV و HSV (هرپس) است.

علائم ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)

HPV معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی کند. اکثر افرادی که آن را دارند متوجه نمی شوند و مشکلی ندارند.
اما گاهی اوقات این ویروس می تواند باعث رشد یا توده های بدون درد در اطراف واژن، آلت تناسلی یا مقعد (زگیل تناسلی) شود.

نحوه انتشار ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)

• بسیاری از انواع HPV بر دهان، گلو یا ناحیه تناسلی تأثیر می گذارد. گرفتن آنها آسان است.
• نیازی به داشتن رابطه جنسی دخول نیست.

شما می توانید با داشتن رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با فردی که این ویروس را دارد، به HPV مبتلا شوید.

ویروس پاپیلومای انسانی در اصطلاح زگیل تناسلی بیشتر در حین رابطه جنسی واژینال یا مقعدی پخش می شود.
همچنین از طریق تماس نزدیک پوست به پوست در طول رابطه جنسی پخش می شود. یک فرد مبتلا به HPV می تواند عفونت را به فردی منتقل کند حتی اگر هیچ علامت یا علامتی نداشته باشد.

اگر از نظر جنسی فعال هستید، می توانید به HPV مبتلا شوید، حتی اگر تنها با یک نفر رابطه جنسی داشته باشید. شما همچنین می توانید علائم را سال ها پس از رابطه جنسی با فردی که به عفونت مبتلا است، ایجاد کنید.

این باعث می شود که تشخیص این که برای اولین بار و در خصوص اینکه دقیقا چه زمانی به این بیماری مبتلا شده اید را دشوار کند.

شما می توانید از این روش ها به HPV مبتلا شوید:

• هرگونه تماس پوست به پوست ناحیه تناسلی
• رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی
• به اشتراک گذاری اسباب بازی های جنسی
• HPV هیچ علامتی ندارد، بنابراین ممکن است ندانید که آیا آن را دارید یا خیر.
• بسیار رایج است. اکثر افراد در زندگی خود به نوعی از HPV مبتلا می شوند.

نکته مهم :

برای ابتلا به HPV لازم نیست با افراد زیادی تماس جنسی داشته باشید. شما می توانید اولین بار که رابطه جنسی دارید به HPV مبتلا شوید.

آیا HPV باعث مشکلات سلامتی می شود؟

در بیشتر موارد (۹ از ۱۰ نفر)، HPV خود به خود در عرض دو سال بدون مشکل سلامتی از بین می رود. اما زمانی که HPV از بین نرود، می تواند باعث مشکلات سلامتی مانند زگیل تناسلی و سرطان شود.

زگیل تناسلی معمولاً به صورت یک برآمدگی کوچک یا گروهی از برجستگی ها در ناحیه تناسلی ظاهر می شود. آنها می توانند کوچک یا بزرگ، برجسته یا مسطح یا به شکل گل کلم باشند.
یک پزشک متخصص معمولاً می تواند زگیل ها را با نگاه کردن به ناحیه تناسلی دارای زائده تشخیص دهد.

آیا HPV یا زگیل تناسلی باعث سرطان می شود؟

HPV می تواند باعث سرطان دهانه رحم و سایر سرطان ها، از جمله سرطان فرج، واژن، آلت تناسلی یا مقعد شود. همچنین می تواند باعث ایجاد سرطان در پشت گلو (به نام سرطان اوروفارنکس) شود. این می تواند شامل پایه زبان و لوزه ها باشد.

سرطان اغلب سال‌ها و حتی دهه‌ها طول می‌کشد تا پس از ابتلای فرد به HPV ایجاد شود. زگیل تناسلی و سرطان ناشی از انواع مختلف HPV است.

هیچ راهی برای دانستن اینکه چه کسی به سرطان یا سایر مشکلات سلامتی ناشی از HPV مبتلا می شود، وجود ندارد. افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف (از جمله افراد مبتلا به HIV) ممکن است کمتر بتوانند با HPV مبارزه کنند.

همچنین این افراد ممکن است احتمال بیشتری برای ابتلا به مشکلات سلامتی ناشی از HPV داشته باشند.

شرایط مرتبط با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)

اغلب اوقات HPV هیچ مشکلی ایجاد نمی کند.

در برخی افراد، برخی از انواع HPV می تواند باعث ایجاد موارد زیر شود:

• زگیل ناحیه تناسلی
• تغییرات غیر طبیعی در سلول ها که گاهی اوقات می تواند به سرطان تبدیل شود
• انواع HPV مرتبط با سرطان انواع پرخطر نامیده می شوند.

سرطان های مرتبط با HPV پرخطر عبارتند از:

• سرطان دهانه رحم
• سرطان مقعد
• سرطان آلت تناسلی
• سرطان فرج
• سرطان واژن
• برخی از انواع سرطان سر و گردن
• شما می توانید سال ها HPV داشته باشید بدون اینکه مشکلی ایجاد کند.

حتی اگر سال هاست که از نظر جنسی فعال نبوده اید یا شریک جدیدی ندارید، می توانید آن را داشته باشید.

آزمایش ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)

آزمایش HPV بخشی از غربالگری دهانه رحم است. هیچ آزمایش خونی برای HPV وجود ندارد.

در طول غربالگری دهانه رحم، نمونه کوچکی از سلول ها از دهانه رحم گرفته می شود و از نظر HPV آزمایش می شود.

غربالگری برای همه زنان و افراد دارای دهانه رحم در سنین ۲۵ تا ۶۴ ارائه می شود. این غربالگری به محافظت از آنها در برابر سرطان دهانه رحم کمک می کند.

برخی از کلینیک های سلامت جنسی ممکن است غربالگری مقعدی را برای مردانی که در معرض خطر بالاتر ابتلا به سرطان مقعد هستند، مانند مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند، ارائه دهند.

درباره غربالگری دهانه رحم و نحوه کمک به محافظت در برابر سرطان دهانه رحم بیشتر بدانید.

چگونه از خود در برابر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) محافظت کنیم

شما نمی توانید به طور کامل از خود در برابر HPV محافظت کنید، اما چیزهایی وجود دارد که می تواند کمک کند.

کاندوم ها می توانند از شما در برابر HPV محافظت کنند، اما تمام پوست اطراف اندام تناسلی شما را نمی پوشانند، بنابراین شما به طور کامل محافظت نمی شوید.

واکسن HPV در برابر انواع HPV که باعث بیشتر موارد زگیل تناسلی و سرطان دهانه رحم و همچنین برخی سرطان های دیگر می شوند، محافظت می کند. در برابر همه انواع HPV محافظت نمی کند.

درمان عفونت های ویروس پاپیلومای انسانی (HPV).

هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد. اکثر عفونت های HPV هیچ مشکلی ایجاد نمی کنند و در عرض ۲ سال توسط بدن شما پاک می شوند.

1. حفظ بهداشت شخصی: نگهداری منطقه تناسلی تمیز و خشک می‌تواند به بهبود سریع‌تر زگیل کمک کند. پس از شستشوی ملایم با آب و ژل های شستشوی مخصوص ناحیه مربوطه و خشک کردن منطقه تناسلی، مطمئن شوید که منطقه خشک است.
2. استفاده از لباس های مناسب: استفاده از لباس های نرم و محافظت کننده از نواحی تناسلی می‌تواند در تسکین علائم زگیل تناسلی کمک کند. انتخاب لباس های نخی یا پنبه ای و جلوگیری از استفاده از لباس های تنگ و نیمه نخی می‌تواند منطقه را تهویه و خشک نگه دارد.
3. استفاده از کرم‌ها و لوسیون‌های ضد قارچ: پزشک می‌تواند شما را معطوف به استفاده از کرم‌ها، پمادها یا لوسیون‌های ضد قارچ کند تا علائم زگیل تناسلی را تسکین دهد و عفونت را کنترل کند.
4. استفاده از داروهای خوراکی: برخی از موارد شدید زگیل تناسلی ممکن است نیاز به داروهای خوراکی داشته باشند. پزشک معالج شما می‌تواند داروهایی مانند آنتی‌قارچ ها برای استفاده دهید.

5. جلوگیری از عوامل تحریک‌کننده: اجتناب از عوامل تحریک‌کننده مانند آب ولرم، مواد تحریک‌کننده شیمیایی و محصولات مراقبت از پوستی ناسازگار می‌تواند به بهبود زگیل تناسلی کمک کند.
6. شما همچنین می توانید چندین کار برای کاهش شانس ابتلا به HPV انجام دهید. واکسن بزنید واکسن HPV ایمن و موثر است. هنگامی که در گروه های سنی توصیه شده تجویز شود، می تواند از بیماری ها (از جمله سرطان) ناشی از HPV محافظت کند.
7. غربالگری سرطان دهانه رحم را انجام دهید. غربالگری معمول برای زنان ۲۱ تا ۶۵ ساله می تواند از سرطان دهانه رحم جلوگیری کند.
8. اگر از نظر جنسی فعال هستید: هر بار که رابطه جنسی دارید از کاندوم درست استفاده کنید. این می تواند شانس ابتلا به HPV را کاهش دهد. اما HPV می تواند مناطقی را که کاندوم پوشش نمی دهد، آلوده کند. بنابراین، کاندوم ممکن است به طور کامل از ابتلا به HPV محافظت نکند. و در یک رابطه تک همسری متقابل باشید – یا فقط با کسی که فقط با شما رابطه جنسی دارد رابطه جنسی داشته باشید.

آیا درمانی برای HPV یا مشکلات سلامتی ناشی از HPV وجود دارد؟

هیچ درمانی برای خود ویروس وجود ندارد. با این حال، درمان هایی برای مشکلات سلامتی که HPV می تواند ایجاد کند وجود دارد:

زگیل‌های تناسلی می‌توانند با درمان توسط پزشک یا داروهای تجویزی از بین بروند. در صورت عدم درمان، زگیل تناسلی ممکن است از بین برود، ثابت بماند، یا اندازه یا تعداد آن افزایش یابد.
درمان پیش سرطان دهانه رحم در دسترس است. زنانی که به طور معمول آزمایش پاپ انجام می دهند و در صورت نیاز پیگیری می کنند، می توانند قبل از ایجاد سرطان مشکلاتی پیدا کنند.

همیشه پیشگیری بهتر از درمان است. برای اطلاعات بیشتر به cancer.org مراجعه کنید.
سایر سرطان های مرتبط با HPV نیز زمانی که زود تشخیص داده و درمان شوند قابل درمان هستند. برای اطلاعات بیشتر به سرطان.org مراجعه کنید.

چه کسانی باید واکسن HPV را دریافت کنند؟

CDC واکسیناسیون HPV را برای موارد زیر توصیه می کند:

1. همه نوجوانان (از جمله پسران و دختران) در سن ۱۱ یا ۱۲ سالگی (یا می توانند از سن ۹ سالگی شروع کنند).
2. همه افراد تا سن ۲۶ سال، اگر قبلا واکسینه نشده باشند.
3. واکسیناسیون برای افراد بالای ۲۶ سال توصیه نمی شود. با این حال، برخی از بزرگسالان ۲۷ تا ۴۵ ساله که قبلاً واکسینه نشده اند، ممکن است پس از صحبت با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد خطر ابتلا به عفونت های جدید HPV و مزایای احتمالی واکسیناسیون، تصمیم به دریافت واکسن HPV بگیرند. واکسیناسیون HPV در این محدوده سنی سود کمتری دارد. اکثر بزرگسالان فعال جنسی قبلاً در معرض HPV قرار گرفته اند، اگرچه لزوماً همه انواع HPV هدف واکسیناسیون نیستند.
4. در هر سنی، داشتن یک شریک جنسی جدید یک عامل خطر برای ابتلا به عفونت جدید HPV است. افرادی که در حال حاضر در یک رابطه طولانی مدت و تک همسری متقابل هستند، به احتمال زیاد به عفونت HPV جدید مبتلا نمی شوند.

چگونه بفهمم که HPV دارم؟

هیچ آزمایشی برای تشخیص “وضعیت HPV” یک فرد وجود ندارد. همچنین، هیچ آزمایش HPV تایید شده ای برای یافتن HPV در دهان یا گلو وجود ندارد.

تست های HPV وجود دارد که می تواند سرطان دهانه رحم را غربالگری کند. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی فقط از این آزمایش ها برای غربالگری زنان ۳۰ ساله و بالاتر استفاده می کنند.
تست HPV برای غربالگری مردان، نوجوانان یا زنان زیر ۳۰ سال توصیه نمی شود.

اکثر افراد مبتلا به HPV نمی دانند که به این عفونت مبتلا هستند. در بدن آنها هرگز علائم یا مشکلات سلامتی ناشی از HPV بروز نمی دهند.

برخی از افراد با ابتلا به زگیل تناسلی متوجه می شوند که HPV دارند. زنان ممکن است زمانی که نتیجه غیرطبیعی تست پاپ (در طول غربالگری سرطان دهانه رحم) دریافت کنند، متوجه شوند که به HPV مبتلا هستند.

برخی دیگر ممکن است زمانی متوجه شوند که مشکلات جدی تری از HPV مانند سرطان ایجاد کرده باشند.

مشکلات بهداشتی مرتبط با HPV شامل زگیل تناسلی و سرطان دهانه رحم است.

زگیل تناسلی: قبل از واکسن‌های HPV، زگیل‌های تناسلی ناشی از HPV تقریباً ۳۴۰۰۰۰ تا ۳۶۰۰۰۰ نفر را در سال تحت تأثیر قرار می‌دهند.* از هر ۱۰۰ بزرگسال فعال جنسی در ایالات متحده، یک نفر در هر زمان به زگیل تناسلی مبتلا می‌شود.

سرطان دهانه رحم: هر ساله نزدیک به ۱۲۰۰۰ زن ساکن ایالات متحده به سرطان دهانه رحم مبتلا می شوند. بیش از ۴۰۰۰ زن بر اثر سرطان دهانه رحم جان خود را از دست می دهند – حتی با غربالگری و درمان.

بیماری ها و سرطان های دیگری نیز وجود دارد که توسط HPV در افراد ساکن در ایالات متحده ایجاد می شود. هر سال حدود ۱۹۴۰۰ زن و ۱۲۱۰۰ مرد سرطان های ناشی از HPV را تجربه می کنند.

*این ارقام فقط به تعداد افرادی که برای درمان زگیل تناسلی مراجعه کرده اند می پردازد. این می تواند کمتر از تعداد واقعی افرادی باشد که به زگیل تناسلی مبتلا می شوند.

من باردارم. آیا ابتلا به HPV بر بارداری من تأثیر می گذارد؟

افراد باردار مبتلا به HPV ممکن است به زگیل تناسلی مبتلا شوند یا تغییرات سلولی غیرطبیعی در دهانه رحم ایجاد کنند. غربالگری معمول سرطان دهانه رحم می تواند به یافتن تغییرات غیرطبیعی سلولی کمک کند.

حتی زمانی که باردار هستید باید غربالگری معمول سرطان دهانه رحم را انجام دهید.

واکسیناسیون ویروس پاپیلومای انسانی (HPV): آنچه همه باید انجام دهند

چه کسانی باید واکسن HPV را دریافت کنند؟

واکسیناسیون HPV در سنین ۱۱-۱۲ سال توصیه می شود. واکسن HPV را می توان از سن ۹ سالگی شروع کرد.
همه افراد پیش از نوجوانی به واکسیناسیون HPV نیاز دارند، بنابراین با دریافت واکسن HPV از عفونت های HPV که می تواند باعث سرطان در آینده شود، محافظت می شوند.

نوجوانان و جوانان بالای ۲۶ سال که سری واکسن HPV را شروع یا به پایان نرسانده اند نیز به واکسیناسیون HPV نیاز دارند.
CDC توصیه می کند که کودکان ۱۱ تا ۱۲ ساله دو دوز واکسن HPV را با فاصله ۶ تا ۱۲ ماه دریافت کنند.

اولین دوز به طور معمول در سنین ۱۱-۱۲ سالگی توصیه می شود. واکسیناسیون را می توان از ۹ سالگی شروع کرد.
اگر اولین دوز قبل از تولد ۱۵ سالگی داده شده باشد، تنها دو دوز لازم است.
نوجوانان و بزرگسالان جوانی که این مجموعه را دیرتر شروع می کنند، در سنین ۱۵ تا ۲۶ سالگی، به سه دوز واکسن HPV نیاز دارند.

کودکان ۹ تا ۱۴ ساله که دو دوز واکسن HPV را با فاصله کمتر از ۵ ماه دریافت کرده اند، به نوبت سوم نیاز دارند.
سه دوز نیز برای افراد ۹ تا ۲۶ ساله که سیستم ایمنی ضعیفی دارند توصیه می شود.

واکسیناسیون HPV برای افراد بالای ۲۶ سال توصیه نمی شود.

برخی از بزرگسالان ۲۷ تا ۴۵ ساله که قبلاً واکسینه نشده اند، ممکن است پس از صحبت با پزشک خود در مورد خطر ابتلا به عفونت های جدید HPV و مزایای احتمالی واکسیناسیون برای آنها، تصمیم به دریافت واکسن HPV بگیرند.
واکسیناسیون HPV در این محدوده سنی سود کمتری دارد، زیرا افراد بیشتری در این محدوده سنی قبلاً در معرض HPV قرار گرفته اند.

چه کسانی نباید واکسن HPV را دریافت کنند؟

در مورد هر گونه آلرژی شدید به پزشک خود اطلاع دهید. برخی از افراد نباید برخی از واکسن های HPV را دریافت کنند اگر:

آنها تا به حال یک واکنش آلرژیک تهدید کننده زندگی به هر یک از مواد تشکیل دهنده واکسن HPV یا دوز قبلی واکسن HPV داشته اند.
آنها به مخمر حساسیت دارند (گارداسیل و گارداسیل ۹).
باردار هستند.
واکسن های HPV برای کودکانی که بیماری خفیف دارند، مانند آنهایی که تب خفیف، سرماخوردگی، آبریزش بینی یا سرفه دارند، بی خطر است. افراد مبتلا به بیماری متوسط یا شدید باید تا بهبودی صبر کنند.

چه نوع واکسن های HPV وجود دارد؟

سه واکسن HPV – واکسن HPV 9 ظرفیتی (Gardasil 9، ۹vHPV)، واکسن چهار ظرفیتی HPV (Gardasil، ۴vHPV)، و واکسن دو ظرفیتی HPV (Cervarix، ۲vHPV) – توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (DAF) مجوز گرفته اند.
هر سه واکسن HPV در برابر انواع ۱۶ و ۱۸ HPV که باعث بیشتر سرطان‌های HPV می‌شوند، محافظت می‌کنند.

از اواخر سال ۲۰۱۶، تنها Gardasil-9 (9vHPV) در ایالات متحده توزیع شده است. این واکسن در برابر ۹ نوع HPV (6، ۱۱، ۱۶، ۱۸، ۳۱، ۳۳، ۴۵، ۵۲، و ۵۸) محافظت می کند.

این واکسن ها چقدر خوب کار می کنند؟

واکسیناسیون HPV بسیار خوب عمل می کند. واکسن HPV این پتانسیل را دارد که از بیش از ۹۰ درصد سرطان های منتسب به HPV جلوگیری کند.

از آنجایی که واکسیناسیون HPV برای اولین بار در سال ۲۰۰۶ توصیه شد، عفونت با انواع HPV که باعث اکثر سرطان های HPV و زگیل تناسلی می شوند، ۸۸ درصد در بین دختران نوجوان و ۸۱ درصد در میان زنان جوان کاهش یافته است.
تعداد کمتری از نوجوانان و جوانان به زگیل تناسلی مبتلا می شوند.
واکسیناسیون HPV همچنین تعداد موارد پیش سرطانی دهانه رحم را در زنان جوان کاهش داده است.
محافظت ارائه شده توسط واکسن های HPV مدت زمان زیادی طول می کشد. افرادی که واکسن های HPV دریافت کردند حداقل به مدت ۱۲ سال تحت نظر قرار گرفتند و
محافظت واکسن از آنها در برابر HPV بالا باقی مانده است و هیچ شواهدی مبنی بر کاهش آن در بدنشان در طول زمان وجود ندارد.

عوارض جانبی احتمالی واکسن ها چیست؟

واکسن ها مانند هر دارویی می توانند عوارض جانبی داشته باشند. بسیاری از افرادی که واکسن HPV دریافت می کنند، هیچ عارضه جانبی ندارند. برخی افراد گزارش می دهند که عوارض جانبی بسیار خفیفی دارند، مانند درد بازوی ناشی از تزریق.

شایع ترین عوارض جانبی واکسن HPV معمولاً خفیف است و شامل موارد زیر است:

• درد، قرمزی یا تورم در بازوی محل تزریق واکسن
• تب
• سرگیجه یا غش (غش بعد از هر واکسن، از جمله واکسن HPV، در بین نوجوانان شایع تر از سایرین است)
• سردرد یا احساس خستگی
• حالت تهوع
• درد عضلانی یا مفصلی
• برای جلوگیری از غش و صدمات ناشی از غش، نوجوانان باید در هنگام واکسیناسیون و به مدت ۱۵ دقیقه پس از تزریق واکسن بنشینند یا دراز بکشند.

به ندرت، واکنش های آلرژیک شدید (آنافیلاکتیک) ممکن است پس از واکسیناسیون رخ دهد. افراد مبتلا به آلرژی شدید به هر یک از اجزای واکسن نباید آن واکسن را دریافت کنند.