آرتروپلاستی کامل دو طرفه زانو با افزایش میزان عوارض مرتبط است

یک مطالعه گزارش می دهد که بیمارانی که تحت عمل جراحی آرتروپلاستی کامل دو طرفه زانو (TKA) قرار می گیرند، در مقایسه با بیماران همسانی که تحت عمل جراحی TKA یک طرفه قرار می گیرند، در معرض افزایش خطر انواع مختلفی از عوارض هستند. مجله جراحی استخوان و مفاصل. این مجله با همکاری Wolters Kluwer در مجموعه Lippincott منتشر شده است.

طبق گزارش Nathanael D. Heckmann، MD، و همکاران دانشکده Keck، “بیمارانی که تحت TKA دوطرفه همزمان قرار گرفتند در معرض خطر بالاتری برای تجربه عوارض بعد از عمل مانند آمبولی ریه، سکته مغزی، کم خونی از دست دادن خون و نیاز به تزریق خون بودند.” پزشکی USC، لس آنجلس.

مطالعه در گروه های همسان از بیماران خطرات TKA دوطرفه را روشن می کند

TKA یک درمان بسیار موثر برای بیماران مبتلا به استئوآرتریت پیشرفته زانو است که باعث کاهش درد و بهبود عملکرد می شود. هنگامی که هر دو زانو تحت تاثیر قرار می گیرند، TKA دو طرفه مزایایی نسبت به TKA یک طرفه متوالی دارد، از جمله زمان کمتر در بیمارستان، یک دوره توانبخشی واحد و هزینه های کلی کمتر.

با این حال، برخی از مطالعات افزایش خطر عوارض، همراه با نرخ مرگ و میر بالاتر را در بیمارانی که تحت TKA دوطرفه قرار می‌گیرند، نشان داده‌اند. این مطالعات دارای محدودیت‌های مهمی بوده است، از جمله عدم تطابق بیمار برای توضیح تفاوت‌های بالقوه بین افرادی که تحت TKA دو طرفه در مقابل یک طرفه قرار می‌گیرند. برای پرداختن به این مسائل، دکتر هکمن و همکارانش عوارض و مرگ و میر را در یک گروه بزرگ و نماینده ملی از بیمارانی که تحت TKA دو طرفه در مقابل یک طرفه قرار گرفتند، مقایسه کردند.

تجزیه و تحلیل شامل بیش از 21000 بیمار تحت TKA دو طرفه همزمان بود. این‌ها از نظر سن، جنس، نژاد، و بیماری‌های همراه با گروهی متشکل از 126000 بیمار که تحت TKA یک‌طرفه قرار می‌گرفتند مطابقت داده شد. پس از تطابق، دو گروه دارای میانگین سنی 64 سال با بیماری های مشابه بودند. از آنجایی که تمام TKAS بین سال‌های 2015 و 2020 انجام شد، روش‌های جراحی منعکس‌کننده عملکرد مدرن ارتوپدی بود.

سکته مغزی، انتقال خون و سایر خطرات به دنبال TKA دو طرفه بیشتر است

بیمارانی که در گروه TKA دو طرفه همزمان بودند، در مقایسه با بیماران گروه TKA یک طرفه، آمبولی ریه (0.27٪ در مقابل 0.13٪)، سکته مغزی (0.13٪ در مقابل 0.06٪)، و نارسایی تنفسی (0.46٪ در مقابل 0.46٪) نرخ چندین نوع عوارض را افزایش دادند. 0.34٪.

بیمارانی که تحت TKA دو طرفه قرار گرفتند نیز در معرض خطر کم خونی به دلیل از دست دادن خون (26.89٪ در مقابل 14.86٪) قرار داشتند و احتمال بیشتری برای انتقال خون داشتند (5.23٪ در مقابل 0.67٪). این خطرات علیرغم استفاده زیاد از ترانگزامیک اسید برای کاهش از دست دادن خون در حین جراحی در هر دو گروه افزایش یافت.

بیمارانی که تحت TKA دوطرفه قرار گرفتند نیز احتمال بیشتری داشت که در عرض 90 روز مجدداً در بیمارستان بستری شوند (2.80٪ در مقابل 2.05٪). افزایش قابل توجهی در خطر مرگ در بیمارستان وجود نداشت (0.05٪ در مقابل 0.04٪).

پس از تعدیل عوامل مخدوش کننده، خطر آمبولی ریه، سکته مغزی و کم خونی حاد از دست دادن خون در گروه TKA دو طرفه تقریباً دو برابر شد، در حالی که خطر انتقال خون تقریباً 9 برابر بیشتر بود. خطر بستری مجدد در طی 90 روز با TKA دوطرفه 35 درصد بیشتر از TKA یک طرفه بود.

دکتر هکمن و همکارانش می نویسند: “این مطالعه بزرگترین حجم نمونه منطبق را تا به امروز ارائه می دهد که عوارض و ایمنی را بین بیماران تحت درمان با TKA دوطرفه همزمان و بیماران تحت درمان با TKA یک طرفه مقایسه می کند.” اگرچه تفاوت معنی داری در میزان مرگ و میر در بیمارستان وجود نداشت، “خطر مرگ و میر به دنبال TKA دو طرفه همزمان هنوز یک موضوع نگران کننده است.” محققان بر نیاز به مشاوره بیمار و “بهینه سازی پزشکی کامل” در بیمارانی که برای TKA دو طرفه انتخاب شده اند، تاکید می کنند.