محققان مناطق خاصی از مغز را که در اثر فشار خون بالا آسیب دیده اند، شناسایی می کنند که در زوال ذهنی، زوال عقل نقش دارند

برای اولین بار، محققان مناطق خاصی از مغز را شناسایی کردند که در اثر فشار خون بالا آسیب می بینند و ممکن است به کاهش فرآیندهای ذهنی و ایجاد زوال عقل کمک کنند.

فشار خون بالا در ایجاد زوال عقل و آسیب به عملکرد مغز شناخته شده است. این مطالعه که در نشریه منتشر شده است مجله قلب اروپا امروز، نشان می دهد که چگونه این اتفاق می افتد. این اطلاعات از ترکیب تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) مغز، تجزیه و تحلیل ژنتیکی و داده‌های مشاهداتی از هزاران بیمار برای بررسی تأثیر فشار خون بالا بر عملکرد شناختی جمع‌آوری شد. محققان سپس یافته های خود را در گروه بزرگ و جداگانه ای از بیماران در ایتالیا بررسی کردند.

توماس گوزیک، پروفسور پزشکی قلب و عروق در دانشگاه ادینبورگ (بریتانیا) و کالج پزشکی دانشگاه Jagiellonian، کراکوف (لهستان) که رهبری این تحقیق را برعهده داشت، گفت: «با استفاده از این ترکیب از روش‌های تصویربرداری، ژنتیکی و مشاهده‌ای، ما ویژگی‌های خاصی را شناسایی کرده‌ایم. بخش‌هایی از مغز که تحت تأثیر افزایش فشار خون قرار می‌گیرند، از جمله نواحی به نام پوتامن و نواحی خاصی از ماده سفید. ما فکر می‌کنیم این مناطق ممکن است جایی باشند که فشار خون بالا بر عملکرد شناختی تأثیر می‌گذارد، مانند از دست دادن حافظه، مهارت‌های تفکر و زوال عقل. یافته‌های خود را با مطالعه گروهی از بیماران در ایتالیا که فشار خون بالا داشتند بررسی کردیم، متوجه شدیم که بخش‌هایی از مغز که شناسایی کرده بودیم واقعاً تحت تأثیر قرار گرفته‌اند.

“ما امیدواریم که یافته های ما به ما کمک کند تا راه های جدیدی برای درمان اختلالات شناختی در افراد مبتلا به فشار خون بالا ایجاد کنیم. مطالعه ژن ها و پروتئین های موجود در این ساختارهای مغزی می تواند به ما در درک چگونگی تاثیر فشار خون بالا بر مغز و ایجاد مشکلات شناختی کمک کند. ، با مشاهده این مناطق خاص از مغز، ممکن است بتوانیم پیش بینی کنیم که چه کسی در زمینه فشار خون بالا دچار از دست دادن حافظه و زوال عقل می شود. ایجاد اختلال شناختی در بیمارانی که بیشتر در معرض خطر هستند.”

فشار خون بالا شایع است و در 30٪ از مردم در سراسر جهان رخ می دهد، و 30٪ دیگر مراحل اولیه بیماری را نشان می دهد. مطالعات نشان داده اند که بر عملکرد مغز تأثیر می گذارد و می تواند باعث تغییرات طولانی مدت شود. با این حال، تا کنون دقیقاً مشخص نشده بود که فشار خون بالا چگونه به مغز آسیب می‌زند و کدام مناطق خاص تحت تأثیر قرار می‌گیرند.

پروفسور گوزیک و یک تیم بین المللی از محققان از داده های تصویربرداری MRI مغز از بیش از 30000 شرکت کننده در مطالعه Biobank انگلستان، اطلاعات ژنتیکی از مطالعات انجمن گسترده ژنوم (GWAS) از Biobank انگلستان و دو گروه بین المللی دیگر (COGENT و کنسرسیوم بین المللی برای) استفاده کردند. فشار خون) و تکنیکی به نام تصادفی سازی مندلی، برای بررسی اینکه آیا فشار خون بالا واقعاً علت تغییرات در بخش‌های خاصی از مغز است و نه صرفاً مرتبط با این تغییرات.

پروفسور گوزیک گفت: “تصادفی سازی مندلی روشی برای استفاده از اطلاعات ژنتیکی برای درک اینکه چگونه یک چیز بر چیز دیگر تاثیر می گذارد.” “به ویژه، آزمایش می کند که آیا چیزی به طور بالقوه باعث ایجاد یک اثر خاص می شود یا اینکه این اثر فقط یک تصادف است. با استفاده از اطلاعات ژنتیکی یک فرد کار می کند تا ببیند آیا رابطه ای بین ژن های مستعد فشار خون بالاتر و پیامدها وجود دارد. یک رابطه وجود دارد، پس به احتمال زیاد فشار خون بالا باعث نتیجه می شود. این به این دلیل است که ژن ها به طور تصادفی از والدین منتقل می شوند، بنابراین تحت تأثیر عوامل دیگری قرار نمی گیرند که می تواند نتایج را گیج کند. در مطالعه ما، اگر ژنی که باعث فشار خون بالا می‌شود با ساختارهای مغزی خاص و عملکرد آنها مرتبط است، سپس نشان می‌دهد که فشار خون بالا ممکن است واقعاً باعث اختلال عملکرد مغز در آن مکان شود که منجر به مشکلات حافظه، تفکر و زوال عقل می‌شود.

محققان دریافتند تغییرات در 9 قسمت مغز با افزایش فشار خون و بدتر شدن عملکرد شناختی مرتبط است. اینها شامل پوتامن است که ساختاری گرد در قاعده جلوی مغز است و مسئول تنظیم حرکت و تأثیرگذاری بر انواع مختلف یادگیری است. سایر نواحی تحت تأثیر تشعشعات تالاموس قدامی، رادیاتا تاج قدامی و اندام قدامی کپسول داخلی بودند که مناطقی از ماده سفید هستند که سیگنال‌دهی را بین بخش‌های مختلف مغز به هم متصل می‌کنند. تشعشع تالاموس قدامی در عملکردهای اجرایی مانند برنامه ریزی کارهای ساده و پیچیده روزانه نقش دارد، در حالی که دو ناحیه دیگر در تصمیم گیری و مدیریت احساسات نقش دارند.

تغییرات در این نواحی شامل کاهش حجم مغز و میزان سطح روی قشر مغز، تغییر در اتصالات بین بخش‌های مختلف مغز و تغییر در معیارهای فعالیت مغز است.

اولین نویسنده این مطالعه، دانشیار Mateusz Siedlinski، همچنین محقق کالج پزشکی دانشگاه Jagiellonian، گفت: “مطالعه ما برای اولین بار مکان های خاصی را در مغز شناسایی کرد که به طور بالقوه با فشار خون بالا و عملکرد شناختی مرتبط هستند. این به لطف در دسترس بودن داده‌های UK Biobank، از جمله تصاویر مغزی MRI، و به لطف تحقیقات قبلی در شناسایی انواع ژنتیکی که بر ساختار و عملکرد بیش از 3000 ناحیه مغز تأثیر می‌گذارند، به‌طور منحصربه‌فردی امکان‌پذیر شد.

یکی از نویسندگان این مطالعه، پروفسور جوآنا واردلاو، رئیس علوم تصویربرداری عصبی در دانشگاه ادینبورگ، گفت: مدت‌هاست که مشخص شده است که فشار خون بالا یک عامل خطر برای زوال شناختی است، اما چگونه فشار خون بالا به بدن آسیب می‌زند. مغز مشخص نبود. این مطالعه نشان می‌دهد که نواحی خاص مغز به‌ویژه در معرض خطر بالای آسیب فشار خون هستند، که ممکن است به شناسایی افراد در معرض خطر زوال شناختی در مراحل اولیه کمک کند و به طور بالقوه درمان‌ها را به طور مؤثرتری در آینده هدف قرار دهد.

محدودیت‌های این مطالعه شامل این است که شرکت‌کنندگان در مطالعه Biobank بریتانیا عمدتاً سفیدپوست و میانسال هستند، بنابراین ممکن است نتوان یافته‌ها را به افراد مسن تعمیم داد.

یک سرمقاله همراه توسط دکتر ارنستو شیفرین، از بیمارستان عمومی سر مورتیمر بی دیویس-یهود و دانشگاه مک گیل، مونترال، (کانادا)، و دکتر جیمز انگرت، از موسسه تحقیقاتی مرکز بهداشت دانشگاه مک گیل، مونترال، نوشته شده است. آنها مشاهده کردند که “مطالعات مکانیکی بیشتر در مورد اثرات BP [blood pressure] برای تعیین مسیرهای علّی دقیق و نواحی مربوط به مغز، در مورد عملکرد شناختی مورد نیاز است.”

آنها همچنین یکی از یافته‌های مطالعه در مورد فشار خون سیستولیک و دیاستولیک (SBP و DBP) را برجسته می‌کنند: «شاید یکی از نتایج جالب‌تر در این مطالعه، اثرات علی متمایز احتمالی SBP در مقابل DBP باشد. نویسندگان برخی از نتایج همپوشانی را مشاهده کردند. SBP و DBP بر عملکرد شناختی زمانی که به صورت مجزا مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند. با این حال، زمانی که هر پارامتر پس از تنظیم برای دیگری یا در مدل های چند متغیره تجزیه و تحلیل می شود، یافته های جالبی شروع به ظهور می کند. DBP به تنهایی کاهش عملکرد شناختی را پیش بینی نمی کند، اما در واقع، هنگامی که برای SBP تنظیم می شود، محافظت می کند. این نتیجه هم از نظر مشاهده و هم در هنگام استفاده از تصادفی سازی مندلی صادق بود.