مطالعه جدید از صرفه جویی بیشتر بافت ریه در جراحی های سرطان ریه حمایت می کند

درمان سنتی سرطان ریه سلول غیر کوچک در مراحل اولیه، لوبکتومی است که در آن جراح بافت سرطانی را با برداشتن کل لوب ریه از بین می‌برد.

با این حال، تحقیقات جدید نشان می‌دهد که بیماران منتخب مبتلا به بیماری در مراحل اولیه که تحت یک روش کمتر تهاجمی قرار می‌گیرند، نتایج مشابهی دارند و امیدی را برای رویکردی کمتر تهاجمی به جراحی سرطان ریه ایجاد می‌کند.

این مطالعه 10 ساله، منتشر شده در مجله پزشکی نیوانگلند و به رهبری اورت ووکس، انکولوژیست پزشکی دانشگاه شیکاگو، شواهدی را اضافه می کند که از استاندارد جدیدی برای حفظ بافت ریه در بیماران سرطانی در صورت امکان پشتیبانی می کند.

ووکز گفت: «خیلی خوب است که بدانید ما می‌توانیم با خیال راحت روشی را به بیماران خود ارائه دهیم که اجازه می‌دهد تا زمانی که بیماران به درستی مرحله‌بندی شوند و تیم جراحی تجربه لازم را داشته باشند، بافت ریه را حفظ کند.

سرطان ریه یکی از شایع ترین انواع سرطان در ایالات متحده است و باعث بیشترین مرگ و میر ناشی از سرطان در مردان و زنان می شود. در حالی که سرطان ریه مربوط به داشتن سابقه سیگار کشیدن است، به طور فزاینده ای در افراد غیرسیگاری و همچنین سیگاری های سابق تشخیص داده می شود. تخمین زده می شود که 235000 مورد جدید سرطان ریه در سال 2023 تشخیص داده شود.

اکثر بیماران پس از گسترش سرطان به سایر قسمت های بدنشان تشخیص داده می شوند. خوشبختانه، بهبود غربالگری در افراد سیگاری به این معنی است که پزشکان سرطان ریه را در مراحل اولیه تشخیص می دهند.

در این مطالعه، 697 بیمار با تومورهای مرحله 1 محیطی با اندازه کمتر از 2 سانتی متر به طور تصادفی تحت لوبکتومی یا رزکسیون ساب لوبار قرار گرفتند، جایی که بخشی از لوب سرطانی برداشته می شود.

در مورد دوم، بیماران یا رزکسیون گوه ای دریافت کردند که شامل برداشتن یک قطعه غیر تشریحی گوه ای شکل از بافت حاوی تومور است، یا قطعه برداری آناتومیک که در آن جراحان بخش ریه آناتومیک را همراه با تومور کوچک برمی دارند. راه هوایی، سرخرگ و ورید فردی که منطقه را تغذیه و تخلیه می کند.

پس از یک پیگیری متوسط ​​هفت ساله، کارآزمایی تصادفی فاز 3 چند مرکزی نشان داد که بقای بدون بیماری بین لوبکتومی ها و برداشتن ساب لوبار مشابه است. بقای پنج ساله بدون بیماری و بقای کلی پنج ساله مشابه بودند و از روش کمتر تهاجمی به عنوان گزینه ترجیحی پشتیبانی می کردند.

“این یک مطالعه بسیار مهم است که نحوه رفتار ما با بیماران مبتلا به سرطان‌های ریه در مراحل اولیه را تغییر می‌دهد – به‌ویژه زمانی که به عصر غربالگری سرطان ریه می‌رویم، جایی که امیدواریم ندول‌های کوچک بیشتری را پیدا کنیم که بتوان با این روش مناسب درمان کرد. جراح قفسه سینه UChicago Medicine، جسیکا دونینگتون، MD، MSCR، گفت: رویکرد جراحی.

این تحقیق پس از مطالعه محققان ژاپنی که سال گذشته در The Lancet منتشر شد، انجام شد که لوبکتومی را با قطعه برداری (اما نه برداشتن گوه ای) مقایسه کرد. آن مطالعه نشان داد که بیمارانی که سگمنتکتومی دریافت کرده بودند از نظر بقای کلی بهتر عمل کردند، اما نه برای عود موضعی. به نظر می رسید که حفظ بافت ریه به بقای سایر بیماری ها و سرطان های ثانویه کمک کند.

دانینگتون گفت: “بقای کلی در این آزمایش اخیر حدود 80 درصد در هر دو بازو بود.” و افزود که درمان های بیشتری برای سرطان ریه مورد نیاز است. این بیماران در مراحل اولیه و کوچکترین تومورهای ما هستند. ما تمام درمان‌های توصیه‌شده در حال حاضر را انجام داده‌ایم و با این حال، بقای کلی هنوز تنها 80 درصد است، در حالی که برای سرطان سینه یا سرطان پروستات در مراحل مشابه بسیار بالاتر از 90 درصد است.»

به طور کلی، افراد غیرسیگاری سالم با عملکرد نسبتاً خوب ریه می توانند لوبکتومی را بدون عوارض جانبی طولانی مدت تحمل کنند. با این حال، بیماران با کاهش عملکرد ریه، به دلیل استعمال دخانیات یا سایر بیماری‌های همراه، ممکن است برای انجام این روش بیش از حد بیمار باشند.

دانینگتون گفت: «مواقعی وجود دارد که نمی‌توانیم لوبکتومی انجام دهیم، زیرا ریه کافی برای برداشتن کل لوب وجود ندارد. این تحقیق خبر خوبی برای همه بیماران است.

دونینگتون و ووکس هر دو به اهمیت یافتن یک جراح ماهر در انجام رزکسیون های ساب لوبار که از نظر فنی چالش برانگیزتر از لوبکتومی هستند، توسط بیماران سرطان ریه هشدار دادند.