بار بیماری عصبی پس از آنفولانزا در مقایسه با COVID-19 بیشتر است

بر اساس مطالعه‌ای که در 20 مارس 2024 در شماره آنلاین منتشر شده است، احتمال بیشتری وجود دارد که افراد مبتلا به عفونت آنفولانزا در سال آینده نسبت به افرادی که عفونت کووید-19 دارند به مراقبت‌های پزشکی برای اختلالات عصبی نیاز داشته باشند. عصب شناسی. این مطالعه افرادی را که به دلیل آنفولانزا یا COVID-19 در بیمارستان بستری شده بودند مورد بررسی قرار داد. این مطالعه به طور خاص به نتایج مرتبط با کووید طولانی مدت توجه نکرد.

نویسنده این مطالعه و رئیس انجمن آمریکایی گفت: «این مهم است که توجه داشته باشیم که مطالعه ما به نتایج طولانی کووید توجهی نکرده است و نتایج ما لزوماً با یافته‌های سایر تحقیقات که افزایش علائم عصبی را در افراد مبتلا به کووید طولانی نشان می‌دهد مغایرت ندارد. کمیته فرعی تحقیقات خدمات سلامت آکادمی نورولوژی برایان سی. کالاگان، MD، MS، FAAN، از دانشگاه سلامت میشیگان در آن آربور.

“در حالی که نتایج آن چیزی نبود که انتظار داشتیم پیدا کنیم، اما از آنجایی که متوجه شدیم بستری شدن با کووید در بیمارستان در مقایسه با بستری شدن با آنفولانزا در بیمارستان منجر به مراقبت بیشتر از بیماری های عصبی رایج نمی شود، اطمینان بخش است.”

برای این مطالعه، محققان از داده‌های ادعاهای مراقبت‌های بهداشتی برای مقایسه 77272 نفری که به دلیل کووید-19 در بیمارستان بستری شده بودند، با همان تعداد افرادی که به دلیل آنفولانزا در بیمارستان بستری شده بودند، استفاده کردند. سپس بررسی کردند تا ببینند چه تعداد از این افراد در سال بعد برای هر یک از شش بیماری شایع عصبی – میگرن، صرع، سکته مغزی، نوروپاتی، اختلالات حرکتی و زوال عقل، مراقبت های پزشکی داشتند.

محققان همچنین در ابتدای مطالعه افراد بدون آن شرایط را بررسی کردند تا ببینند که چه تعداد تشخیص جدیدی برای هر یک از شش بیماری در طول سال بعد ایجاد کردند.

افرادی که عفونت کووید-19 داشتند، نسبت به افرادی که عفونت آنفولانزا داشتند، کمتر به مراقبت در سال بعد برای بیماری های عصبی رایج نیاز داشتند.

از بین مبتلایان به کووید، 2.0 درصد در مقایسه با 3.2 درصد از مبتلایان به آنفولانزا، مراقبت از میگرن را دریافت کردند و 1.6 درصد از افراد مبتلا به کووید در مقایسه با 2.1 درصد از مبتلایان به آنفولانزا، مراقبت های لازم را برای صرع دریافت کردند. برای نوروپاتی، اعداد 1.9٪ و 3.6٪ بود. اختلالات حرکتی 1.5% و 2.5% بود. سکته مغزی 2.0% و 2.4% بود. و زوال عقل 2.0% و 2.3% بود.

هنگامی که محققان عوامل دیگری را که می‌توانند بر نیاز به مراقبت تأثیر بگذارند، مانند سن، جنس و تعدادی دیگر از شرایط بهداشتی تنظیم کردند، دریافتند که خطر ابتلا به عفونت کووید در افراد مبتلا به کووید 35 درصد کمتر از افرادی است که به مراقبت از میگرن مبتلا هستند. آنفولانزا افراد مبتلا به کووید 22 درصد کمتر در معرض مراقبت برای صرع و 44 درصد خطر کمتری برای دریافت مراقبت برای نوروپاتی بودند. آنها همچنین 36 درصد خطر کمتری برای دریافت مراقبت برای اختلالات حرکتی، 10 درصد خطر کمتر برای سکته مغزی و 7 درصد خطر کمتر برای زوال عقل داشتند.

هنگامی که محققان به دنبال این بودند که ببینند چه کسانی در سال پس از ابتلا به بیماری‌های عصبی جدید مبتلا شده‌اند، دریافتند که 2.8 درصد از مبتلایان به کووید به یکی از شش بیماری عصبی مبتلا شده‌اند، در مقایسه با 4.9 درصد از کسانی که آنفولانزا داشتند.

آدام دی هاونون، نویسنده این مطالعه، MD، MSc از دانشگاه ییل گفت: «از آنجایی که کووید-19 اکنون اکثر بزرگسالان را در ایالات متحده آلوده کرده است، این خبر خوب است که رفتاری مشابه با سایر ویروس‌های تنفسی با توجه به این شرایط عصبی رایج دارد. در نیوهیون، کانکتیکات، و عضو کمیته فرعی تحقیقات خدمات سلامت عصب‌شناسی آکادمی آمریکا.

این نگرانی وجود داشت که دسترسی محدود به مراقبت‌های عصبی در صورت افزایش چشمگیر مراقبت‌های عصبی پس از عفونت COVID-19 بیشتر کاهش یابد.

محدودیت مطالعه این است که پلتفرم داده ای که محققان استفاده کردند نمونه ای نماینده ملی نیست، بنابراین نتایج را نمی توان به طور کلی به همه بازماندگان COVID-19 در ایالات متحده تعمیم داد.