شواهد جدید سیگار کشیدن غیرفعال را با اختلال خطرناک ریتم قلب مرتبط می کند

بر اساس تحقیقات ارائه شده در EHRA 2024، کنگره علمی انجمن قلب و عروق اروپا (ESC)، قرار گرفتن در معرض دود سیگار – حتی در مقادیر کم – با خطر بیشتر اختلال جدی ریتم قلب مرتبط است. با طولانی شدن مدت سیگار کشیدن غیرفعال، احتمال فیبریلاسیون دهلیزی افزایش یافت.

دکتر کیونگ-یئون لی، نویسنده این مطالعه، از بیمارستان دانشگاه ملی سئول، می گوید: «خطرات دود دست دوم صرف نظر از اینکه افراد در خانه، خارج از منزل یا در محل کار هستند، قابل توجه است، که نشان می دهد قرار گرفتن در معرض خطر فیبریلاسیون دهلیزی را افزایش می دهد. ، جمهوری کره.

“همه ما باید تمام تلاش خود را برای جلوگیری از گذراندن وقت در محیط های پر دود بکنیم. یافته ها همچنین باید سیاست گذاران را به محدود کردن بیشتر سیگار در مناطق عمومی و حمایت از برنامه های ترک سیگار برای بهبود سلامت عمومی سوق دهد.”

فیبریلاسیون دهلیزی شایع ترین اختلال ریتم قلب در سراسر جهان است. علائم شامل تپش قلب، تنگی نفس، خستگی و مشکل در خوابیدن است. تخمین زده می شود که از هر سه اروپایی یک نفر در طول زندگی خود به این بیماری مبتلا می شود. افراد مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی پنج برابر بیشتر از همسالان سالم خود در معرض سکته مغزی هستند.

به خوبی ثابت شده است که سیگار کشیدن غیرفعال با بیماری عروق کرونر و مرگ زودرس مرتبط است. با این حال، ارتباط بین دود سیگار و فیبریلاسیون دهلیزی نامشخص است. این مطالعه ارتباط بین قرار گرفتن در معرض دود سیگار و خطر طولانی مدت فیبریلاسیون دهلیزی را مورد بررسی قرار داد.

این مطالعه شامل بزرگسالان 40 تا 69 ساله بود که به هر دلیلی از خدمات بهداشت ملی انگلستان (NHS) استفاده کرده بودند و در Biobank انگلستان ثبت نام کرده بودند. سیگاری‌های فعلی و کسانی که فیبریلاسیون دهلیزی در ابتدا داشتند از مطالعه حذف شدند.

در مجموع 400493 بزرگسال در تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. میانگین سنی شرکت کنندگان 56.5 سال و 55.2 درصد زن بودند. یک پرسشنامه صفحه لمسی برای پرسیدن تعداد ساعاتی که از شرکت کنندگان در یک هفته معمولی در یک سال گذشته در خانه و در محیط های دیگر در معرض دود دیگران بوده اند، مورد استفاده قرار گرفت.

شرکت‌کنندگان در صورت تماس با دود سیگار به «گروه مواجهه» و در صورت عدم تماس با دود سیگار به گروه «غیر در معرض» دسته‌بندی شدند. حدود 85984 (21 درصد) شرکت‌کننده در سال گذشته در معرض دود سیگار قرار گرفته بودند که میانگین آن 2.2 ساعت در هفته بود. طی یک پیگیری متوسط ​​12.5 ساله، فیبریلاسیون دهلیزی در 23471 (6%) شرکت کننده ایجاد شد.

محققان ارتباط بین قرار گرفتن در معرض دود سیگار و فیبریلاسیون دهلیزی را پس از تعدیل عواملی که می‌توانند به طور بالقوه بر این رابطه تأثیر بگذارند، از جمله سن، جنس، قومیت، شاخص توده بدنی، مصرف روزانه الکل، فعالیت بدنی متوسط ​​تا شدید، دیابت، تجزیه و تحلیل کردند. فشار خون بالا، چربی خون بالا، وضعیت اجتماعی-اقتصادی، و مرکز ثبت نام.

گروهی که در معرض دود سیگار قرار گرفتند، در مقایسه با گروهی که در معرض دود سیگار قرار نگرفته بودند، پس از تنظیم فاکتورهای ذکر شده قبلی (نسبت خطر 1.06، 95% فاصله اطمینان 1.03-1.10، p <0.001، 0.001>p، 6٪ بیشتر از خطر فیبریلاسیون دهلیزی در طول پیگیری بیشتر بود. ).

یک رابطه وابسته به دوز مشاهده شد که به موجب آن هر افزایش در طول مدت سیگار کشیدن غیرفعال هفتگی با خطر حتی بیشتر فیبریلاسیون دهلیزی مرتبط بود. به عنوان مثال، 7.8 ساعت سیگار کشیدن غیرفعال در هفته با 11 درصد احتمال بیشتر اختلال ریتم قلب در مقایسه با عدم سیگار کشیدن غیرفعال مرتبط بود. خطر فیبریلاسیون دهلیزی برای سیگاری‌های غیرفعال در خانه‌ها، محل‌های کار و فضاهای بیرونی افزایش یافت.

دکتر لی گفت: “طبق مطالعه ما، پس از قرار گرفتن در معرض دود سیگار، احتمال ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی شروع به افزایش می‌کند و با طولانی‌تر شدن زمان قرار گرفتن در معرض خطر به طور قابل‌توجهی افزایش می‌یابد. این یافته که سیگار کشیدن غیرفعال نه تنها در محیط‌های سرپوشیده مضر است. فضاها و همچنین محیط های بیرونی بر اهمیت ممنوعیت استعمال دخانیات برای محافظت از سلامت عمومی تاکید می کند.