طول عمر کمتر از 4 دقیقه میلرها نشان می دهد که به نظر نمی رسد ورزش شدید طول عمر را کاهش دهد

به نظر نمی رسد ورزش شدید طول عمر را کوتاه کند، همانطور که عموماً تصور می شود، یافته های یک مطالعه در مورد طول عمر 200 ورزشکار اول که یک مایل را در کمتر از 4 دقیقه دویدند، نشان می دهد و در مجله منتشر شده است. مجله پزشکی ورزشی بریتانیا.

این مطالعه نشان می‌دهد که آنها چندین سال بیشتر از جمعیت عمومی زندگی می‌کنند، که نشان‌دهنده هفتادمین سالگرد موفقیت مهم راجر بانیستر است، که اولین کسی بود که در می 1954 یک مایل را در کمتر از 4 دقیقه بدود.

به گفته محققان، در حالی که ورزش متوسط ​​و منظم به عنوان ستونی از پیری سالم در نظر گرفته می‌شود، مدت‌ها تصور می‌شد که قرار گرفتن بدن در معرض تمرینات استقامتی شدید ممکن است آن را بیش از حد پیش ببرد و امید به زندگی را کوتاه کند.

محققان توضیح می‌دهند که تمرین‌های تکراری تقریباً حداکثر تا حداکثری که توسط دوندگان مایل انجام می‌شود، آنها را به گروهی منحصربه‌فرد تبدیل می‌کند که در آن می‌توان تأثیر بالقوه ورزش شدید شدید را بر طول عمر آزمایش کرد.

بنابراین آنها مجموعه ای از 1759 ورزشکار را که تا ژوئن 2022 یک مایل را در کمتر از 4 دقیقه دویده بودند، مورد بررسی قرار دادند و جزئیات 200 نفر اولی که این کار را انجام دادند را استخراج کردند، به این دلیل که آنها در سنی هستند که یا مطابقت دارند یا بیشتر از آن. امید به زندگی معمولی برای نسل خود.

طول عمر دوندگان با استفاده از اطلاعات در دسترس عموم، از تاریخ دقیق اولین تلاش موفقیت آمیز آنها برای شکستن 4 مایل تا سن 100 سالگی، پایان سال 2023 یا مرگ ردیابی شد تا میانگین تفاوت بین آنها مشخص شود. امید به زندگی بین آنها و جمعیت عمومی، مطابق با سن، جنس و ملیت.

این تفاوت به عنوان سالهای زندگی مشاهده شده برای یک دونده منهای امید به زندگی مطابق با جمعیت آنها محاسبه شد. سپس این عدد در تمام 200 مورد به طور میانگین محاسبه شد.

200 دونده اول که 4 مایل را شکستند یک دوره 20 ساله از سال 1954 تا 1974 را در بر گرفتند. آنها از 28 کشور مختلف در سراسر اروپا (88)، آمریکای شمالی (78)، اقیانوسیه (22) و آفریقا (12) آمدند.

آنها بین سال های 1928 تا 1955 متولد شدند و به طور متوسط ​​23 ساله بودند، زمانی که مایل را در کمتر از 4 دقیقه دویدند و زمان آن بین 3:52.86 تا 3:59.9 دقیقه بود. از مجموع، 60 نفر (30٪) مرده بودند و 140 در زمان تجزیه و تحلیل زنده بودند. میانگین سنی در هنگام مرگ 73 سال بود، اما بین 24 تا 91 سال بود، در حالی که میانگین سنی دوندگان زنده 77 سال بود که از 68 تا 93 سال متغیر بود.

اطلاعات مربوط به علت مرگ برای اکثر ورزشکاران مشخص نبود، اما از هفت نفری که قبل از 55 سالگی فوت کردند، شش نفر به دلیل ضربه یا خودکشی و یک نفر به دلیل سرطان پانکراس بود.

تجزیه و تحلیل نشان داد که افراد کمتر از 4 دقیقه بر اساس جنسیت، سن، سال تولد، سن موفقیت و ملیت، به طور متوسط ​​تقریباً 5 سال فراتر از امید به زندگی پیش بینی شده خود زندگی کردند.

هنگام محاسبه دهه تکمیل، کسانی که اولین تلاش موفقیت آمیزشان در دهه 1950 بود، به طور متوسط ​​9 سال بیشتر از جمعیت عمومی در طول یک دوره ردیابی متوسط ​​67 ساله زندگی کردند. کسانی که اولین تلاش موفقیت آمیزشان در دهه 1960 یا 1970 بود، به ترتیب 5.5 سال و تقریباً 3 سال بیشتر در طول دوره ردیابی به طور متوسط ​​58 و 51 سال زندگی کردند.

به گفته محققان، بهبودهای عمومی در امید به زندگی به دلیل پیشرفت در تشخیص و درمان چندین بیماری عمده ممکن است این روند خاص را توضیح دهد.

آنها اذعان داشتند که هیچ اطلاعاتی در مورد عادات ورزش مادام‌العمر (یا سایر رفتارهای سلامتی) 200 ورزشکار شرکت‌کننده در این مطالعه نداشتند، بنابراین قادر به تعیین رابطه دقیق بین دوز ورزش مادام‌العمر و طول عمر نبودند.

علاوه بر این، مقایسه با جمعیت عمومی، ارزیابی چگونگی تأثیر سایر عوامل سبک زندگی، مانند رژیم غذایی و سیگار، عوامل خطر متابولیک قلبی، و سایر عوامل پزشکی بالقوه تأثیرگذار، مانند فشار خون بالا و کلسترول بالا، را که ممکن است بر طول عمر تأثیر بگذارد، منع کرد. در نهایت، این مطالعه فقط مردان را شامل شد، زیرا هیچ زنی هنوز یک مایل را در کمتر از 4 دقیقه دویده است.

با این وجود، محققان می‌گویند: «این یافته انتهای بالایی فرضیه ورزش U شکل را به چالش می‌کشد (از آنجایی که به طول عمر مربوط می‌شود) و بار دیگر، مزایای ورزش را بر طول عمر، حتی در سطوح تمرینی مورد نیاز برای نخبگان، تکرار می‌کند. کارایی.”

اگرچه به نظر می رسد که تلاش مورد نیاز در این گروه کمتر از ورزشکاران استقامتی باشد، اما نیازهای هوازی و بی هوازی بالای مسابقات مسافت میانی، مانند مایل، نیاز به انجام حجم تمرین نسبتاً بالا در حدود 9 تا 12 ساعت یا 120 تا دارد. این تیم توضیح می دهد که 170 کیلومتر در هفته. در حالی که همه اینها امکان هل دادن بدن به فراتر از محدودیت های خود را افزایش می دهد، به ویژه از منظر شدت، به نظر نمی رسد این روی طول عمر تأثیر بگذارد، و اگر به نظر می رسد چیزی آن را طولانی کند، آنها اضافه می کنند.

به گفته محققان، توضیحات فیزیولوژیکی برای افزایش طول عمر هنوز به طور کامل شناسایی نشده است، اما نشان می دهد که اینها احتمالاً منعکس کننده سازگاری های مثبت ورزش استقامتی بر سلامت و عملکرد قلبی عروقی، متابولیک و سیستم ایمنی هستند.

آنها خاطرنشان می کنند که سبک زندگی سالم و ژن ها نیز ممکن است نقش داشته باشند، زیرا 20 مجموعه از برادران، شامل شش مجموعه دوقلو و ترکیب پدر و پسر، در میان 200 دونده اول بودند که توانستند 4 مایل را شکستند.