غربالگری مبتنی بر قرص تشخیص علائم روان پریشی را در جوانان دو برابر می کند

درخواست از بیماران برای انجام یک نظرسنجی کوتاه بر روی یک تبلت قبل از قرار ملاقات ممکن است به ارائه دهندگان سلامت روان کمک کند تا جوانان در معرض خطر روان پریشی را شناسایی کنند. یک مطالعه UC Davis Health نشان داد که وقتی بیماران در یک نظرسنجی پیش از ویزیت 21 سوالی شرکت کردند، در مقایسه با افرادی که نظرسنجی را کامل نکردند، بیش از دو برابر بیشتر در معرض خطر روان پریشی شناسایی شدند.

اما علیرغم بهبود در تشخیص افراد در معرض خطر، غربالگری مبتنی بر فناوری زمان بین اولین علائم روان پریشی شرکت کنندگان و زمان دریافت درمان را کاهش نداد.

این یافته ها در یک مطالعه جدید UC Davis Health منتشر شده است روانپزشکی جاما.

مطالعات قبلی نشان داده‌اند که هر چه زمان بین اولین رویداد روان‌پریشی – مانند توهم یا هذیان – و دریافت درمان طولانی‌تر باشد، دوره بیماری شدیدتر است. به گفته مؤسسه ملی سلامت روان، روان پریشی اغلب زمانی شروع می شود که فرد در اواخر نوجوانی تا اواسط بیست سالگی است. هر ساله حدود 100000 مورد جدید روان پریشی در ایالات متحده تشخیص داده می شود

Tara A. Niendam، نویسنده اول این مطالعه گفت: «افزودن یک غربالگر مختصر در ارزیابی اولیه می تواند تفاوت چشمگیری در تصمیم گیری بالینی ایجاد کند و به شما کمک کند تا متوجه شوید که یک فرد به مراقبت های تخصصی نیاز دارد. نیندام استاد و مدیر اجرایی برنامه‌های روان‌پریشی اولیه UC Davis Health است.

مواد و روش ها

داده ها از ده کلینیک اجتماعی و چهار سایت مدرسه به دست آمد. سایت ها بر اساس آنهایی که از قرص برای غربالگری استفاده می کردند (“غربالگری فعال”) و سایت هایی که با استفاده از قضاوت بالینی غربالگری می کردند (“درمان طبق معمول”) تقسیم شدند.

برای سایت‌هایی که غربالگری فعال داشتند، افراد بین 12 تا 30 سال قبل از مراجعه به یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های روانی، پرسشنامه‌ای را روی تبلت تکمیل کردند.

این سؤالات که به عنوان PQ-B (پرسشنامه Prodromal، نسخه مختصر) شناخته می شود شامل این بود: “آیا محیط آشنا گاهی برای شما عجیب، گیج کننده، تهدید کننده یا غیر واقعی به نظر می رسد؟” و “آیا چیزهایی را دیده اید که دیگران نمی توانند ببینند یا به نظر نمی رسد ببینند؟”

اگر نمره پرسشنامه 20 یا بالاتر بود، به شرکت‌کننده پیشنهاد شد برای ارزیابی بیشتر به کلینیک روان‌پریشی اولیه ارجاع شود.

سایت هایی که از غربالگری فعال استفاده نمی کنند برای ارزیابی بیشتر و ارجاع به کلینیک های روان پریشی اولیه به قضاوت بالینی متکی بودند.

نتایج

محققان داده‌های 2432 فرد را در محل‌های غربالگری فعال و 2455 نفر را در مکان‌های درمان معمول ارزیابی کردند.

سایت‌های غربالگری فعال نرخ تشخیص قابل‌توجهی اختلالات طیف روان‌پریشی را با 136 مورد (5.6%) گزارش کردند، در مقایسه با 65 مورد (2.6%) در سایت‌هایی که از غربالگری تبلت استفاده نکردند.

سایت های غربالگری فعال همچنین 13 فرد مبتلا به روان پریشی اپیزود اول را در مقایسه با 4 نفر در سایت هایی که از غربالگری فعال استفاده نکرده بودند، ارجاع دادند.

اما با وجود تشخیص زودهنگام، داده ها تفاوت آماری معنی داری را در طول مدت روان پریشی درمان نشده نشان نداد. میانگین گروه غربالگری فعال 239 روز بود. میانگین برای گروه درمان طبق معمول 262.3 بود.

محققان خاطرنشان کردند که این احتمالاً به دلیل عوامل متعددی است که منجر به تاخیر در دسترسی به سیستم سلامت روان در ایالات متحده می شود

مارک ساویل، استادیار دپارتمان روانپزشکی و علوم رفتاری و یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: «به طور متوسط، شرکت کنندگان ما به طور متوسط ​​تقریباً شش ماه روان پریشی درمان نشده را قبل از ارائه در یکی از سایت های کلینیک شرکت کننده تجربه کردند. “یک رویکرد چند وجهی که بر حمایت از افراد برای جستجوی سریعتر کمک و بهبود مسیر خدمات مناسب پس از مراجعه برای مراقبت متمرکز است، ممکن است برای دستیابی به کاهش معنی‌دار در طول مدت روان‌پریشی درمان‌نشده ضروری باشد.”

جوانان در معرض خطر شناسایی نمی شوند

بیست و چهار سایت با مشارکت موافقت کردند. با این حال، تنها ده کلینیک اجتماعی و چهار سایت مدرسه قادر به اجرای کامل غربالگری بودند. برخی از سایت های مطالعه، مانند کلینیک های مراقبت های اولیه، در اجرای غربالگری ها و گزارش بازخورد با چالش هایی مواجه بودند. مدارس با مشکلات کارکنان و مشارکت والدین دست و پنجه نرم می کردند.

عقب‌نشینی‌ها برخی از چالش‌هایی را که ممکن است در افزایش برنامه‌هایی که غربالگری فعال را ارائه می‌دهند، با آن مواجه شوند، برجسته می‌کند. اما نتایج نشان می دهد که چه تعداد از جوانان در معرض خطر روان پریشی با سیستم فعلی شناسایی نشده اند.

کامرون اس. کارتر، نویسنده ارشد این مقاله گفت: “غربالگری مبتنی بر جمعیت برای روان پریشی به طور سیستماتیک در ایالات متحده قبل از این مطالعه مورد توجه قرار نگرفته است.” کارتر استاد برجسته روانپزشکی و روانشناسی و مدیر مرکز تحقیقات تصویربرداری سلامت UC Davis و مرکز بهداشت رفتاری تعالی است.

کارتر گفت: “افزایش شناسایی موارد ما با استفاده از پرسشنامه PQ-B یک یافته مهم است. افراد بیشتری در این گروه فعال تحت مراقبت قرار می گیرند.” این مهم است زیرا ما از تحقیقات قبلی می دانیم که افرادی که در مراحل اولیه بیماری خود شناسایی شده و تحت درمان قرار می گیرند، احتمالاً بهترین نتایج را خواهند داشت.

نویسندگان اضافی در این مطالعه عبارتند از تایلر A. Lesh، دانیل راگلند، خلیما بولدن، هیلی اسکایمبا، سارا گوبریال، مونه مایر، کاترین پیرس، آدی روزنتال، تیلور فدچکو، لورا تالی، والری تریون، رزماری کرس و ریچارد کراویتز از UC Davis. راشل لووی و کوین دلوچی از UCSF؛ و هوارد گلدمن از دانشگاه مریلند، بالتیمور.