مطالعه نشان می دهد که چگونه CBD با تشنج های صرع مقابله می کند

یک مطالعه راه ناشناخته قبلی را نشان می دهد که در آن کانابیدیول (CBD)، ماده ای که در شاهدانه یافت می شود، تشنج را در بسیاری از اشکال مقاوم به درمان صرع کودکان کاهش می دهد.

این مطالعه جدید که توسط محققان دانشکده پزشکی NYU Grossman هدایت می‌شود، نشان داد که CBD سیگنال‌های ارسال شده توسط مولکولی به نام لیزوفسفاتیدیل‌نوزیتول (LPI) را مسدود می‌کند. LPI که در سلول‌های مغزی به نام نورون‌ها یافت می‌شود، تصور می‌شود که سیگنال‌های عصبی را به عنوان بخشی از عملکرد طبیعی تقویت می‌کند، اما می‌تواند توسط بیماری برای ایجاد تشنج ربوده شود.

منتشر شده آنلاین در 13 فوریه در نورون، این کار یافته قبلی را تأیید کرد که CBD توانایی LPI برای تقویت سیگنال های عصبی در ناحیه ای از مغز به نام هیپوکامپ را مسدود می کند. یافته‌های فعلی برای اولین بار استدلال می‌کنند که LPI سیگنال‌های مقابله با تشنج را نیز ضعیف می‌کند و ارزش درمان CBD را بیشتر توضیح می‌دهد.

ریچارد دبلیو تسین، رئیس بخش فیزیولوژی و علوم اعصاب در NYU Langone Health، می‌گوید: «نتایج ما درک میدانی از مکانیسم مرکزی القاکننده تشنج را عمیق‌تر می‌کند، با پیامدهای بسیاری برای پیگیری رویکردهای درمانی جدید».

Tsien افزود: “این مطالعه همچنین نه تنها چگونگی مقابله CBD با تشنج، بلکه به طور گسترده تر چگونگی تعادل مدارها در مغز را روشن کرد.” “عدم تعادل مرتبط در اوتیسم و ​​اسکیزوفرنی وجود دارد، بنابراین مقاله ممکن است تاثیر گسترده تری داشته باشد.”

حلقه بیماری زا

نتایج این مطالعه بر این اساس است که چگونه هر نورون “آتش” می زند تا یک پالس الکتریکی را به سمت امتداد خود بفرستد تا به سیناپس برسد، شکافی که آن را به سلول بعدی در یک مسیر عصبی متصل می کند. هنگامی که به انتهای سلول قبل از سیناپس می رسد، پالس باعث آزاد شدن ترکیباتی به نام انتقال دهنده های عصبی می شود که در سراسر شکاف شناور می شوند تا بر سلول بعدی در صف تأثیر بگذارند. در هنگام عبور، چنین سیگنال هایی یا سلول را به شلیک (تحریک) تشویق می کنند، یا هنگام شلیک ترمز می کنند (بازداری). تعادل بین این دو برای عملکرد مغز ضروری است. تحریک بیش از حد باعث تشنج می شود.

مطالعه جدید چندین مدل جوندگان را برای کشف مکانیسم‌های پشت تشنج، اغلب با اندازه‌گیری جریان الکتریکی حامل اطلاعات با الکترودهای با نوک ریز بررسی کرد. آزمایش‌های دیگر با حذف ژنتیکی شریک سیگنال‌دهنده اصلی آن، یا با اندازه‌گیری آزادسازی LPI پس از تشنج، به تأثیر LPI پرداختند.

این آزمایش‌ها یافته‌های گذشته را تأیید کردند که LPI با اتصال به پروتئینی به نام گیرنده 55 جفت‌شده G (GPR55)، بر روی سطوح سلول‌های عصبی، بر سیگنال‌های عصبی تأثیر می‌گذارد. این برهمکنش پیش‌سیناپسی LPI-GPR55 باعث آزاد شدن یون‌های کلسیم در سلول می‌شود، که سلول‌ها را تشویق می‌کند گلوتامات، انتقال‌دهنده عصبی تحریکی اصلی را آزاد کنند. علاوه بر این، زمانی که LPI GPR55 را در طرف دیگر سیناپس فعال کرد، با کاهش عرضه و آرایش مناسب پروتئین‌های لازم برای مهار، مهار را تضعیف کرد. به گفته نویسندگان، در مجموع، این یک مکانیسم دو طرفه “خطرناک” برای افزایش تحریک پذیری ایجاد می کند.

تیم تحقیقاتی دریافت که یا مهندسی ژنتیکی موش‌هایی که فاقد GPR55 هستند، یا درمان موش‌ها با CBD مشتق شده از گیاه قبل از محرک‌های تشنج، اثرات واسطه‌ای LPI را بر انتقال سیناپسی تحریکی و مهاری مسدود می‌کند. در حالی که مطالعات قبلی GPR55 را به‌عنوان یک هدف کاهش‌دهنده تشنج CBD مطرح کرده بود، کار فعلی مکانیسم دقیق‌تری برای عمل ارائه کرد.

نویسندگان پیشنهاد می‌کنند که CBD یک «حلقه بازخورد مثبت» را مسدود می‌کند که در آن تشنج سیگنال‌دهی LPI-GPR55 را افزایش می‌دهد، که احتمالاً تشنج‌های بیشتری را تشویق می‌کند، که به نوبه خود سطوح LPI و GPR55 را افزایش می‌دهد. چرخه معیوب پیشنهادی فرآیندی را ارائه می‌کند که می‌تواند تشنج‌های صرعی مکرر را توضیح دهد، اگرچه مطالعات آینده برای تأیید این امر مورد نیاز است.

علاوه بر این، مطالعه کنونی کانابینوئید CBD مبتنی بر گیاه را مورد بررسی قرار داد، اما نویسندگان خاطرنشان کردند که LPI بخشی از شبکه سیگنالینگ است که شامل “اندوکانابینوئیدها” مانند 2-Arachidonoylglycerol (2-AG) است که به طور طبیعی در بافت های انسان وجود دارد. گیرنده های هدف LPI و 2-AG نیز توسط CBD تنظیم می شوند، اما اعمال متفاوتی در سیناپس دارند. در حالی که LPI سیگنال های الکتریکی دریافتی را تقویت می کند، اندوکانابینوئیدهایی مانند 2-AG با کاهش انتشار انتقال دهنده های عصبی از سلول های عصبی به افزایش فعالیت مغز پاسخ می دهند. جالب توجه است که LPI و 2-AG می توانند از طریق اعمال آنزیم ها به یکدیگر تبدیل شوند.

ایوان روزنبرگ، دکتری، نویسنده مطالعه اول، محقق فوق دکترا در آزمایشگاه Tsein می‌گوید: «از لحاظ نظری، مغز می‌تواند با جابجایی بین LPI تحریک‌کننده و فعالیت‌های ترمیمی 2-AG، فعالیت را کنترل کند. طراحان دارو می‌توانند آنزیم‌هایی را که زیربنای تولید LPI هستند مهار کنند یا تبدیل آن به 2-AG را به‌عنوان رویکردی اضافی برای کنترل تشنج‌ها ترویج کنند. LPI همچنین می‌تواند به‌عنوان نشانگر زیستی تشنج یا پیش‌بینی‌کننده پاسخ‌دهی بالینی به CBD عمل کند و منطقه‌ای از آینده را فراهم کند. پژوهش.”