نوشتن با دست ممکن است ارتباط مغز را بیشتر از تایپ روی صفحه کلید افزایش دهد

همانطور که دستگاه های دیجیتال به تدریج جایگزین قلم و کاغذ می شوند، یادداشت برداری با دست در مدارس و دانشگاه ها به طور فزاینده ای غیر معمول می شود. استفاده از صفحه کلید توصیه می شود زیرا اغلب سریعتر از نوشتن با دست است. با این حال، دومی برای بهبود دقت املایی و یادآوری حافظه یافت شده است.

محققان در نروژ برای اینکه بفهمند آیا فرآیند شکل‌گیری حروف با دست منجر به اتصال مغزی بیشتر می‌شود، اکنون شبکه‌های عصبی زیربنایی درگیر در هر دو حالت نوشتن را بررسی کردند.

پروفسور آدری ون در میر، محقق مغز در دانشگاه علم و صنعت نروژ و یکی از نویسندگان این مطالعه که منتشر شده است، می گوید: «ما نشان می دهیم که هنگام نوشتن با دست، الگوهای اتصال مغز بسیار دقیق تر از زمانی که روی صفحه کلید تایپ می کنید، می باشد. که در مرزها در روانشناسی.

چنین ارتباط گسترده مغزی برای شکل‌گیری حافظه و رمزگذاری اطلاعات جدید بسیار مهم است و بنابراین برای یادگیری مفید است.

قلم قدرتمندتر از صفحه (کلید) است

محققان داده های EEG را از 36 دانشجو جمع آوری کردند که به طور مکرر از آنها خواسته شد کلمه ای را که روی صفحه ظاهر می شود بنویسند یا تایپ کنند. هنگام نوشتن، آنها از یک خودکار دیجیتال برای نوشتن با خط شکسته مستقیماً روی صفحه لمسی استفاده می کردند. هنگام تایپ از یک انگشت برای فشار دادن کلیدهای صفحه کلید استفاده می کردند.

EEG های با چگالی بالا، که فعالیت الکتریکی مغز را با استفاده از 256 حسگر کوچک دوخته شده در یک شبکه و روی سر قرار می دهند، اندازه گیری می کند، به ازای هر درخواست به مدت 5 ثانیه ثبت شد.

وقتی شرکت کنندگان با دست می نوشتند، اتصال نواحی مختلف مغز افزایش می یافت، اما زمانی که تایپ می کردند، افزایش نمی یافت. ون در میر گفت: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که اطلاعات بصری و حرکتی که از طریق حرکات دقیق کنترل‌شده دست هنگام استفاده از خودکار به دست می‌آیند، به شکل گسترده‌ای به الگوهای ارتباطی مغز کمک می‌کند که یادگیری را تقویت می‌کند.»

حرکت برای حافظه

اگرچه شرکت‌کنندگان از خودکارهای دیجیتال برای دست‌نویسی استفاده کردند، اما محققان گفتند که انتظار می‌رود هنگام استفاده از خودکار واقعی روی کاغذ، نتایج یکسان باشد.

ون در میر توضیح داد: «ما نشان داده‌ایم که تفاوت‌ها در فعالیت مغز مربوط به شکل‌گیری دقیق حروف هنگام نوشتن با دست و استفاده بیشتر از حواس است. از آنجایی که حرکت انگشتان هنگام تشکیل حروف است که ارتباط مغز را تقویت می کند، انتظار می رود نوشتن به صورت چاپی نیز فوایدی مشابه با نوشتن شکسته برای یادگیری داشته باشد.

برعکس، حرکت ساده ضربه زدن مکرر به یک کلید با یک انگشت برای مغز کمتر تحریک کننده است. این موضوع همچنین توضیح می‌دهد که چرا کودکانی که نوشتن و خواندن روی تبلت را یاد گرفته‌اند، در تمایز بین حروفی که تصویر آینه‌ای از یکدیگر هستند، مانند «b» و «d» مشکل دارند. آنها به معنای واقعی کلمه با بدن خود احساس نکرده اند که تولید آن حروف چه حسی دارد.”

یک عمل متعادل کننده

به گفته محققان، یافته‌های آن‌ها نشان‌دهنده نیاز به دانش‌آموزان برای استفاده از خودکار به جای تایپ کردن در کلاس است. رهنمودهایی برای اطمینان از اینکه دانش آموزان حداقل دستخط را دریافت می کنند می تواند گام کافی باشد. به عنوان مثال، آموزش خط شکسته در بسیاری از ایالت های ایالات متحده در ابتدای سال مجدداً اجرا شده است.

آنها هشدار دادند که در عین حال، همگام شدن با پیشرفت های تکنولوژیکی در حال توسعه مداوم نیز مهم است. این شامل آگاهی از این است که چه روشی برای نوشتن در چه شرایطی مزایای بیشتری دارد.

ون در میر در پایان می‌گوید: شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد دانش‌آموزان هنگام یادداشت‌های سخنرانی دست‌نویس، بیشتر یاد می‌گیرند و بهتر به خاطر می‌آورند، در حالی که استفاده از رایانه با صفحه‌کلید ممکن است هنگام نوشتن یک متن طولانی یا مقاله کاربردی‌تر باشد.