یک رویکرد روش شناختی برای بررسی اینکه چرا برخی افراد مستعد افزایش وزن هستند در حالی که برخی دیگر اینگونه نیستند

اگرچه مشخص است که افرادی که در معرض خطر ژنتیکی بالاتری برای چاقی هستند، عموماً شاخص توده بدنی (BMI) بالاتری دارند، محققان یک روش روش‌شناختی جدید را برای یافتن اینکه چرا برخی افراد به دلایل غیر مرتبط نسبت به دیگران مستعد افزایش وزن هستند رونمایی کرده‌اند. بر اساس یک مطالعه منتشر شده در چاقی.

این مطالعه اولین مورد از نوع خود است که در یک جفت دوقلو با تفاوت های BMI درون جفتی بزرگ مشخص می کند که کدام یک از دوقلوها BMI دریافت کرده اند که از BMI مبتنی بر اطلاعات ژنتیکی آنها منحرف شده است.

برام جی. هلسینکی، فنلاند برنتزن مسئول و اولین نویسنده این مطالعه است.

در تحقیقات قبلی، دانشمندان جفت‌های دوقلوی تک تخمکی و دو تخمکی بالغ را با تفاوت‌های زیاد درون جفتی در BMI مورد مطالعه قرار داده‌اند. با این حال، این مطالعات مقطعی بودند و استعداد ژنتیکی چاقی را در نظر نگرفتند. مطالعات قبلی روی جفت‌های دوقلو با تفاوت‌های BMI درون جفتی زیاد نیز نشان نداده است که هم‌قلوها با BMI بالاتر یا پایین‌تر، کسی است که بیشتر از استعداد ژنتیکی منحرف می‌شود.

در تحقیق حاضر، نویسندگان این مطالعه مسیرهای BMI 36 ساله را در دوقلوهایی که BMI در بزرگسالی جوانی زیر، درون یا بالاتر از BMI پیش‌بینی شده ژنتیکی آنها بود، بررسی کردند. پیش‌بینی زیر به معنای انعطاف‌پذیری در برابر افزایش وزن است، در حالی که بالا نشان‌دهنده حساسیت به افزایش وزن قبل از ورود به مطالعه است.

محققان این جفت‌های دوقلو را از گروه دوقلوهای قدیمی فنلاند انتخاب کردند، گروهی متشکل از دوقلوهایی که قبل از سال 1958 متولد شدند و در سال 1974 در فنلاند زنده بودند. نظرسنجی‌های انجام‌شده در سال‌های 1975 و 1981 همه دوقلوهای همگروه را مورد هدف قرار دادند، در حالی که یک نظرسنجی در سال 1990 محدود به دوقلوهایی بود که بین سال‌های 1930 و 1957 متولد شده بودند.

داده های ژنوتیپ عمدتاً از اواخر دهه 1990 به بعد جمع آوری شد. بر اساس دوقلوهای شرکت کننده در سال 1975، 3227 جفت دوقلو همجنس کامل (34 درصد تک تخمکی) در حدود دهه 30 خود دارای داده های ژنوتیپ بودند. مجموعه داده‌ها در سال 2011 دوقلوهای متولد شده بین سال‌های 1945 و 1957 را هدف قرار دادند که 943 نفر از آنها (44 درصد تک تخمکی) دارای داده‌های ژنوتیپ بودند.

ویژگی‌های زیگوسیتی یا دوقلویی از طریق اطلاعات ژنوتیپ به دست آمده از نمونه‌های خون تأیید شد. ویژگی های فردی از طریق پرسشنامه به صورت خود گزارشی انجام شد. BMI نیز از طریق اندازه گیری وزن و قد خود گزارش شد. BMI به عنوان کم وزن، وزن طبیعی، اضافه وزن و چاقی طبقه بندی شد. امتیاز خطر پلی ژنیک برای BMI بر اساس 996919 پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی رایج بود.

در جفت‌های دوقلوی تک تخمکی و دو تخمکی با تفاوت‌های BMI درون جفتی زیاد، دو سوم دوقلوها با BMI مشاهده‌شده بالاتر در سال 1975 در مقایسه با یک سوم دوقلوها با BMI پایین‌تر که از حد پیش‌بینی منحرف شدند، بالاتر از BMI پیش‌بینی‌شده منحرف شدند. هر فرد منحرف یک خواهر و برادر دوقلو داشت که استعداد ژنتیکی خود را برای چاقی دنبال می کرد. افراد زیر، درون و بالاتر از پیش‌بینی در سال 1975 به ترتیب به وزن طبیعی، اضافه وزن و چاقی در سال 2011 رسیدند، با میانگین افزایش BMI 4.5.

علاوه بر این، برنتزن اشاره کرد که شاخص توده بدنی دوقلوها در دوران جوانی نقش مهمی در رسیدن آنها به وزن بدن سالم پس از 36 سال بازی می‌کند، زیرا همه افراد به طور کلی با افزایش سن وزن اضافه می‌کنند. برنتزن افزود: “به همین دلیل، مطالعه دلایل افزایش وزن در دوران کودکی قبل از اینکه آنها جوان شوند، حیاتی است.” او گفت که مطالعات آینده ممکن است ویژگی‌های کودکان را در طول زمان مورد بررسی قرار دهد و BMI مبتنی بر اطلاعات ژنتیکی آنها را با رسیدن به سنین جوانی محاسبه کند تا عوامل مؤثر بر مسیر افزایش وزن آنها را درک کند.

نویسندگان این مطالعه خاطرنشان کردند که عوامل تعیین‌کننده و پیامدهای سلامتی مسیرهای منظم BMI به جای مسیرهای BMI غنی‌شده با PRS نیازمند تحقیقات بیشتر است.

سایر نویسندگان این مطالعه عبارتند از Teemu Palviainen و Jaakko Kaprio، موسسه پزشکی مولکولی فنلاند، دانشگاه هلسینکی، فنلاند. Karri Silventoinen، دانشکده علوم اجتماعی، واحد تحقیقات جمعیت، دانشگاه هلسینکی. و Kirsi H. Pietiläinen، واحد تحقیقات چاقی، برنامه تحقیقاتی برای متابولیسم بالینی و مولکولی، دانشکده پزشکی، دانشگاه هلسینکی و HealthyWeightHub، غدد درون ریز، مرکز شکم، بیمارستان دانشگاه هلسینکی، دانشگاه هلسینکی.

نویسندگان هیچ بحثی بر سر منافع خود را ابراز نکردند.

این مطالعه با عنوان “خطر چند ژنی چاقی و مسیرهای شاخص توده بدنی در طول 36 سال: مطالعه طولی دوقلوهای فنلاندی بالغ” در شماره چاپی منتشر خواهد شد. چاقی در دسامبر 2023