روش آزمایش می تواند هزاران بیمار سرطانی دیگر را به درمان نجات بخش راهنمایی کند

همه درمان های سرطان موفقیت آمیز نیستند، اما محققان سرطان به طور فزاینده ای قادر به شناسایی درمان های مناسب برای بیماران مناسب در زمان مناسب هستند. محققی در دانشگاه اوکلاهاما به رهبری مطالعه ای کمک کرده است که چنین کشفی را انجام داده است و به طور بالقوه منجر به دریافت هزاران بیمار سرطانی دیگر از درمان خاصی می شود که بیشترین کمک را به آنها می کند.

عبدالرفح نقاش، انکولوژیست پزشکی، استادیار پزشکی، گفت: «این مطالعه پیامدهای مهمی دارد، زیرا با تغییر آزمایش‌هایی که در موقعیت‌های خاص استفاده می‌کنیم، پیش‌بینی می‌کنیم که افراد بیشتری را می‌توان با دقت تشخیص داد و درمان طولانی‌مدت دریافت کرد.» در کالج پزشکی OU و عضو پژوهشی مرکز سرطان OU Health Stephenson. نقاش یکی از نویسندگان این مطالعه بود که اخیراً در مجله منتشر شد سلول سرطانی. امین نصار، MD، از مرکز سرطان ییل، نویسنده ارشد این مطالعه بود.

این تحقیق داده های بیماران سرطانی تازه تشخیص داده شده را که دو نوع آزمایش مختلف برای تعیین دوره درمان خود دریافت کرده بودند، مقایسه کرد. این آزمایش‌ها به دنبال سطوح بالای بی‌ثباتی ریزماهواره‌ها بودند، که اساساً به این معنی است که DNA یک فرد توانایی رفع خطاهای خود را در حین تکثیر از دست داده است. بی ثباتی ریزماهواره معمولاً در افراد مبتلا به سرطان کولون و سرطان آندومتر دیده می شود، و شناسایی آن بسیار مهم است، زیرا این بیماران به جای سایر درمان های سرطان، به احتمال زیاد به داروهای ایمونوتراپی که سیستم ایمنی بدن را تقویت می کنند، پاسخ می دهند.

دو آزمایش مورد مطالعه، ایمونوهیستوشیمی (IHC) و توالی یابی نسل بعدی (NGS) نام دارند. IHC به دنبال پروتئین‌های ترمیم ناهماهنگی می‌گردد که معمولاً هنگام کپی کردن DNA اشتباهات را برطرف می‌کنند، اما در صورت کمبود، باعث ناپایداری ریزماهواره می‌شوند. NGS رویکرد گسترده‌تری است که جهش‌های ژنتیکی مرتبط با ناپایداری ریزماهواره را آزمایش می‌کند.

پس از تجزیه و تحلیل داده های هر دو آزمایش، مشخص شد که NGS بیماران بیشتری را با ناپایداری ریزماهواره شناسایی می کند. با این حال، انکولوژیست ها در کارهای خود از IHC بیشتر استفاده می کنند. این نشان می‌دهد که تغییر در آزمایش‌ها می‌تواند منجر به دریافت بیشتر بیماران درمان مناسب برای سرطان‌های خود شود.

نقاش گفت: در سال 2022، انکولوژیست های آمریکایی 151030 مورد جدید سرطان روده بزرگ و 65950 مورد جدید سرطان آندومتر را تشخیص دادند. اگر NGS در ترکیب با آزمایش استاندارد IHC استفاده می شد، پزشکان ناپایداری ریزماهواره را در 1510 مورد دیگر سرطان روده بزرگ و 3891 مورد دیگر سرطان آندومتر کشف می کردند. این بدان معناست که در مجموع 5401 بیمار مبتلا به ناپایداری ریزماهواره اگر فقط آزمایش IHC را دریافت می کردند، از دست می رفتند.

نقاش گفت: «اگرچه IHC اکثر بیماران سرطانی را با بی‌ثباتی ریزماهواره بالا می‌گیرد، اما همه را شناسایی نمی‌کند، و ما می‌خواهیم تا حد امکان از ایمونوتراپی استفاده کنند که می‌تواند سرطان آنها را تا حد زیادی کاهش دهد و در برخی موارد آن را از بین ببرد. “

نقاش گفت که این تحقیق بحث های مهمی در مورد استفاده از NGS به جای یا در ترکیب با آزمایش IHC ایجاد خواهد کرد. شبکه جامع ملی سرطان توصیه می کند که تمام بیمارانی که به تازگی سرطان معده و روده بزرگ تشخیص داده شده اند، از نظر ناپایداری ریزماهواره آزمایش شوند. اگرچه چندین سازمان حرفه‌ای پزشکی IHC را به عنوان روش ترجیحی آزمایش توصیه می‌کنند، Naqash پیش‌بینی می‌کند که این تحقیقات استاندارد مراقبت را نسبت به NGS هدایت کند.

او گفت: “در چندین سال گذشته، من در این فضای شناسایی نشانگرهای زیستی (مانند ناپایداری ریزماهواره در این مطالعه) کار کرده ام که به انتخاب بیماران مناسب برای درمان های مناسب کمک می کند.” اعتقاد راسخ من این است که اگر نشانگرهای زیستی مناسبی برای فرد مناسب داشته باشیم، می‌توانیم درمان را متناسب کنیم، سمیت را به حداقل برسانیم و اثربخشی را بهینه کنیم.