فناوری نوآورانه در برابر برخی از سرطان های سر و گردن نویدبخش است

در دهه گذشته، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) به طور فزاینده ای به عنوان یکی از علل مهم برخی از سرطان های سر و گردن شناخته شده است – برای مثال، شواهد نشان می دهد که این ویروس عامل 70 درصد سرطان های دهان و حلق در ایالات متحده است.

علاوه بر این، در طول سه دهه گذشته، بروز سرطان های ناشی از HPV به طور قابل توجهی در سراسر جهان افزایش یافته است و در ایالات متحده در حالی که ابزارهای غربالگری به خوبی تثبیت شده و همچنین واکسن ها برای سرطان های ناشی از HPV مانند سرطان دهانه رحم وجود دارد، منابع کمتری وجود دارد. برای سرطان های سر و گردن ناشی از HPV. در نتیجه، محققان با احساس فوریت در حال کار برای توسعه روش های درمانی نوآورانه برای درمان آنها هستند.

یک درمان پیشگامانه در فاز 1 کارآزمایی بالینی به رهبری آنتونیو جیمنو، MD، Ph.D.، یکی از رهبران برنامه درمان رشد مرکز سرطان دانشگاه کلرادو و کمک هزینه SPORE سرطان سر و گردن مرکز CU نشان داده است. نتایج تحقیقاتی که امروز منتشر شد نشان می‌دهد که یک فناوری فشرده‌سازی میکروسیالی که بر روی سلول‌های تک هسته‌ای خون محیطی (PBMCs)، نوعی سلول ایمنی استفاده می‌شود، به تحریک فعالیت ضد توموری در زیرگروهی از سرطان‌های HPV16 مثبت، از جمله سر و گردن، دهانه رحم و مقعد کمک می‌کند. سرطان ها

جیمنو توضیح می دهد: «این فناوری کاملاً جدید است. برخلاف سایر سلول‌درمانی‌هایی که نیاز به تغییر ژنتیکی سلول‌های بیمار دارند، این روش شامل روشی متفاوت برای دستکاری سلول‌ها می‌شود که منجر به تغییرات ژنتیکی نمی‌شود. این فرآیند را سریع‌تر و شاید چابک‌تر می‌کند تا سلول‌ها را به چه چیزی هدایت کنید. در برابر.”

“ارسال آنها به بوت کمپ”

انگیزه این تحقیق، تا حدی، آگاهی از این موضوع بود که افرادی که مبتلا به برخی سرطان‌های سر و گردن ناشی از HPV تشخیص داده شده‌اند، گزینه‌های درمانی مرسوم زیادی ندارند. جیمنو می‌گوید: «ما از این وضعیت بسیار آگاه هستیم، بنابراین گروه بزرگی از محققین داریم که کارآزمایی‌های بالینی ایمونوتراپی و سلول‌درمانی را انجام می‌دهند تا امیدواریم به زودی بتوانیم گزینه‌های مؤثرتر و کمتر سمی‌تری را به بیماران ارائه دهیم».

کارآزمایی بالینی فاز 1 بر روی بیماران مبتلا به زیرگروه تومورهای جامد HPV16 مثبت متمرکز بود. شرکت کنندگان برای فرآیندی به نام آفرزیس نشستند، که شامل برداشتن خون کامل و قرار دادن آن از طریق یک سانتریفیوژ برای جدا کردن خون کامل به قسمت های جداگانه آن است. هدف از جلسه آفرزیس به دست آوردن بین 5 تا 10 میلیارد PBMC است.

جیمنو می‌گوید، PBMC‌ها سپس به آزمایشگاه فرستاده شدند تا برای یافتن و کشتن سلول‌های سرطانی ناشی از HPV آموزش ببینند، “در اصل آنها را به اردوگاه بوت فرستادند تا یاد بگیرند که چگونه سرطان را پیدا کرده و به آن حمله کنند.”

با استفاده از فناوری Cell Squeeze، PBMC ها از طریق کانال های بسیار محکمی که منافذ روی سطح آنها را باز می کردند، فرستاده شدند. سپس، سلول‌ها با یک پپتید یا تکه‌ای از پروتئین مرتبط با ویروس HPV – ویروسی که سلول‌های ایمنی معمولاً آن را تشخیص می‌دهند – تغذیه شدند تا بتوانند آن را تشخیص دهند و خاطره‌ای از آن بسازند. هدف از این فرآیند کمک به اطمینان از این است که دفعه بعد که این سلول‌ها با سلول‌های سرطانی ناشی از HPV مواجه شدند، حمله می‌کنند.

هنگامی که سلول‌ها فرآیند فشار سلولی را طی کردند، طی یک جلسه درمان سرپایی یک ساعته به بیماران تزریق شدند. این فرآیند هر 21 روز یکبار اتفاق می‌افتد و نیازی به دریافت همزمان سرکوب سیستم ایمنی یا شیمی‌درمانی نداشت.

نمایش نتایج امیدوارکننده

جیمنو می‌گوید: «در مراحل اولیه استفاده از این فناوری است، اما نتایجی که ما در این آزمایش فاز 1 مشاهده کردیم امیدوارکننده است. “این واقعیت که سلول ها از خون خود بیمار هستند به این معنی است که رد شدن مشکلی ایجاد نمی کند. همچنین، این واقعیت که آنها از نظر ژنتیکی روی سطوح خود اصلاح نشده اند باعث می شود که آنها کمتر توجه ناخواسته سیستم ایمنی را به خود جلب کنند.” ”

جیمنو می‌گوید: در حالی که برخی از شرکت‌کنندگان در مطالعه عوارض جانبی خفیفی مانند خستگی، بثورات پوستی یا یک واکنش ایمنی خفیف را تجربه کردند، جیمنو می‌گوید: «این سمیت قابل کنترل است و به‌طور قابل‌توجهی از مزایای آن غلبه می‌کند. ما قبل و بعد از درمان بیوپسی انجام دادیم و بعد از درمان می‌توانستیم این سلول‌های اصلاح‌شده را که به بیمار پس داده بودیم، ببینیم و آنها فعال شدند و به نوعی در سلول‌های سرطانی «جویدن» بودند.

“مهمتر از همه، ما برخی از بیماران را در اینجا در کلرادو داشتیم که تقریباً یک سال تحت درمان بودند و بیماری آنها ثابت بود. که نیازی به بستری شدن در بیمارستان یا شیمی درمانی تکمیلی ندارد، گزینه بسیار جذابی است.”

پس از آزمایش فاز 1، یک آزمایش فاز 1B در حال انجام است که سلول های نسل اول و ایمونوتراپی را ترکیب می کند. جیمنو می‌گوید مطالعه دیگری اخیراً آغاز شده است که با نسل دوم PBMC‌های ساخته شده به روشی بهبودیافته کار می‌کند. علاوه بر این، معیارهای ورود به مطالعه با PBMC های نسل دوم بسیار گسترده تر است.

جیمنو می‌گوید از آنجایی که این فرآیند نیازی به تغییرات ژنتیکی ندارد، سریع و چابک است و پتانسیل ابتلا به انواع دیگر سرطان را دارد.

جیمنو توضیح می‌دهد: «وعده این فناوری‌های سلولی این است که بسیاری از آن‌ها به گونه‌ای توسعه می‌یابند که بتوان آن‌ها را در نقطه تحویل واقعی تولید کرد. ما می‌توانیم آینده‌ای را متصور شویم که در آن این رویکردها یا روش‌های مشابه کار می‌کنند، و پردازنده‌های کوچکی به صورت محلی داریم – به عنوان مثال، در تأسیسات تولید زیستی گیتس در اینجا در محوطه دانشگاه – به طوری که زمان انتظار بیمار را کاهش می‌دهیم. به طور بالقوه می‌توانیم درمانی ارائه دهیم که خیلی زود پس از جمع‌آوری سلول‌های بیمار، می‌توان آن را تغییر داد.