مطالعه نشان می دهد آمریکایی های میانسال تنهاتر از همتایان اروپایی هستند

بر اساس تحقیقات منتشر شده در ژورنال، افراد میانسال در ایالات متحده تمایل دارند سطوح بیشتری از تنهایی را نسبت به همتایان اروپایی خود گزارش کنند، که احتمالاً تا حدی به دلیل پیوندهای خانوادگی ضعیف تر و نابرابری درآمد بیشتر است. روانشناس آمریکایی.

فرانک اینفورنا، استادیار روان‌شناسی در دانشگاه ایالتی آریزونا، نویسنده ارشد این مقاله، می‌گوید: «تنهایی به‌عنوان یک موضوع بهداشت عمومی در سطح جهانی مورد توجه قرار گرفته است، زیرا افزایش تنهایی خطر ابتلا به افسردگی، نقص ایمنی، بیماری‌های مزمن و مرگ و میر را افزایش می‌دهد.»

“تحقیق ما نشان می دهد که مردم در برخی از کشورها در میانسالی بیشتر از سایر کشورها احساس تنهایی می کنند. همچنین دلایلی را که ممکن است رخ دهد و اینکه چگونه دولت ها می توانند با سیاست های بهتر به آن رسیدگی کنند، روشن می کند.”

با توجه به افزایش تمرکز بر سلامت عمومی در ایالات متحده (همانطور که در توصیه جراح عمومی در سال 2023 در مورد همه گیر تنهایی و انزوا مشهود است) و خارج از کشور (کشورهایی مانند بریتانیا و ژاپن وزیرانی را برای رسیدگی به این مشکل منصوب کرده اند)، محققان بررسی کردند. چگونه تنهایی از نظر تاریخی در طول زمان تغییر کرده است و چگونه در کشورهای مختلف متفاوت است.

اینفورنا و همکارانش داده‌های پیمایش‌های طولی در حال انجام و نماینده ملی از ایالات متحده و 13 کشور اروپایی را با بیش از 53000 شرکت‌کننده از سه نسل مختلف (نسل خاموش، بیبی بومرها و نسل X) بررسی کردند. داده‌ها از سال 2002 تا 2020 جمع‌آوری شد و تنها شامل پاسخ‌هایی بود که شرکت‌کنندگان بین 45 تا 65 سال سن داشتند.

اینفورنا گفت: «ما بر بزرگسالان میانسال تمرکز کردیم زیرا آنها ستون فقرات جامعه را تشکیل می دهند و شواهد تجربی نشان می دهد که سلامت میانسالی ایالات متحده در حال عقب ماندن از سایر کشورهای صنعتی است. «بزرگسالان میانسال با تشکیل بیشتر نیروی کار، بخش عمده ای از بار جامعه را به دوش می کشند، در حالی که به طور همزمان از نیازهای نسل جوان و بزرگتر در خانواده حمایت می کنند.»

در مقایسه با همتایان اروپایی، بزرگسالان در ایالات متحده سطوح بیشتری از تنهایی را گزارش کردند. این «شکاف تنهایی» بیشتر شد و نسل‌های جوان‌تر (ببیبی‌بوم‌های دیررس و نسل X) احساس تنهایی بیشتری را نسبت به نسل‌های قدیمی‌تر (ببیبی‌بوم‌های اولیه و نسل خاموش) گزارش کردند.

در حالی که ایالات متحده در طول دوره جمع‌آوری داده‌ها، افزایش تاریخی ثابتی در تنهایی میانسالی نشان داد، برخی از کشورهای اروپایی الگوهای متنوع‌تری را نشان دادند. به عنوان مثال، انگلستان و اروپای مدیترانه ای افزایش مشابهی را در تنهایی برای شرکت کنندگانی که بعداً متولد شده بودند نشان دادند (بنیادهای دیررس و نسل X). اروپای قاره‌ای و شمال اروپا سطوح پایدار یا حتی اندکی کاهشی را در طول نسل‌ها نشان دادند.

این مطالعه تفاوت‌ها در هنجارهای فرهنگی، تأثیرات اجتماعی-اقتصادی و شبکه‌های ایمنی اجتماعی بین ایالات متحده و سایر کشورهای اروپایی را به عنوان توضیح بالقوه برای شکاف تنهایی بین ایالات متحده و اروپا شناسایی کرد. هنجارهای فرهنگی در ایالات متحده اغلب با فردگرایی، افزایش استفاده از رسانه های اجتماعی، کاهش ارتباطات اجتماعی و افزایش قطبی شدن سیاسی مشخص می شود.

فشاری که بزرگسالان میانسال ایالات متحده با آن روبرو هستند نیز با تحرک بیشتر مسکونی، پیوندهای خانوادگی ضعیف تر، افزایش ناامنی شغلی و نابرابری درآمدی بیشتر می شود. علاوه بر این، شبکه های ایمنی اجتماعی در ایالات متحده در مقایسه با برخی از کشورهای اروپایی در مورد مرخصی خانواده، حمایت از بیکاری و حمایت از مراقبت از کودکان، کمتر جامع هستند.

Infurna گفت: “تفاوت های بین ملی مشاهده شده در تنهایی میانسالی باید محققان و سیاست گذاران را برای درک بهتر علل ریشه ای بالقوه ای که می تواند تنهایی و اهرم های سیاستی را که می تواند چنین روندهایی را تغییر داده یا معکوس کند، تقویت کند، آگاه کند.”

این مطالعه همچنین نشان داد که تنهایی در مقایسه با نسل‌های قبلی هم در ایالات متحده و هم در اروپا به طور کلی در حال افزایش است و تعداد اروپا فقط کمی کمتر از ایالات متحده است.

محققان گفتند که تنهایی به عنوان یک موضوع بهداشت عمومی نیازمند مداخلات سیاستی متناسب با زمینه‌های ملی و تغییرات نسلی است، از جمله ارتقای مزایای خانواده و کار، و کاهش نابرابری درآمد.

به گزارش اینفورنا، تنهایی به عنوان یک موضوع بهداشت عمومی جهانی توجه را به اهمیت پیشبرد ارتباطات اجتماعی جلب کرده است. این مطالعه از ارتقای شبکه‌های ایمنی اجتماعی، از طریق سیاست‌های سخاوتمندانه خانوادگی و کاری دفاع می‌کند، که ممکن است با کاهش فشارهای مالی و تعارض کار و خانواده، علاوه بر تقویت امنیت شغلی و انعطاف‌پذیری محل کار، تنهایی میانسالی را کاهش دهد. اینفورنا گفت که چنین اقداماتی به سلامت و نابرابری های جنسیتی نیز می پردازد.

او گفت: «گزارش مشاوره عمومی جراحان ایالات متحده به همراه کشورهایی که وزیران تنهایی را منصوب کردند، نور روشنی را بر تنهایی به عنوان یک موضوع بهداشت عمومی جهانی تابیده است. برخلاف تلقی شدن یک اپیدمی – شیوعی که به سرعت گسترش می‌یابد و افراد زیادی را تحت تأثیر قرار می‌دهد – یافته‌های ما تصویری شبیه به تنهایی بومی است که به طور منظم در یک منطقه یا جامعه رخ می‌دهد.»