پروتئین های موجود در شیر و خون می توانند روزی به پزشکان اجازه دهند سرطان سینه را زودتر تشخیص دهند و جان انسان ها را نجات دهند

پزشکان ممکن است روزی بتوانند از مایعات بدن برای تشخیص غیرتهاجمی سرطان سینه در بیماران زودتر از زمان کنونی استفاده کنند.

سرطان سینه شایع ترین سرطان تشخیص داده شده در بین زنان در ایالات متحده است و در حال حاضر یکی از علل اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان است. تشخیص و درمان زودهنگام منجر به پیش آگهی بهتر برای بیماران مبتلا به سرطان سینه می شود. اما ثابت شده است که ماموگرافی برای افراد زیر 40 سال کمتر موثر است، زیرا بافت سینه آنها متراکم تر است و غربالگری و بیوپسی ممکن است برای آنها ناخوشایند باشد.

در شیر مادر و سرم خون، محققان، از جمله آنهایی که در گروه آزمایشگاهی من هستند، پروتئین هایی را شناسایی کرده اند که در ایجاد تومور نقش دارند. در نهایت، بیوشیمیست‌هایی مانند همکارانم و من امیدوارم که بتوانیم از این پروتئین‌های مرتبط با سرطان برای ایجاد یک پانل نشانگر زیستی استفاده کنیم که پزشکان بتوانند از آن برای تشخیص زودهنگام سرطان سینه استفاده کنند، بنابراین به تشخیص و درمان کمک می‌کنند.

پروتئین ها به عنوان نشانگرهای زیستی برای آنچه اتفاق می افتد

محققان می توانند پروتئین های موجود در بافت های مختلف، از نمونه برداری از تومورها گرفته تا مایعات بیولوژیکی از جمله خون، بزاق، ادرار، اشک یا شیر مادر را تجزیه و تحلیل کنند. این تکنیک نمونه ای از مطالعه پروتئوم یک نمونه است – تمام پروتئین های یک سلول، ارگانیسم یا گونه خاص. این رشته پروتئومیکس نام دارد.

هنگامی که محققان پروتئوم های افراد از گروه های مختلف، مانند خون افراد سالم را در مقابل افراد مبتلا به سرطان سینه، مقایسه می کنند، پروتئومیکس می تواند ابزار قدرتمندی باشد. این نوع مقایسه مورد-شاهدی می‌تواند یک پروتئین منفرد یا گروهی از پروتئین‌ها و انواع آن‌ها را که مختص یک شرایط هستند شناسایی کند.

این همان چیزی است که من و همکارانم به دنبال آن هستیم: پروتئین هایی که فقط در نمونه های افراد مبتلا به سرطان سینه وجود دارند. دانشمندان آنها را نشانگرهای زیستی می نامند زیرا نشانگر این هستند که بیمار دارای یک بیماری خاص است. هنگامی که نامزدهای ما توسط کارآزمایی‌های بالینی در مقیاس بزرگ که شامل بسیاری از بیماران است تأیید شدند، امیدواریم که پروتئین‌های خاصی بتوان برای ارزیابی خطر ابتلا به این بیماری در آینده استفاده کرد.

پزشکان در حال حاضر می توانند از نشانگرهای زیستی برای سرطان سینه برای سنجش پاسخ بیمار به درمان استفاده کنند. به عنوان مثال، مولکول های آنتی ژن سرطانی 15-3 (CA 15-3) و آنتی ژن کارسینومیبرونیک (CEA) در بیماران مبتلا به سرطان پستان افزایش می یابد، بنابراین نظارت بر سطح آنها می تواند به پزشکان اطلاع دهد که آیا درمان موثر است یا خیر.

انواع ارثی ژن BRCA1/2 می تواند احتمال ابتلا به سرطان را افزایش دهد. آنها می توانند به عنوان نشانگرهای زیستی در غربالگری خطر سرطان عمل کنند.

با این حال، هیچ یک از این بیومارکرها به تشخیص سرطان سینه کمک نمی کند.

محققان پروتئین ها را به عنوان نشانگرهای زیستی سرطان به مواد ژنتیکی DNA و RNA ترجیح می دهند زیرا پروتئین ها تصویری از آنچه در بدن بیمار در زمان جمع آوری نمونه اتفاق می افتد ارائه می دهند. DNA و RNA می تواند به شما بگوید که آیا یک ژن خاص روشن یا خاموش است، اما نه شکل فعال پروتئینی که برای آن کد می کند یا فراوانی نسبی پروتئین ها. تجزیه و تحلیل پروتئین همچنین می تواند تغییراتی را که پروتئین متحمل شده است و برهمکنش های پروتئین-پروتئین را نشان دهد که می تواند نحوه عملکرد پروتئین را تغییر دهد.

فواید بیومارکرهای شیر و سرم

شیر مادر و سرم خون دو مایع بدن هستند که می توانند به صورت غیر تهاجمی جمع آوری شوند و اطلاعاتی را در مورد اتفاقاتی که در بدن هنگام جمع آوری می شود را ارائه می دهند.

شیر مادر حاوی پروتئین های ترشح شده، سلول های ایمنی و سلول های غلیظ مجاری شیر است. در دوران شیردهی، پستان به طور فعال برای تولید شیر برای تغذیه نوزاد کار می کند. هر گونه ناهنجاری در شیر مادر منعکس کننده وضعیت فعلی بدن است. برخی از پروتئین های موجود در شیر مادر نیز در سراسر بدن گردش می کنند و در سرم خون نیز یافت می شوند.

سرم قسمت مایع خون پس از حذف گلبول های قرمز است. این حاوی تمام پروتئین های موجود در خون است، منهای فاکتورهای لخته شدن، بنابراین اجازه می دهد تا سطح پروتئین در گردش را کنترل کنید. محدود کردن یک نشانگر زیستی مبتنی بر سرم به این معنی است که می‌توان از آن برای غربالگری هر زنی استفاده کرد، نه فقط برای زنانی که در حال حاضر شیرده هستند.

پروتئین‌هایی که در شیر مادر یافتیم و در سرطان سینه به‌عنوان نامناسب شناخته شده‌اند، در توانایی سلول‌های سرطانی برای تقسیم، تکثیر و انتشار در سراسر بدن نقش دارند. همه آنها باعث پیشرفت بیماری می شوند.

من و همکارانم در حال حاضر این پروتئین های شیر مادر را به عنوان یک بیومارکر برای سرطان سینه در نظر می گیریم. گروه ما در حال حاضر در حال کار بر روی استفاده از سرم خون برای شناسایی پروتئین هایی است که می تواند با سرطان سینه درگیر باشد. انتقال از شیر مادر به سرم خون به افراد در هر سن و وضعیت تولید مثلی این امکان را می دهد که به جای آنهایی که شیرده هستند، از نظر بیماری غربالگری شوند.

این مقاله از The Conversation تحت مجوز Creative Commons بازنشر شده است. مقاله اصلی را بخوانید.