پناهندگان تحت حمایت خصوصی احتمالاً مراقبت های دوران بارداری بهتری نسبت به پناهندگان تحت حمایت دولت در کانادا دریافت خواهند کرد.

مطالعه جدیدی که در مجله منتشر شده نشان می دهد پناهندگان تحت حمایت دولت کمتر از پناهندگان تحت حمایت خصوصی مراقبت های دوران بارداری کافی دریافت می کنند. CMJ (مجله انجمن پزشکی کانادا).

کانادا 2 مسیر اصلی برای اسکان مجدد پناهندگان دارد: کمک دولتی و حمایت خصوصی توسط اعضای خانواده یا داوطلبان غیر خانواده.

برای تعیین اینکه آیا پناهندگان مراقبت های دوران بارداری کافی را دریافت می کنند (تعریف شده به عنوان شروع مراقبت های دوران بارداری در هفته 13 بارداری؛ دریافت حداقل تعداد ویزیت های مراقبت های دوران بارداری طبق توصیه انجمن متخصصان زنان و زایمان کانادا؛ و دریافت آناتومی جنین قبل از تولد. سونوگرافی بین هفته های 16 تا 21 بارداری)، محققان داده های ICES را در مورد 2775 پناهنده باردار با کمک دولت و 2374 پناهنده تحت حمایت خصوصی در انتاریو، استانی که تقریباً نیمی از پناهندگان کشور را پذیرفته است، بررسی کردند.

محققان دریافتند که در طول دوره مطالعه (2002-2020)، پناهندگان تحت کمک دولت نسبت به پناهندگان تحت حمایت خصوصی کمتر از خدمات مراقبت های دوران بارداری کافی برخوردار بودند (62.3% در مقابل 69.3%)، این تفاوت پس از تعدیل عوامل مخدوش کننده بالقوه قابل توجه باقی ماند.

دکتر آسترید گاتمن، دانشمند ارشد ICES و متخصص اطفال و متخصص اطفال می نویسد: «یافته های ما نشان می دهد که حمایت مالی خصوصی در تسهیل استفاده از مراقبت های دوران بارداری نقش دارد و پناهندگان با کمک دولت ممکن است از حمایت های اضافی اسکان مجدد مربوط به ناوبری مراقبت های بهداشتی بهره مند شوند. دانشمند ارشد در بیمارستان کودکان بیمار (SickKids)، تورنتو، انتاریو، با نویسندگان همکار.

جالب اینجاست که محققان همچنین دریافتند که پناهندگان و مهاجران غیرپناهنده تحت حمایت خصوصی نسبت به ساکنان طولانی مدت کانادا بیشتر احتمال دارد ملاقات های قبل از تولد کافی داشته باشند.

دکتر آندریا ایوانز، همکار ICES، متخصص اطفال در CHEO، و محقق در CHEO Research می نویسد: «افزایش بازدیدهای مربوط به نیاز یا نیاز پزشکی درک شده یا بالاتر یا نیاز به مشاوره ممکن است دلایلی برای بازدید بیشتر در پناهندگان تحت حمایت خصوصی و جمعیت مهاجر غیرپناهنده باشد. موسسه، اتاوا، انتاریو

نویسندگان پیشنهاد می کنند که آموزش و زبان ممکن است موانعی باشد که دسترسی به مراقبت های دوران بارداری را برای پناهندگان تحت کمک دولت محدود می کند و این یافته می تواند برای افزایش دسترسی به مراقبت های بهداشتی مفید باشد.