بیماری قلبی و افسردگی ممکن است از نظر ژنتیکی با التهاب مرتبط باشند

محققان مرکز پزشکی دانشگاه وندربیلت و بیمارستان عمومی ماساچوست دریافتند که بیماری عروق کرونر و افسردگی اساسی ممکن است از طریق مسیرهای التهابی با افزایش خطر ابتلا به کاردیومیوپاتی، یک بیماری دژنراتیو عضله قلب، ارتباط ژنتیکی داشته باشند.

گزارش آنها در 5 آوریل در مجله منتشر شد سلامت روان طبیعت، نشان می دهد که داروهای تجویز شده برای بیماری عروق کرونر و افسردگی، در صورت استفاده ترکیبی، به طور بالقوه ممکن است التهاب را کاهش داده و از پیشرفت کاردیومیوپاتی جلوگیری کند.

نویسنده مقاله، دکتر لی دیویس، دانشیار پزشکی در بخش پزشکی ژنتیک و ژنتیک واندربیلت، گفت: این کار نشان می دهد که التهاب مزمن سطح پایین ممکن است عامل مهمی در افسردگی و بیماری قلبی عروقی باشد. موسسه.

ارتباط بین افسردگی و سایر شرایط جدی سلامت به خوبی شناخته شده است. حدود 44 درصد از بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر (CAD) که شایع ترین شکل بیماری قلبی عروقی است، تشخیص افسردگی اساسی نیز دارند. با این حال، رابطه بیولوژیکی بین این دو شرایط به خوبی درک نشده است.

یک ارتباط احتمالی التهاب است. تغییرات در سطوح نشانگرهای التهابی در هر دو شرایط مشاهده شده است، که نشان می‌دهد ممکن است یک مسیر بیولوژیکی مشترک وجود داشته باشد که التهاب عصبی در افسردگی را با التهاب آترواسکلروتیک در CAD مرتبط می‌کند.

در مطالعه حاضر، محققان از تکنیکی به نام اسکن‌های ارتباط گسترده رونوشت برای ترسیم پلی‌مورفیسم‌های تک نوکلئوتیدی (تنوع‌های ژنتیکی) که در تنظیم بیان ژن‌های مرتبط با CAD و افسردگی نقش دارند، استفاده کردند.

این تکنیک 185 ژن را شناسایی کرد که به طور قابل توجهی با افسردگی و CAD مرتبط بودند و برای نقش بیولوژیکی در التهاب و کاردیومیوپاتی “غنی” شدند. این نشان می دهد که مستعد ابتلا به افسردگی و CAD، که محققان آن را CAD افسردگی (ماژور) یا (m)dCAD نامیدند، ممکن است افراد را مستعد ابتلا به کاردیومیوپاتی کند.

با این حال، هنگامی که محققان پایگاه‌های اطلاعاتی پرونده الکترونیک سلامت بزرگ را در VUMC، Mass General و برنامه تحقیقاتی همه ما در انستیتوی ملی سلامت اسکن کردند، دریافتند که بروز واقعی کاردیومیوپاتی در بیماران دارای ژن‌های غنی شده برای (m)dCAD کمتر از در بیماران مبتلا به CAD به تنهایی.

محققان نتیجه گرفتند که یک توضیح احتمالی این است که داروهای تجویز شده برای CAD و افسردگی، مانند استاتین ها و داروهای ضد افسردگی، ممکن است با کاهش التهاب از پیشرفت کاردیومیوپاتی جلوگیری کنند.

دیویس افزود: «تحقیقات بیشتری برای بررسی مکانیسم‌های درمانی بهینه مورد نیاز است، اما حداقل این کار نشان می‌دهد که سلامت قلب و مغز بیمار باید با هم در هنگام توسعه برنامه‌های مدیریتی برای درمان افسردگی یا بیماری‌های قلبی عروقی در نظر گرفته شود».

دکتر کریتیکا سینگ، نویسنده اول مقاله، یک دانشجوی فارغ التحصیل سابق در آزمایشگاه دیویس است که اکنون یک عضو فوق دکتری نوآوری در Novartis در کمبریج، ماساچوست است.