آیا والدین باید در کریسمس برای فرزندان خود بازی های ویدیویی بخرند؟

بازی‌های ویدیویی احتمالاً محبوب‌ترین فعالیت اوقات فراغت در بریتانیا در کریسمس امسال است، احتمالاً فروش سخت‌افزار و نرم‌افزار بازی‌های ویدیویی نجومی خواهد بود. اما با وجود همه هیاهوی رسانه ای پیرامون جنبه های منفی بازی های ویدیویی، آیا والدین باید نگران خرید این بازی ها برای فرزندان خود باشند؟ پروفسور برجسته مارک گریفیث، کارشناس و محقق اعتیاد توضیح می دهد.

گریفیث: در دسامبر 1993، مقاله‌ای در مورد اعتیاد نوجوانان به بازی‌های ویدیویی در کنفرانس انجمن روان‌شناسی بریتانیا ارائه کردم که بیش از هر تحقیق دیگری که تاکنون انجام داده‌ام، تبلیغاتی دریافت کرده‌ام. در تمام روزنامه‌های تبلوید و روزنامه‌های عمومی و همچنین پوشش بی‌پایان رادیویی و تلویزیونی از جمله تمام بولتن‌های خبری مهم ملی، پوشش کاملی دریافت کرد.

در ژانویه 1994، نامه ای از یک شرکت پیشرو بازی های ویدیویی دریافت کردم که در آن شکایت می کرد که انتشار گزارش اواسط دسامبر من ممکن است بر فروش بازی های ویدیویی کریسمس آنها تأثیر گذاشته باشد. اعتبار تحقیق من نیز زیر سوال رفت.

از سال 1993، مسلماً من بیش از هر دانشگاه دیگری در جهان مقالات تحقیقاتی بیشتری در مورد اعتیاد به بازی های ویدیویی منتشر کرده ام. با این حال، فقط به این دلیل که تحقیقات من به طور مداوم تعداد کمی از افراد را که به نظر می رسد معتاد به بازی های ویدیویی هستند شناسایی کرده است، به این معنی نیست که من به هیچ وجه “ضد بازی های ویدئویی” هستم.

من سه فرزند دارم و همه آنها «پرده‌نگاران» کهن الگویی هستند که زمان زیادی را صرف بازی‌های ویدیویی می‌کنند. من مطمئناً این دیدگاه را دارم که نکات مثبت بازی های ویدیویی بسیار بیشتر از موارد منفی است. من مقالات زیادی نوشته ام که به مزایای بازی های ویدیویی از جمله مزایای آموزشی، مزایای سلامتی، مزایای درمانی، و فواید روانی حرکتی (مانند هماهنگی دست و چشم و افزایش زمان واکنش) اشاره کرده ام.

بنابراین وقتی نوبت به بازی های ویدیویی می رسد، والدین چه باید بکنند؟ برای شروع والدین باید بفهمند که فرزندانشان واقعاً چه بازی های ویدیویی انجام می دهند! همه بازی‌های ویدیویی اکنون دارای سیستم رتبه‌بندی PEGI (اطلاعات بازی پان اروپایی) هستند که نه تنها دارای رده‌بندی سنی خاص است، بلکه محتوای بازی خاصی نیز دارد (مانند اینکه آیا بازی ویدیویی دارای جنسیت، خشونت، ترس، فحش دادن، قمار، تبعیض و غیره است یا خیر. .). والدین ممکن است متوجه شوند که برخی از بازی های ویدیویی حاوی مطالبی هستند که ترجیح می دهند فرزندانشان در معرض آن قرار نگیرند.

اگر والدین نسبت به محتوای بازی‌ها اعتراض دارند، باید بحث را با فرزندان خود در این مورد تسهیل کنند و در صورت لزوم، چند قانون داشته باشند. به عنوان مثال، والدین باید: (1) کمک کنند تا بازی‌های مناسبی را انتخاب کنند که همچنان برای کودکانشان سرگرم کننده باشد، (ب) در مورد محتوای بازی‌ها صحبت کنند تا کودکان تفاوت بین باورهای ساختگی و واقعیت را درک کنند، (iii) دلسرد شوند. انجام بازی های انفرادی برای مدت طولانی، (iv) توصیه هایی را در مورد خطرات احتمالی که توسط سازندگان بازی های ویدیویی بیان شده است، دنبال کنید، و (v) اطمینان حاصل کنید که کودکان در اوقات فراغت خود علاوه بر بازی های ویدیویی، فعالیت های زیادی برای انجام دادن دارند.

لازم به یادآوری است که بازی ویدیویی تنها یکی از بسیاری از فعالیت هایی است که کودک می تواند در کنار فعالیت های ورزشی، باشگاه های مدرسه، مطالعه، تماشای تلویزیون و معاشرت با دوستان خود انجام دهد. همه اینها می توانند به یک رژیم غذایی تفریحی متعادل کمک کنند. اما چه زمانی مشکل ساز می شود؟ بیشترین سوالی که یک والدین می خواهند به آن پاسخ دهند این است که “چقدر بازی ویدیویی زیاد است؟” برای کمک به پاسخ به این سوال، یک چک لیست ساده ابداع کردم. این طراحی شده است تا بررسی کند که آیا بازی ویدیویی کودک از کنترل خارج شده است یا خیر. این سوالات ساده را از خود بپرسید. آیا فرزند شما:

• تقریبا هر روز بازی های ویدیویی انجام دهید؟
• آیا اغلب برای مدت طولانی (بیش از سه تا چهار ساعت در یک زمان) بازی های ویدیویی انجام می دهید؟
• بازی های ویدیویی را برای هیجان یا “وزوز” انجام دهید؟
• اگر نتوانند بازی های ویدیویی انجام دهند بی قرار، تحریک پذیر و بد خلق می شوند؟
• فعالیت های اجتماعی و ورزشی را فدای انجام بازی های ویدیویی کنیم؟
• به جای انجام تکالیف خود بازی های ویدیویی انجام دهید؟
• سعی کنید بازی های ویدیویی آنها را کاهش دهید اما نمی توانید؟

اگر پاسخ به بیش از چهار مورد از این سؤالات “بله” است، ممکن است کودک شما بیش از حد بازی کند و شما باید فعالیت های دیگری را برای جایگزینی بازی ویدیویی تقویت کنید. خوشبختانه، تعداد بسیار کمی از کودکان واقعاً به بازی‌های ویدیویی معتاد هستند، اما به عنوان والدینی مسئول، وظیفه ما نظارت بر بازی‌های ویدیویی آنهاست و اکنون بازی‌های زیادی وجود دارد که می‌توانیم آنها را نیز انجام دهیم. من مطمئن هستم که بسیاری از آنها در جوراب های کریسمس امسال خواهند بود.