مطالعه ملی نشان می‌دهد که بسیاری از کودکان با علائم آسیب‌های مغزی و ضربه‌های مغزی معاینات حیاتی را از دست می‌دهند

یک مطالعه ملی جدید نشان می‌دهد که تقریباً یک چهارم کودکان آمریکایی با علائم آسیب مغزی یا ضربه مغزی از نظر این وضعیت بررسی نمی‌شوند، به‌ویژه کودکان کوچک‌تر احتمالا نادیده گرفته می‌شوند.

این تحقیق که در مجله منتشر شده است آسیب مغزیهمچنین نشان می دهد که کودکانی که علائم یا تشخیص آسیب مغزی یا ضربه مغزی دارند، بیشتر از سایر نوجوانان دارای علائم افسردگی هستند. همچنین دوست یابی برای آنها دشوارتر بود.

پریانکا رامولو، محقق ارشد که پس از متحمل شدن ضربه مغزی در یک تصادف رانندگی در سن 15 سالگی، به این موضوع علاقه مند شد، می گوید: بررسی های معمول به این کودکان کمک می کند که مراقبت های مورد نیاز خود را دریافت کنند.

او این تحقیق را در دوران دبیرستان در مریلند انجام داد و اکنون در دانشگاه دوک در حال تحصیل در رشته علوم اعصاب است.

رامولو می‌گوید: “آسیب‌های سر ناشی از ورزش، تصادفات رانندگی، افتادن و سایر انواع ضربه‌های وارده به سر در کودکان می‌تواند جدی‌تر از بزرگسالان باشد، زیرا مغز آنها هنوز در حال رشد است.”

«کار قبلی نشان داده است که علائمی مانند خستگی، سردرد و مشکلات حافظه و تمرکز می‌تواند سال‌ها ادامه داشته باشد، بر تحصیل تأثیر بگذارد و خطر خودآزاری و خودکشی را در یک جوان افزایش دهد.

با این حال، بیشتر این تحقیقات روی بزرگسالان یا کودکانی که در کلینیک‌ها تحت درمان هستند، بوده است و اطلاعات کافی در مورد تأثیر ضربه‌های مغزی و آسیب‌های مغزی بر جوانان در جمعیت عمومی وجود ندارد.»

برای پرداختن به این موضوع، رامولو، همراه با دکتر وارشینی واراداراج، از دانشگاه جان هاپکینز در بالتیمور و دکتر سمیر بلاگاجه، از دانشگاه اموری در آتلانتا، داده‌های مربوط به 4269 کودک 5 تا 17 ساله را تجزیه و تحلیل کردند که والدین آنها (یا بزرگسالان مسئول دیگر) در آن شرکت داشتند. در بررسی مصاحبه ملی سلامت 2020 (NHIS)، یک مطالعه نماینده ملی.

از والدین پرسیده شد که آیا کودک در اثر ضربه یا ضربه به سر، علائم آسیب مغزی یا ضربه مغزی داشته است یا خیر. علائم بالقوه به این صورت فهرست شد: ناک اوت شدن یا از دست دادن هوشیاری. گیج شدن یا با شکافی در حافظه باقی مانده است. سردرد، استفراغ، تاری دید یا تغییر در خلق و خو یا رفتار.

همچنین از آنها پرسیده شد که آیا کودک تا به حال برای ضربه مغزی یا آسیب مغزی بررسی شده است و آیا این منجر به تشخیص آن شده است.

حدود 8.7٪ از کودکان علائم ضربه مغزی یا آسیب مغزی داشتند و 5.3٪ به طور رسمی تشخیص داده شده بودند.

برون یابی نتایج به همه کودکان ایالات متحده در سنین 5 تا 17 سال نشان می دهد که 4.6 میلیون نفر علائم و 2.6 میلیون در سال 2020 تشخیص داده اند.

علاوه بر این، حدود 23 درصد از کودکان دارای علائم برای ضربه مغزی یا آسیب مغزی (معادل حدود یک میلیون نفر در سطح کشور) بررسی نشده بودند، و کودکان کوچکتر احتمال بیشتری داشت که از دست داده باشند.

این نظرسنجی همچنین حاوی سؤالاتی در مورد رفاه روانی و اجتماعی فعلی کودک بود.

احتمال بروز علائم افسردگی در افرادی که علائم یا تشخیص ضربه مغزی یا آسیب مغزی داشتند، 60 درصد و احتمال اضطراب دو برابر بیشتر از افراد بدون علائم یا تشخیص بود.

آنها همچنین احتمال بیشتری داشت که برای کمک به تمرکز خود دارو مصرف کنند (70٪ شانس بالاتر)، سلامت روان، رفتار یا احساسات و احتمال بیشتری داشت که مشاوره داشته باشند (50٪ شانس بالاتر).

رامولو می‌گوید: «ما دریافتیم که بیش از یک چهارم (26 درصد) از کسانی که اضطراب یا علائم افسردگی داشتند، درمان یا دارو دریافت می‌کردند. اگر مشکلات سلامت روان کمتر درمان شوند، این می تواند خطر خودآزاری و خودکشی را افزایش دهد.»

کودکانی که علائم و/یا تشخیص ضربه مغزی یا آسیب مغزی داشتند نیز دوست‌یابی سخت‌تر بود (57٪ شانس بالاتر).

به گفته محققان، در حالی که این مطالعه نتوانست علت را ثابت کند، نتایج نشان می دهد که ضربه مغزی خطر ابتلا به مشکلات روانی، اجتماعی و رفتاری را در کودکان افزایش می دهد.

محدودیت های این مطالعه شامل فقدان اطلاعات در مورد زمان وقوع ضربه به سر و شدت آسیب مغزی است. علاوه بر این، مشخص نیست که آیا مشکلات سلامت روان مختص ضربه‌های سر بوده یا پس از آسیب‌ها و بیماری‌های دیگر رخ داده است.

نویسندگان به این نتیجه رسیدند که نیاز فوری به بررسی ضربه مغزی و آسیب مغزی همه کودکان پس از ضربه به سر وجود دارد.

رامولو توضیح می‌دهد: «ارزیابی روتین کودکانی که ضربه‌ای به سرشان وارد شده است، برای دریافت درمان‌ها و مراقبت‌های مورد نیاز، اعم از داروها، مشاوره سلامت روان یا کمک برای دوست‌یابی، حیاتی است.»

“شناسایی ضربه مغزی یا آسیب مغزی نیز گام مهمی در پیشگیری از ضربه دوم سر است که می تواند جدی تر باشد و بهبودی بیشتری طول بکشد.”