مطالعه موش ها نشان می دهد که حرکت سلول های ایمنی در زنان مسن بدتر است

طبق یک مطالعه جدید، موش‌های ماده مسن‌تر دارای سلول‌های ایمنی بیشتری بودند که به مناطقی از بدن وارد می‌شدند که نباید داشته باشند، که نشان می‌دهد تفاوت‌های جنسی به التهاب مرتبط با افزایش سن کمک می‌کند، که باید در تحقیقات آینده مورد توجه قرار گیرد.

در مقاله ای که در مجله زیست شناسی لکوسیت امروز، تیمی از محققان به سرپرستی دکتر میریام چیمن از دانشگاه بیرمنگام دریافتند که سن به طور قابل توجهی تعداد سلول‌های ایمنی ورودی به کیسه‌ای که اندام‌های اصلی (حفره صفاقی) را در موش‌های ماده نگه می‌دارد، در مقایسه با موش‌های جوان یا مسن‌تر افزایش می‌دهد. موش های نر

این یافته ها از مطالعات قبلی حمایت می کند که نشان می دهد سیستم ایمنی در زنان با افزایش سن در مقایسه با مردان با سرعت بیشتری کاهش می یابد. نکته مهم این است که این اولین نمونه از تفاوت التهاب (التهاب) مرتبط با افزایش سن در مدل های سالم است.

دکتر آصف اقبال، دانشیار بیولوژی التهاب در انستیتوی علوم قلب و عروق در دانشگاه بیرمنگام، توضیح داد: «این یک مطالعه منحصر به فرد است که برای اولین بار تفاوت واضحی در رابطه جنسی در نحوه تأثیر سن بر سلول های ایمنی پیدا کرده است. مطالعه ما روی موش‌ها نشان می‌دهد که سن عاملی است که باید در کنار جنسیت بیولوژیکی هنگام تحقیق در مورد التهاب در نظر گرفته شود، و تحقیقات آینده باید این تفاوت‌ها را هنگام بررسی درمان‌های جدید که حول محور کاهش التهاب است، بررسی کنند.

درمان های پیشگیرانه مورد نیاز است

این یافته ها همچنین شواهدی را تأیید می کند که برخی از بیماری های مرتبط با التهاب، مانند آرتریت روماتوئید، بیشتر زنان را تحت تأثیر قرار می دهند.

در زنان مسن، تیم دریافت که تعداد سلول‌های ایمنی خاص (مانند سلول‌های B تولیدکننده آنتی‌بادی) که از رگ‌های خونی خارج می‌شوند و وارد حفره صفاقی می‌شوند و همچنین مقدار عوامل پیش‌التهابی (مانند سیتوکین‌ها، کموکاین‌ها) افزایش یافته است. ) در داخل حفره. علاوه بر این، محققان متوجه کاهش یکپارچگی رگ‌های خونی اطراف حفره در موش‌های ماده مسن‌تر شدند که امکان نشت رنگ‌ها/مایع فلورسنت را به داخل حفره فراهم می‌کند. این تیم خاطرنشان کرد که افزایش سطوح التهاب مرتبط با افزایش سن در حفره ممکن است دلیل نشت رگ‌ها باشد و می‌تواند هدفی برای درمان‌های آینده باشد.

دکتر هلن مک‌گتتریک، خواننده التهاب و زیست‌شناسی عروقی در مؤسسه التهاب و پیری در دانشگاه بیرمنگام، خاطرنشان کرد: «اگرچه مقاله ما علت دقیق تفاوت‌های مرتبط با جنسیت در زوال سیستم ایمنی را شناسایی نمی‌کند، به احتمال زیاد که تفاوت در هورمون‌ها بین جنس‌ها و تغییرات این هورمون‌ها در دوران یائسگی در زنان نقش دارد.

این یافته‌ها پس از تایید در مطالعات انسانی، نیاز آشکار به درمان‌های پیشگیرانه شخصی‌سازی شده را نشان می‌دهد که بر اساس جنسیت متفاوت هستند تا از بدن ما با افزایش سن محافظت کنند. با توجه به اینکه التهاب در ریشه بسیاری از بیماری‌های مرتبط با افزایش سن ما قرار دارد، درمان‌های پیشگیرانه می‌توانند از بدن ما در برابر افزایش سن محافظت کنند. همه چیز از بیماری‌های روماتوئید گرفته تا بیماری‌های قلبی عروقی به طور فزاینده‌ای در حال آزمایش هستند. با این حال، ما به وضوح نشان داده‌ایم که بعد جنسی هر درمان آینده باید در مراحل اولیه تحقیقات در نظر گرفته شود تا اطمینان حاصل شود که عوامل موفق به مزایای بالینی برای بیماران ترجمه می‌شوند.

تیم تحقیقاتی پشت این مطالعه قبلاً کارهایی را منتشر کرده بود که نشان می‌داد تجویز پیشگیرانه یک پپتید (پروتئین کوچک) به نام PEPITEM می‌تواند پاسخ التهابی سطح پایین ناشی از چاقی را با تعدیل قاچاق سلول‌های ایمنی در سراسر بدن کاهش دهد. دانشگاه بیرمنگام اینترپرایز درخواست های ثبت اختراع را در مورد ترکیبات PEPITEM و کاربردهای درمانی ثبت کرده است.