مطالعه نشان می دهد بدتر شدن سندرم متابولیک خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد

تحقیقات جدید نشان می دهد که افراد مبتلا به سندرم متابولیک پایدار و بدتر – که شامل شرایطی مانند فشار خون بالا، قند خون بالا، چربی اضافی شکم و کلسترول غیرطبیعی است – با خطر ابتلا به انواع مختلف سرطان روبرو هستند. این یافته‌ها در مقاله‌ای با عنوان «ارتباط سندرم متابولیک الگوهای مسیر با خطر ابتلا به انواع سرطان‌ها را امتیاز می‌دهد» منتشر شده است. سرطان.

در این مطالعه، 44115 بزرگسال در چین با میانگین سنی 49 سال بر اساس روند از سال 2006 (زمان اولین معاینه فیزیکی) تا سال 2010 در چهار مسیر مختلف طبقه بندی شدند: 10.56٪ الگوی کم ثباتی را نشان دادند و متابولیسم پایین را حفظ کردند. نمرات سندرم؛ 40.84% ​​الگوی متوسط ​​به پایین را نشان دادند و نمرات سندرم متابولیک متوسط ​​تا پایین را حفظ کردند. 41.46% الگوی متوسط ​​به بالا را نشان دادند و به طور مداوم نمرات سندرم متابولیک متوسط ​​تا بالا را حفظ کردند. و 7.14٪ الگوی افزایش-افزاینده ای را نشان دادند که در آن نمرات سندرم متابولیک در ابتدا با گذشت زمان افزایش یافت.

در طول دوره پیگیری 2010-2021، با میانگین پیگیری 9.4 سال، 2271 مورد تشخیص سرطان در میان شرکت کنندگان وجود داشت. در مقایسه با شرکت‌کنندگانی که الگوی مسیر کم‌ثباتی داشتند، افرادی که دارای الگوی مسیر حرکتی افزایش‌یافته بودند، خطر ابتلا به سرطان، سرطان سینه، آندومتر، 1.3-، 2.1-، 3.3-، 4.5-، 2.5- و 1.6 برابر بیشتر بود. سرطان، سرطان کلیه، سرطان کولورکتال و سرطان کبد به ترتیب.

حتی زمانی که گروه‌های الگوی مسیر کم‌ثبات، متوسط، کم و متوسط ​​بالا با هم ترکیب شدند، گروه الگوی مسیر با افزایش-افزایش ریسک بالاتری برای ابتلا به انواع سرطان داشتند.

همچنین، شرکت‌کنندگانی که نمرات سندرم متابولیک دائماً بالا و التهاب مزمن همزمان داشتند، بالاترین خطر ابتلا به سرطان سینه، آندومتر، کولون و کبد را داشتند، در حالی که خطر سرطان کلیه عمدتاً در میان شرکت‌کنندگان با نمرات بالا و بدون التهاب مزمن مشاهده شد.

هان پینگ شی، نویسنده ارشد، MD، Ph.D. از دانشگاه پزشکی کپیتال در پکن، می گوید: «این تحقیق نشان می دهد که مدیریت فعال و مستمر سندرم متابولیک ممکن است به عنوان یک استراتژی ضروری در پیشگیری از سرطان عمل کند.

“مطالعه ما می تواند تحقیقات آینده را در مورد مکانیسم های بیولوژیکی مرتبط با سندرم متابولیک به سرطان، که به طور بالقوه منجر به درمان های هدفمند یا استراتژی های پیشگیرانه می شود، راهنمایی کند. ارزیابی رسمی این مداخلات برای تعیین اینکه آیا آنها قادر به تعدیل خطر سرطان هستند مورد نیاز است.”