با گذشت زمان، مذاکرات توافق همه گیر با اختلاف نظر است

دور نهایی مذاکرات در مورد یک توافق مهم همه‌گیر این هفته با آخرین فشار دیوانه‌کننده‌ای روبرو می‌شود، و کشورها همچنان در جهت‌های مختلف در مورد چگونگی رسیدگی به بحران‌های بهداشت جهانی آینده حرکت می‌کنند.

آخرین هفته مذاکرات تا پنجشنبه ادامه دارد و کشورهایی که در تلاش برای دستیابی به توافقی هستند تا مطمئن شوند که جهان برای مقابله با همه‌گیری بعدی آماده است – یا بهتر است قبل از اینکه اتفاق بیفتد، آن را متوقف کنند.

کشورهایی که تحت تاثیر کووید-19 که اقتصادها را تکه تکه کرد، جوامع را واژگون کرد، سیستم های بهداشتی را فلج کرد و میلیون ها نفر را کشت، در دسامبر 2021 تصمیم گرفتند چارچوبی از تعهدات الزام آور ایجاد کنند تا از تکرار چنین آسیب هایی جلوگیری کنند.

اما از آنجایی که مذاکرات دو ساله به بحران نزدیک می شود، اختلافات عمده در مورد اینکه کشورها تا چه حد آماده هستند باقی می ماند.

نهمین و آخرین دور مذاکرات در 18 مارس آغاز شد و مذاکرات روزانه تا اواخر عصر ادامه داشت.

مهر و موم کردن یک معامله مستلزم برخی معاملات جدی اسب خواهد بود – اما لحظه پیشرفت همچنان گریزان است.

دیپلمات ها اصرار دارند که همچنان مشتاق انعقاد توافق هستند، اما اتحادهای مختلف هنوز از هم فاصله دارند.

تدروس آدهانوم گبریسوس، رئیس سازمان جهانی بهداشت، بارها به کشورها هشدار داده است که “همه باید چیزی بدهند، وگرنه هیچکس چیزی دریافت نخواهد کرد.”

برای بشریت حیاتی است

کشورهای اروپایی – که رهبری خواستار یک معاهده همه گیر هستند – خواهان سرمایه گذاری بیشتر برای پیشگیری از بیماری همه گیر هستند، در حالی که کشورهای آفریقایی به دانش و منابع مالی برای انجام این کار، بعلاوه دسترسی مناسب به “اقدامات ضد همه گیری” مانند واکسن ها و درمان ها می خواهند.

ایالات متحده می‌خواهد اطمینان حاصل کند که همه کشورها داده‌ها و نمونه‌های شیوع بیماری‌های در حال ظهور را به‌سرعت و شفاف به اشتراک می‌گذارند، در حالی که کشورهای در حال توسعه برای جلوگیری از عقب ماندن آن‌ها تلاش می‌کنند تا تضمینی برابری کنند.

بر اساس این نقشه راه، یک توافق نهایی در مورد آمادگی، پیشگیری و پاسخ به بیماری همه گیر در 27 می تا 1 ژوئن مجمع جهانی بهداشت 194 کشور عضو WHO به تصویب خواهد رسید.

اما در محافل دیپلماتیک این حس وجود دارد که کشورهای در حال توسعه از جسارت غرب خسته شده‌اند و ممکن است برای عبور از این خط به مذاکرات اضافی در ماه آوریل نیاز باشد.

تدروس در دور نهایی مذاکرات گفت: «همه ما می دانیم که هنوز مناطق مهمی وجود دارد که هنوز در آن به اجماع دست یابید.

“شما در مورد آنچه می خواهید به آن دست یابید توافق دارید… اکنون باید در مورد چگونگی دستیابی به این اهداف توافق کنید.

او هشدار داد: «این برای بشریت بسیار مهم است که انجام دهید.

ما نمی توانیم اجازه دهیم چرخه وحشت و غفلت تکرار شود.»

زمانی برای “مرغ بیرون رفتن” نیست

موضوعات اصلی هنوز هم شامل دسترسی به پاتوژن های نوظهور، پیشگیری و نظارت بهتر از شیوع بیماری، تامین مالی قابل اعتماد و انتقال فناوری به کشورهای فقیرتر است.

این مذاکرات توسط یک هیئت مذاکره کننده بین دولتی به ریاست رولاند دریس از هلند و پریشس ماتسوسو از آفریقای جنوبی انجام می شود.

دریس در افتتاح دور نهایی مذاکرات گفت که اکنون بسیاری از کشورها فکر می کنند دستیابی به توافق “دشوار” است و این پیش نویس “در واقع آن چیزی نیست که ما دوست داریم”.

او توضیح داد: «همه شما این را گفتید»، اما «اینطوری کار می‌کند… وقت آن است که سازش پیدا کنیم».

ماتسوسو به اختصار این را بیان کرد: “حالا نمی توانی جوجه کشی کنی.”

موفقیت یا شکست در همه‌گیری بعدی ممکن است به شدت به تولید واکسن‌ها، آزمایش‌ها و درمان‌های لازم توسط صنعت داروسازی بستگی داشته باشد – و مهم‌تر از همه، نحوه توزیع آنها.

توماس کوئنی، مدیرکل فدراسیون بین‌المللی تولیدکنندگان و انجمن‌های دارویی، گفت: اگر شرکت‌ها قوی‌تر شوند، هرگونه توافقی «بی‌معنی» خواهد بود.

او به خبرگزاری فرانسه گفت: «این فقط در صورتی کار می‌کند که داوطلبانه و بر اساس شرایط مورد توافق طرفین باشد.

رئیس IFPMA گفت که انتقال فناوری داوطلبانه بی‌سابقه‌ای در طول کووید وجود داشته است و “اگر این به روش اشتباه ایجاد شود، می‌ترسم دفعه بعد موانع و مشوق‌های بزرگی ایجاد کند.”

“کمترین مخرج مشترک”

سازمان‌های غیردولتی نگرانی‌های عمده‌ای در مورد مسیر متن توافق دارند.

KM Gopakumar، محقق ارشد شبکه جهان سوم، حدس زد که در ازای تعهدات الزام آور در مورد اشتراک گذاری پاتوژن ها، کشورهای در حال توسعه خواستار پیشنهادهای الزام آور “برای به اشتراک گذاشتن مزایای ناشی از این عوامل بیماری زا: واکسن، تشخیص”.

او گفت که “حاشیه سیستماتیک مفاد مربوط به سهام در ابزار همه گیر” وجود داشته است.

او گفت عباراتی مانند “احزاب باید تبلیغ کنند” به این معنی است که “هیچ چیز مشخص نیست”.

راشل کراکت از ابتکار داروها برای بیماری های نادیده گرفته شده گفت خطر یک معامله عجولانه وجود دارد که “می تواند ما را با کمترین وجه مشترک باقی بگذارد”.

در نهایت، شخصیت‌های ارشد سازمان جهانی بهداشت تلاش کرده‌اند به کشورها یادآوری کنند که چرا کشورها در وهله اول خواستار یک معاهده بودند.

مایکل رایان، مدیر امور اضطراری سازمان جهانی بهداشت گفت که این توافق نویدی برای نسل های آینده خواهد بود.

او پنجشنبه گفت: «نتیجه واقعا مهم است.

“این یک سند قدیمی غبارآلود نیست که در یک قفسه در جایی بنشیند. این معاهده زندگی را نجات خواهد داد.”

© 2024 AFP