شباهت های سیناپسی تمرکز بر مدل های مرد را به چالش می کشد

مطالعه جدید شباهت های قابل توجهی را در ناهنجاری های سیناپسی و الگوهای رفتاری بین مدل های موش نر و ماده مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) نشان می دهد. این مطالعه تمرکز سنتی بر روی افراد مرد در تحقیقات ASD را به چالش می کشد و اهمیت حیاتی گنجاندن هر دو جنس در تحقیقات را برجسته می کند.

این یافته به یک تغییر اساسی در رویکرد جامعه علمی برای درک و پرداختن به ASD تاکید می کند و بر ضرورت در نظر گرفتن مردان و زنان برای درک همه جانبه پیچیدگی های این اختلال تاکید می کند.

تحقیقات اختلال طیف اوتیسم (ASD) عمدتاً بر روی افراد مرد متمرکز شده است که نشان دهنده نرخ شیوع 4:1 در مقایسه با زنان است. با این حال، مطالعات اخیر حاکی از دست کم گرفتن بالقوه ASD در زنان است.

در یک مطالعه جدید به رهبری پروفسور هیثام امل، دانشکده داروسازی-دانشکده پزشکی در دانشگاه عبری اورشلیم، تفاوت‌های سیناپسی و رفتاری جنسی در مدل‌های موش ASD مورد بررسی قرار گرفت و بینش‌های مهمی را در مورد این بیماری آشکار کرد.

یک مطالعه جدید، که در گزارش های علمی، موش های نر و ماده جوان را با جهش های خاص مرتبط با اوتیسم بررسی کرد و آنها را با موش های معمولی مقایسه کرد. آنها از دو مدل موش متفاوت با دو جهش مبتنی بر انسان استفاده کردند. هدف این بود که با بررسی پروتئین‌های خاصی در مغزشان بفهمیم که چگونه اتصالات مغزی آنها کار می‌کند. آنها همچنین با استفاده از روش رنگ آمیزی خاص (گلژی) بررسی کردند که چند ساختار ریز در سلول های مغز وجود دارد.

نتایج نشان داد که موش‌های نر و ماده دارای این جهش‌ها اشتراکات زیادی دارند. همه آنها در مقایسه با موش های معمولی افت عمده ای در تراکم ستون فقرات و سطوح GAD1، NR1، VGAT و Syp (پروتئین های سیگنال دهنده عصبی) نشان دادند. این نشان می دهد که ارتباطات مغزی آنها به درستی توسعه نیافته است. جالب اینجاست که این مسائل در ارتباطات مغزی هم در موش‌های نر و هم در موش‌های ماده مشابه بود و با نحوه رفتار آنها در آزمایش‌هایی که جامعه‌پذیری را اندازه‌گیری می‌کنند، مطابقت داشت. آنها همچنین دریافتند که نقایص رفتار اجتماعی در هر دو جنس مشابه است.

پروفسور هیثام امل، دانشگاه عبری گفت: “مطالعه ما بر نیاز به در نظر گرفتن هر دو جنس در تحقیقات ASD تاکید می کند. شباهت های مشاهده شده در تغییرات سیناپسی بین موش های نر و ماده ASD تمرکز سنتی بر نرها را به چالش می کشد و جامعه علمی را ترغیب می کند تا رویکرد خود را گسترش دهد. و زنان را در مطالعات ASD قرار دهید.”

این اکتشافات پیامدهای مهمی برای درک جنبه های رشد عصبی ASD دارند. آنها بر این نکته تأکید می‌کنند که چگونه تغییرات سیناپسی و رفتاری در موش‌های نر و ماده ASD همسو می‌شوند و بر نیاز به مطالعه زنان در کنار مردان در تحقیقات ASD تأکید می‌کنند. این مطالعه به تغییر اساسی در تحقیقات ASD تاکید می کند و اهمیت در نظر گرفتن هر دو جنس را برای درک کامل و پرداختن به پیچیدگی های اختلال طیف اوتیسم برجسته می کند.

این نشان‌دهنده پیشرفتی حیاتی در کشف پیچیدگی‌های ASD است، که نقطه عطف قابل توجهی را در درک شرایط فراتر از رویکرد معمولی متمرکز بر مرد نشان می‌دهد.

در سطح جهانی، بودجه قابل توجهی به تحقیقات اوتیسم اختصاص داده می شود که تخمین ها به میلیاردها دلار در سال می رسد. با این حال، از نظر تاریخی، بخش قابل توجهی از این بودجه عمدتاً به سمت مطالعه اوتیسم در پسران بوده است که نشان دهنده شیوع بالاتر در مردان است. مطالعات نشان می دهد که عدم تعادل قابل توجهی در تخصیص تحقیقات وجود دارد و منابع کمتری به طور خاص به درک و رسیدگی به اوتیسم در دختران اختصاص داده شده است.

تلاش برای پر کردن این شکاف و تخصیص منابع بیشتر برای درک تظاهرات و نیازهای منحصر به فرد دختران در طیف اوتیسم باید در پیشبرد تحقیقات و حمایت جامع اوتیسم بسیار مهم شناخته شود.