تیم تحقیقاتی کشف می کند که یک پروتئین دارای یک اثر غیرمنتظره ویروسی است

یک تیم تحقیقاتی از موسسه Paul-Ehrlich به بینش های مهمی در مورد نقش پروتئین متصل شونده به گوانیلات انسانی 1 (GBP1) در عفونت ویروس هپاتیت C دست یافته است. نتایج آن‌ها نشان می‌دهد که GBP1 یک عملکرد ناشناخته قبلی، که یک عامل پروویروسی است، در طول چرخه زندگی HCV انجام می‌دهد.

برخلاف تصورات قبلی، پروتئین عفونت را مهار نمی کند، بلکه آن را ترویج می کند. GBP1 با درمان با اینترفرون القا می شود. بنابراین این تحقیق که در پاتوژن های PLOS، نشان می دهد که درمان های مبتنی بر اینترفرون باید حالت های مختلف عمل عوامل تنظیم کننده ایمنی را در نظر بگیرند.

ویروس هپاتیت C (HCV) یک ویروس RNA از خانواده Flaviviridae است که می تواند باعث بیماری مزمن کبدی شود و تقریباً 58 میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار دهد. هیچ واکسنی علیه HCV در دسترس نیست.

یکی از نتایج عفونت HCV این است که سیستم ایمنی اینترفرون های نوع I و III (IFNs) تولید می کند. اینترفرون‌ها متعاقباً فعالیت‌های ضد ویروسی و تنظیم‌کننده ایمنی را واسطه می‌کنند. IFN ها مولکول های خاصی مانند پروتئین های اتصال به گوانیلات (GBPs) را القا می کنند که شامل GBP1 نیز می شود. گزارش های مختلفی وجود دارد که اثر ضد ویروسی GBP های القایی با IFN را بر روی ویروس های مختلف توصیف می کند.

محققان به سرپرستی دکتر دانیلا بندر در گروه کاری پروفسور ابرهارد هیلد، رئیس بخش ویروس شناسی در موسسه پل ارلیخ، در آخرین کار خود به نقش GBP1 در عفونت HCV پرداختند.

محققان تعدادی آزمایش را در مطالعات خود انجام دادند، از جمله PCR کمی (واکنش زنجیره ای پلیمراز)، آنالیز وسترن بلات، میکروسکوپ اسکن لیزری کانفوکال (CLSM)، میکروسکوپ STED با وضوح بالا (تخلیه انتشار تحریک شده) و همچنین ویروس. تیتراسیون و سنجش ژن گزارشگر این تیم مشاهده کردند که HCV باعث بیان GBP1 – خواندن ژن‌ها – می‌شود.

علاوه بر این، تیم تحقیقاتی دریافتند که برخلاف تصورات قبلی، افزایش تشکیل GBP1 به نفع تکثیر ویروسی و آزادسازی HCV است. با استفاده از تجزیه و تحلیل CLSM و STED، محققان کشف کردند که GBP1، همراه با هسته پروتئین ساختاری ویروسی HCV، در نزدیکی هسته در شبکه ای از غشاها و قطرات چربی یافت می شود.

کل ساختار بخشی از یک شبکه غشایی است که یک ویژگی معمولی سلول های آلوده به HCV است. GBP1، همراه با هسته HCV، در سطح قطرات چربی یافت می شود، جایی که عوامل دخیل در تشکیل ذرات HCV را متصل می کند. در نتیجه، GBP1 به مونتاژ ویروسی و انتشار ویروس های هپاتیت C کمک می کند.

این یافته های تحقیقاتی، درک تعامل بین HCV و عامل میزبان انسانی GBP1 را روشن می کند. آنها به طور بالقوه می توانند به رویکردهای درمانی جدید برای درمان عفونت های HCV منجر شوند که به طور خاص در تعاملات بین GBP1 و ویروس دخالت می کنند. این یافته ها باید به ویژه در استفاده از درمان های مبتنی بر اینترفرون مورد توجه قرار گیرد.

ارائه شده توسط موسسه Paul Ehrlich – موسسه فدرال واکسن ها و داروهای زیست پزشکی