مطالعه بریتانیا و پرتغال قویاً نشان می دهد که “ابر حشرات” از حیوانات خانگی به صاحبان منتقل می شوند

تحقیقات جدید ارائه شده در کنگره جهانی ESCMID (ECCMID سابق) در بارسلون اسپانیا (27 تا 30 آوریل) نشان می دهد که سگ ها و گربه های خانگی نقش مهمی در گسترش باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک دارند.

این مطالعه شواهدی مبنی بر انتقال باکتری‌های مقاوم به چند دارو بین گربه‌ها و سگ‌های بیمار و صاحبان سالم آنها در پرتغال و بریتانیا پیدا کرده است که این نگرانی را ایجاد می‌کند که حیوانات خانگی می‌توانند به عنوان مخزن مقاومت عمل کنند و بنابراین به گسترش مقاومت در برابر داروهای حیاتی کمک کنند.

مقاومت آنتی بیوتیکی در سرتاسر جهان به سطوح خطرناکی رسیده است. عفونت‌های مقاوم به دارو سالانه جان بیش از 1.2 میلیون نفر را در سراسر جهان می‌گیرند و پیش‌بینی می‌شود این رقم تا سال 2050 به 10 میلیون نفر افزایش یابد، سازمان جهانی بهداشت مقاومت آنتی‌بیوتیکی را به عنوان یکی از بزرگترین تهدیدات بهداشت عمومی طبقه‌بندی می‌کند. مواجهه با بشریت

محقق ارشد می گوید: «تحقیقات اخیر نشان می دهد که انتقال باکتری های مقاوم به ضد میکروبی (AMR) بین انسان و حیوانات، از جمله حیوانات خانگی، در حفظ سطح مقاومت بسیار مهم است و این باور سنتی را که انسان ها حامل اصلی باکتری AMR در جامعه هستند، به چالش می کشد. جولیانا منزز، از آزمایشگاه مقاومت آنتی بیوتیکی در مرکز تحقیقات بین رشته ای در سلامت حیوانات، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه لیسبون.

“درک و رسیدگی به انتقال باکتری AMR از حیوانات خانگی به انسان برای مبارزه موثر با مقاومت ضد میکروبی در جمعیت انسان و حیوان ضروری است.”

منزز و همکارانش نمونه‌های مدفوع و ادرار و سواب‌های پوست سگ‌ها و گربه‌ها و صاحبان آن‌ها را برای انتروباکترال‌ها (خانواده بزرگی از باکتری‌ها شامل E. coli و کلبسیلا پنومونیه) که به آنتی‌بیوتیک‌های رایج مقاوم هستند، آزمایش کردند.

آنها بر روی باکتری‌های مقاوم به سفالوسپورین‌های نسل سوم (که برای درمان طیف وسیعی از بیماری‌ها از جمله مننژیت، ذات‌الریه و سپسیس استفاده می‌شوند، از جمله مهم‌ترین آنتی‌بیوتیک‌ها برای پزشکی انسانی توسط سازمان بهداشت جهانی) و کارباپنم‌ها (بخشی از آخرین خط دفاعی زمانی که سایر آنتی بیوتیک ها شکست خورده باشند).

مطالعه طولی آینده نگر شامل پنج گربه، 38 سگ و 78 انسان از 43 خانواده در پرتغال و 22 سگ و 56 انسان از 22 خانواده در بریتانیا بود.

همه انسانها سالم بودند. همه حیوانات خانگی دارای عفونت پوست و بافت نرم (SSTI) یا عفونت دستگاه ادراری (UTI) بودند.

در پرتغال، یک سگ (1/43 حیوان خانگی، 2.3٪) توسط سویه اشرشیاکلی مقاوم به چند داروی OXA-181 کلنیزه شد. OXA-181 آنزیمی است که به کارباپنم ها مقاومت می کند.

سه گربه و 21 سگ (24/43 حیوان خانگی، 55.8٪) و 28 صاحب (28/78 صاحب، 35.9٪) انتروباکترال های تولید کننده ESBL/Amp-C را در خود جای دادند. اینها به سفالوسپورین های نسل سوم مقاوم هستند.

در پنج خانوار، یک خانه با گربه و چهار خانه با سگ، هر دو حیوان خانگی و صاحب، حامل باکتری های تولید کننده ESBL/AmpC بودند. تجزیه و تحلیل ژنتیکی نشان داد که سویه‌ها یکسان هستند و نشان می‌دهد که باکتری‌ها بین حیوان خانگی و مالک منتقل می‌شوند.

در یکی از این پنج خانوار، یک سگ و صاحب نیز دارای سویه مشابهی از کلبسیلا پنومونیه مقاوم به آنتی بیوتیک بودند.

در انگلستان، یک سگ (1/22 حیوان خانگی، 14.3٪) توسط دو سویه E. coli مقاوم به چند دارو که NDM-5 بتالاکتاماز تولید می کند کلنیزه شد. این E. coli به سفالوسپورین های نسل سوم، کارباپنم ها و چندین خانواده دیگر از آنتی بیوتیک ها مقاوم بودند.

انتروباکترال های تولید کننده ESBL/AmpC از هشت سگ (8/22 حیوان خانگی، 36.4٪) و سه صاحب (3/24 صاحب، 12.5٪) جدا شدند.

در دو خانواده، سگ و صاحب هر دو حامل همان باکتری های تولید کننده ESBL/AmpC بودند.

اثبات جهت انتقال ممکن نبود، با این حال، در سه خانه در پرتغال، زمان آزمایش‌های مثبت برای باکتری‌های مولد ESBL/AmpC قویاً نشان می‌دهد که حداقل در این موارد، باکتری‌ها در حال انتقال هستند. از حیوان خانگی (دو سگ و یک گربه) به انسان منتقل شده است.

منزز، دکتری. دانشجو، می‌گوید: «یافته‌های ما بر اهمیت گنجاندن خانواده‌های دارای حیوان خانگی در برنامه‌های ملی که سطوح مقاومت آنتی‌بیوتیکی را پایش می‌کنند، تأکید می‌کند.

“یادگیری بیشتر در مورد مقاومت در حیوانات خانگی به توسعه مداخلات آگاهانه و هدفمند برای محافظت از سلامت حیوانات و انسان کمک می کند.”

باکتری ها می توانند از طریق نوازش، لمس یا بوسیدن و از طریق دست زدن به مدفوع بین حیوانات خانگی و انسان منتقل شوند. برای جلوگیری از انتقال، محققان به مالکان توصیه می‌کنند که بهداشت را رعایت کنند، از جمله شستن دست‌های خود پس از نوازش سگ یا گربه و پس از دست زدن به زباله‌هایشان.

منزز می افزاید: «زمانی که حیوان خانگی شما حالش خوب نیست، در نظر بگیرید که او را در یک اتاق جدا کنید تا از گسترش باکتری ها در سراسر خانه جلوگیری کنید و اتاق های دیگر را به طور کامل تمیز کنید.

همه سگ ها و گربه ها با موفقیت برای عفونت های خود درمان شدند. صاحبان آن عفونت نداشتند و بنابراین نیازی به درمان نداشتند.

ارائه شده توسط انجمن میکروبیولوژی بالینی و بیماری های عفونی اروپا