مطالعه رویکردهای درمان کوکائین برای سیاهپوستان آمریکایی را مرور می کند

تیمی از محققان دانشگاه کنتاکی دریافته‌اند که هم رویکردهای فرهنگی متناسب و هم از نظر فرهنگی جهانی می‌توانند برای درمان کوکائین در سیاه‌پوستان آمریکایی مؤثر باشند.

دکتر دانل استیونز واتکینز، سرپرست دانشکده آموزش و پروفسور، و ویلیام استوپز، دکترای تخصصی، دکتر ویلیام آر ویلارد، استاد علوم رفتاری در کالج پزشکی با انتصابات مشترک در گروه های روانپزشکی و روانشناسی، هر دو محقق اصلی این مطالعه هستند.

مقاله ای با عنوان “بررسی سیستماتیک مداخلات درمان کوکائین برای سیاهپوستان آمریکایی” اخیراً در این مجله منتشر شده است. علم روانشناسی بالینی.

استیونز واتکینز گفت: «مشخص است که ایالات متحده و کنتاکی همچنان دارای تعداد بالای مرگ و میر ناشی از مصرف بیش از حد داروهای مخدر، هروئین و فنتانیل هستند. با این حال، یک اپیدمی کمتر شناخته شده از مرگ و میر ناشی از مصرف بیش از حد کوکائین در میان سیاه پوستان آمریکایی وجود دارد.

کوکائین پرمصرف ترین محرک غیرقانونی در سراسر کشور است. در حالی که سیاه‌پوستان و سفیدپوستان به میزان مشابهی از کوکائین استفاده می‌کنند، مرگ و میر ناشی از مصرف بیش از حد در میان سیاه‌پوستان آمریکایی بیش از دو برابر سفیدپوستان آمریکایی است. سیاه پوستان آمریکایی از سال 2010 تا 2013 با افزایش 8 درصدی به 26 درصد از سال 2013 تا 2018 رسیدند. در بازه زمانی مشابه برای سفیدپوستان آمریکایی، این افزایش تقریباً 4 درصد به 13 درصد بود.

چندین عامل اجتماعی فرهنگی و اقتصادی به طور نامتناسبی بر سیاه‌پوستان آمریکایی تأثیر می‌گذارند که به ما کمک می‌کنند تا این نابرابری را درک کنیم: افزایش نرخ کوکائین حاوی فنتانیل، استرس ناشی از نژاد، ناامنی‌های اقتصادی، سن بالاتر، بیماری‌های همراه سلامت، حبس نامتناسب و فقدان درمان با صلاحیت و کیفیت فرهنگی. استیونز واتکینز گفت.

استوپز گفت: “هیچ مداخله دارویی برای مصرف کوکائین تایید نشده است، اگرچه ما شاهد برخی از داروهای امیدوارکننده هستیم.” در حال حاضر، بهترین و عملی ترین رویکردها برای کاهش مرگ و میر در میان سیاهپوستان آمریکایی که کوکائین مصرف می کنند، درمان روانی یا رفتاری است.

تیم محققان می خواستند تحقیقات موجود در مورد اثربخشی مداخلات درمانی جهانی و فرهنگی متناسب با سیاه پوستان را درک کنند. پس از شناسایی و بررسی هزاران مقاله، محققان 30 مطالعه را برای تجزیه و تحلیل پیدا کردند که با معیارهای آنها مطابقت داشت.

استیونز-واتکینز گفت: «19 مطالعه اثربخشی رویکردهای درمانی فرهنگی جهانی برای مصرف کوکائین را در نمونه‌های بیش از 75 درصد از شرکت‌کنندگان سیاه‌پوست بررسی کردند. ما 11 مطالعه پیدا کردیم که از نظر فرهنگی با هویت، نیازها و ترجیحات برجسته شرکت کنندگان سیاه پوست برای درمان طراحی شده بود.

استوپز گفت: “مطالعاتی که ما بررسی کردیم از مداخلات مبتنی بر شواهد مانند درمان شناختی رفتاری (CBT)، مصاحبه انگیزشی (MI) و مدیریت احتمالی (CM) استفاده کردند. این رویکردها از جمله بهترین مداخلات رفتاری ما برای درمان اختلالات مصرف مواد هستند.” . “ما دریافتیم که CBT و CM موثر بودند، اما مداخلات MI یافته‌های متفاوتی داشتند.”

رویکردهای فرهنگی متناسب شامل مشاوران همتایان سیاه پوست، یک وعده غذایی سنتی و یک فیلم فرهنگی مرتبط در مورد عواقب مواد مخدر است. رویکردهای مبتنی بر ایمان، معنویت را در درمان ادغام کردند و کلیساهای سیاه را درگیر کردند. مداخله دیگر بر درمان از طریق دریچه مادری متمرکز بود.

برخی از مطالعات بررسی شده در این بخش نیز بر کاهش مصرف کوکائین و کاهش همزمان رفتارهای جنسی پرخطر به امید کاهش عفونت‌های مقاربتی، در درجه اول HIV، متمرکز شده‌اند.

استیونز واتکینز گفت: «مداخلاتی که به عوامل استرس زای فقر، بیکاری، مسکن ناپایدار، مراقبت از کودکان غیرقابل اعتماد و پویایی روابط ضعیف توجه می کرد به زنان سیاه پوست کمک کرد مصرف کوکائین خود را کاهش دهند. ما همچنین دریافتیم که رویکردهای فرهنگی متناسب، عوامل استرس‌زای نژادی را تأیید می‌کنند و عزت نفس و عزت جمعی را برای ارتقای بهبودی دارو ارتقا می‌دهند.»

استوپز می گوید: «مداخلاتی که مشوق هایی را برای پرهیز، شناسایی محرک های مواد مخدر، افزایش مهارت های مقابله ای و تشویق تغییرات در رفتارهای مرتبط با مواد مخدر ارائه می دهند، به طور کلی در کاهش مصرف کوکائین موثر هستند. ما به این نتیجه رسیدیم که برخی از رویکردهای درمانی جهانی مانند MI یا برنامه‌های 12 مرحله‌ای ممکن است کاربرد محدودتری در کاهش نابرابری‌های مربوط به سلامت نژادی مرتبط با کوکائین داشته باشند، اگر به‌طور خاص نیازهای شرکت‌کنندگان سیاه‌پوست را برطرف نکنند.

استیونز واتکینز گفت: “هدف ما از این مقاله شناسایی رویکردهای موثری است که می تواند در تحقیقات آینده استفاده شود و سیاه پوستان آمریکایی را در درمان کوکائین درگیر کنیم، مصرف کوکائین را کاهش دهیم و در نهایت رفاه جسمی، عاطفی و اجتماعی آنها را بهبود دهیم.”

تیم تحقیقاتی خاطرنشان کرد که برای گسترش درک مؤلفه‌های فرهنگی که برای ادغام در درمان کوکائین در میان زیر گروه‌های مختلف در جوامع سیاه پوست، از جمله مردان، افراد LGBTQ* و افراد غیرمذهبی، مهم‌ترین هستند، به مطالعه بیشتری نیاز است.